İBT (0.2)

7.8

2011

"Sadece merakımdan geldim. Sen istedin diye değil."

"Sen bana aşık maşık değil miydin?" dedi Mert. "Platonik falan takılıyordun."

"Öyle bir şey yok." dedi kız kumral saçlarını kulağının arkasına atarak.

"Hadi kabul et, bu yükten kurtul." dedi Mert.

"Hayır dedim ya."

"Tamam inandım."

"İnanmazsan inanma, yakışıklısın diye herkes sana aşık olacak mı sanıyorsun?"

"Yakışıklıyım yani." dedi Mert gülerek. Kız gözlerini Mert'ten ayırıp geldikleri yerde gözlerini gezdirdi. Okulun arka bahçesinde, pek bilinmeyen bir yerdi. Yani en azından o şimdiye kadar burayı bilmiyordu. 

"Buraya neden geldik?" dedi merakla. Bu çocuğun kendisiyle ne gibi bir işi olabilirdi ki?

"Bekle, diğerlerini bekliyoruz." dedi Mert çimenlerin üzerine oturarak. "Sen de otursana."

"Bu yaptıklarım hiç mantıklı gelmiyor." dedi kız Mert'in karşısına otururken. "Neden buraya geldim onu da bilmiyorum."

"Önyargıyla yaklaşıyorsun bize." dedi Mert. "Biz de normal insanlarız nihayetinde."

"Öyle mi? Okulun aptal, popüler, kötü çocuğu değilsin yani?"

"Sen aşık olduysan öyledir." dedi Mert gülerek. Ardından sırtına yediği yumrukla kahkahası daha da arttı.

"Ooo baya kaynaşmışsınız." kız duyduğu sesle oturuşunu dikleştirirken Bahar, ardından da Berk, İrem ve Ulaş yanlarına oturdu.

"Beni neden çağırdınız?" dedi kız mavi gözlerini her birinin gözlerinde gezdirirken.

"Çok yalnız görünüyordun, biz de arkadaş canlısı birkaç insan olarak seninle arkadaş olmaya karar verdik." dedi İrem gülümseyerek.

"Ne istiyorsunuz?" dedi kız gerilerek. "Ne gibi bir çıkarınız olabilir ki?"

"Sil şu önyargıları artık kafandan." dedi Mert. "Kütüphanede o kızlara karşı ezik gibi görünüyordun. Biraz bizimle takılman lazım."

"Neden? Sizinle takılınca arkadaş olduğumuzu düşünüp benimle uğraşmayı mı kesecekler? Kalsın, istemiyorum." dedi kız ayaklanıp bacaklarına yapışan çimleri silkeleyerek.

"Bu kız tam bir gerizekalı" dedi Bahar.

"Öyle demek istemedik." dedi Mert kızın elini tutup gitmesini engellerken. "Bizimle takılırsan belki insanları sallamayı öğrenirsin. Onlardan korkmamayı, susmamayı. En önemlisi sana hakaret ederlerken ezik gibi davranmamayı."

"Biz kötü insanlar değiliz." dedi Ulaş. "Her ne kadar ispiyoncu olsam da" dedi İrem'e bakarak.

"Her ne kadar kollarımı kessem de." diye devam etti İrem.

"Her ne kadar egolu olsam da" dedi Bahar ise.

"Benim kötü özelliğim yok." Berk'in dediğiyle hepsi gürültülü bir kahkaha atarken kız da kendini tutamamış ve gülmüştü.

"Şimdi" dedi Mert ve kızı kolundan çekerek tekrar çimlere oturmasını sağladı.

"Bizimle takılmaya ne dersin İsimsiz Bir Tavşan?"

"O kadar ısrar ettiniz ki altında bir sebep olmaması imkansız." dedi kız.

"Ezik olduğu kadar zeki de" dedi Mert. Ardından bir süre düşündükten sonra devam etti.

"İsimsiz Bir Tilki"

*****

Spoiyi yine almadıysanız kitaba devam etmeyin bence bhxjxjjzjzb

Sona yaklaşıyoruz.