Owned by Him (Night Series #3) COMPLETED

PROLOGUE

Ihip ng hangin ang nagpalingon sa akin sa buong paligid. Then I heard a girl sobs. Mabilis kong nilingon ang pinanggalingan ng iyak at nakita ko ang isang batang umiiyak habang nakaupo sa kalsada. Nasa lima o anim na siguro ang edad nito. Kaagad akong lumapit at nilabas sa bulsa ko ang dala kong panyo.

"What's wrong?" I asked her. Napatigil siya sa pag-iyak at matagal na tumingin sa akin.

"Are you lost?" I asked her again pero wala pa rin siyang sagot.

"Nasan mama mo?" pagkasabi ko nun ay unti unti na namang tumulo ang mga luha nito. Kaya mas lumapit pa ako sa kanya at pinatahan. Giving her my handkerchief to wipe her tears.

"Anong pangalan mo?" tumingin siya sa akin.

"Zia" maikling tanong niya.

"Alam mo ba kung saan banda bahay niyo?" umiling siya.

"Sinong kasama mo kanina?"

"Yaya"

"Alam mo ba kung nasaan siya?" umiling na naman siya at agad na kumapit sa mga braso ko.

With that I feel my worlds stop for a seconds. Na para bang nag slow mo ang paggalaw ko habang lumilingon sa kanya. Then I feel my heartbeat begin to beat fast.

What is happening to me? I'm only just nine years old. I just got back to my senses when I heard someone calling Zia's name. Nilingon ko iyon at isang babae ang nakita.

"Naku kang bata ka. Pinakaba mo ako." hingal na hingal itong tumigil.

"Yaya" bumitaw siya sa akin para lumapit sa yaya niya.

"Pasensya na sa abala at salamat sa pagsama sa kanya ha." sambit nito.

"Okay lang po."

"Teka, kaya mo bang umuwi sa bahay niyo?" Tumango lang ako.

"Siya sige. Salamat ulit. Paano? Mauuna na kami. Hinahanap na kasi itong alaga ko." saka sila naglakad habang ang batang babae naman ay patuloy na kumakaway lang sa akin habang nakangiti ng malapad.

I can't help but to wave back at her. I sighed then walk on the opposite direction. Nilagay ang parehang kamay sa bulsa ng suot kong shorts saka naglakad paalis.

Soon I will see you again.

____________________________________________ please click the 🌟 button. Thank you

El-mademoiselle