Owned by Him (Night Series #3) COMPLETED

CHAPTER 19

My father is already staring at me.

Kinakausap siya ni kuya pero wala sa kanya ang atensiyon nito. Nang alisin niya agad ang tingin sa akin ay ginala niya ang tingin na para bang may iba pa siyang inaasahang makita.

Hanggang sa tumigil ito sa puwesto ng anak kong natutulog pa sa balikat ni Orlando.

"Is that my grandson?" Tanong nito sa kuya. Halata naman sa boses nito ang hirap pero pinilit niya pa ring itanong iyon sa kapatid ko. Parang may humarang sa dibdib ko at nahirapan akong huminga.

"Yes Dad." He answered but father already raised his hand when he heard my brother and trying to reach my son. Agad namang kinuha ni kuya Ang anak ko para ilapit sa kanya.

Halata sa itsura nito ang pagkasabik sa anak ko.

What about me, father?

Namumula na ang mga mata nito at halos paiyak na nangmahawakan niya ang anak ko sa bisig niya. He couldn't stop staring at him when my son wake up. Nahalata ata nitong may nakatitig sa kanya Kaya agad na gumising ito. Pumungas pungas siyang lumingon sa aking ama. Walang salita ang lumabas sa bibig nito at nagpababa sa kapatid ko. Pinilit namang umupo ni Daddy kaya nang mapansin iyon ni kuya ay agad niyang inalalayan.

"Are you my grandfather?" Halata ang kaguluhan sa inosenteng mukha ng anak ko. Hindi siya sumagot bagkus ay inilahad nito ang dalawang kamay niya para yakapin ang anak ko. Lumingon sa akin ang anak ko.

Tumango ako sa kanya.

That's when my tears already falling. Nang Makita kong lumundo siya sa kama at agad niyang niyakap ang Lolo niya ng mahigpit nang mahigpit. Yakap ng sabik na sabik sa pagmamahal ng isang taong kinasasabikang makita.

My heart is becoming heavy when I realized that one day he will asked me about his father. Hahanapin at hahanapin niya ang kanyang ama. Magiging ganito rin kaya Ang reaksiyon niya. Lumaki siyang tanging kami lang ang nag-alaga sa kanya. I don't know what he really feel. Kahit bata pa siya ay alam kong may dinadamdam na siya.

My son deserve everything happened now. Pero hindi mo maiwasan na malungkot at masaktan sa tagpong ito. Yes, I'm happy but envy is already killing me again.

Are you still mad at me, father? Galit ka pa rin ba hanggang ngayon. Hindi mo pa rin ba ako matanggap at napatawad.

I wanted to tell him all that pero hindi ako makapagsalita dahil sa bigat ng nararamdaman ko. My knees went weak. Kung wala lang sa tabi ko si Orlando ay baka natumba na ako at sa pagbalik ng tingin ko sa kanila ay gumaan ang pakiramdam ko. They're both smiling until my father's eyes turn to me.

"Laurayzia." Tawag nito sa akin na para bang sinasabi nitong lumapit ako sa kanya dahil ang mga kamay nito ay nakalahad na. Natagalan ako sa paglapit dahil parang may pumipigil sa akin na lumapit hanggang sa hindi ko namalayan na mahigpit na pala niya akong yakap habang yumuyugyug ang balikat nito.

I felt my father. Naramdaman ko lahat ng nararamdaman niya.

Guilt, regret, anger, happiness, sadness, longing and fatherly love.

Ngayon ko naramdaman ang pagmamahal ng isang ama sa kanyang anak.

"I'm sorry for everything, my daughter." Parehas kaming umiiyak na nakayakap sa isa't isa. Sinasamantala ang oras na magkasama because I know my fathers health is not good anymore.