Ik sta opnieuw voor de spiegel. Dit keer is het korte haar op m'n achterhoofd het 'probleem'. Ik was erg blij toen ik zag dat ik mijn haar weer fatsoenlijk los kon dragen. Nu zit er een grote bobbel op de achterkant van mijn hoofd. Het haar op de achterkant van mijn hoofd is natuurlijk ook weer gaan groeien. Er zat een grote kale plek. Na de prikken in mijn hoofd is dat gaan groeien. Het staat vaak rechtop en met een borstel eroverheen werkt ook niet meer. De staart in mijn haar heeft toch weer een voorkeur.
Iets waar ik wel van baal. Alsof de vrijheid weer van me afgepakt word. Ik weet dat het maar even duurt, en ik blij dat het groeit, maar het voelt zo dubbel. Het plezier wat ik ooit met mijn haar had is weggegaan. Het trots zijn op je haar. Je haar trots laten zien aan andere mensen. Het los dragen zonder onzekerheden. Het voelt gewoon even zo.
Ik hoop echt met heel mijn hart dat mijn haar snel aangroeit en er niet meer zo'n grote bobbel zit. Dat ik er trots mee rond kan lopen.
*
Er beginnen ook weer punten aan m'n haar te komen. Voor andere mensen geen probleem. Ze gaan naar de kapper, die knipt het af, je haar ziet er mooi uit. Bij mij is het iets anders. Ik zit dan voor de spiegel. Ik kijk naar m'n haar en zie het mooie oude haar verdwijnen. Toch ga ik het afknippen.
Ik ben nog steeds van plan 30cm eraf te knippen. Het voelt zo goed als ik er al over denk, om andere mensen blij te maken met mijn haar. Mijn haar wat ik bijna kwijt was, doneren aan mensen bij wie het niet zo positief afliep als bij mij. Ik denk dat ik eerst nog 1 keer naar de kapper ga, die keer erna knip ik het eraf. Met een ruim half jaar heb ik dus een stuk korten haar!
JE LEEST
Hoe alopecia haar leven op de kop zette
Non-FictionHallo! Dit boek gaat over een meisje genaamd Mirjam. Ze krijgt te maken met alopecia. Zij neemt jou in dit verhaal mee over hoe haar traject met alopecia verliep. Credits naar @lowalowa1 voor het maken van de cover!
