Love Is All That Matters

Kabanata 40

"Thank you po, Mommy, Tito Dad." Malaki ang ngiting sabi ni Mira habang yakap-yakap ang isang malaking teddy bear. Isa lamang iyon sa mga laruang binili ni Cace para dito. Halos lahat na nga yata gusto niyang bilhin kung hindi ko lamang naawat. Maging ang mga damit ni Mira'y pawang mga mamahalin. Ako tuloy ang nahihiya para dito. Ako kasi dapat ang magbabayad lahat, ang kaso nga lang inunahan ako ni Cace. He insisted kaya wala akong nagawa kundi ang mapahalukipkip sa isang tabi habang pinagmamasdan silang mamili ni Mira.

"You're always welcome, sweetie." Nakangiting sabi ni Cace kay Mira bago nilingon si Karen na kanina pang nakasunod sa amin. Hindi ko alam kung bakit ipinatawag niya ito.

"Ngayon na po ba, Sir?" Tanong ni Karen na ikinakunot ng noo ko.

Marahang tumango si Cace bago muling bumaling kay Mira. "Ihahatid ka ni Karen sa bahay, okay? May pupuntahan pa kasi kami ng Mommy Dal mo."

"Okay po!" Sagot ni Mira bago humalik sa pisngi ni Cace sunod naman ay sa akin.

Ilang sandali lamang ay umalis na ito kasama ni Karen. Naiwan akong kasama si Cace. Hindi ko maintindihan kung bakit kailangan pang pauwiin si Mira. He said we can take Mira with us. Pero ngayon ay tila nagbago ang kaniyang plano.

"Alas singko pa lang. Do you want to eat dinner first o doon na lang tayo kumain?" Tanong ni Cace nang naglalakad na kami.

Hindi ko napigilan ang mapabuntong-hininga. Wala akong idea kung saan kami pupunta. Basta ang alam ko lang, mukhang importante ang lugar na iyon. "Delikado ba kung maaabutan tayo ng dilim sa daan?" Tanong ko na ikinangiti ni Cace.

"It depends..." he said while grinning. "Delikado kapag hindi ko na makontrol ang sarili ko habang nasa daan tayo sa kalagitnaan ng gabi."

I was speechless. I couldn't utter any word. Napansin ko na lamang ang sariling nakasunod kay Cace papunta sa parking lot. Pinamamahayan pa rin ng kung ano-anong tanong ang aking isipan. I wanted to ask him about what he just said. Pero magmumukha akong tanga sa harap niya. Lalo pa't malinaw naman sa akin kung anong ibig sabihin niyon. I only want him to say it again dahil tila hindi ko mapaniwalaan ang sinabi niya.

"I'll cook for you when we get there." Nakangiting sabi niya bago inabot ang aking seatbelt. Awtomatikong nagrigodon ang tibok ng aking puso sa pagkakalapit na iyon sa akin ni Cace. Nanuot sa aking ilong ang panlalaki niyang amoy. Pati na rin ang hininga niyang mabango na kahit yata bagong gising ay hindi mag-aamoy panis. Sana all.

I can also feel the heat coming from him. Mariin akong napapikit nang manumbalik ang alaala ng nangyari kanina. If Mira wasn't there, who knows kung anong kinatapusan ng paghalik sa akin ni Cace. I was in the verge of surrendering myself and let him do anything he wants. Halos mabaliw ako sa kakaisip kung saan maaaring mapunta ang halik at haplos na iginawad sa akin ni Cace kanina. I was ready to feel him inside me. I can feel my wetness down there, but again, Mira came and we both know how disappointed we were about that.

"Uh, sorry..." Mahina kong sabi na siyang ikinalingon sa akin ni Cace.

Mula sa diretsong tingin sa kalsada dahil sa pagmamaneho'y mabilis akong sinulyapan ni Cace. "For what?"

"Sa malakas na pagtulak ko sa iyo kanina." Napapangiwi kong sabi na ikinangiti niya. Later, he let out a laughed. An amused laugh to be exact.

He continued laughing hanggang sa tumigil ang sasakyan sa isang pamilyar na gasoline station. Iginala ko ang tingin and as if on cue isang memory ang pumasok sa isipan ko. Namumula ang mga pisnging nilingon ko si Cace. "Where are we going?" I asked. Pero may idea na ako kung saan.