Vandaag hebben we een les scheikunde met onze nieuwe mentor. Mijn nieuwe mentor geeft meerdere vakken, maar mijn klas geeft ze scheikunde, mentoruur en kwt. We zijn bezig met stofeigenschappen en het gaat erg goed. Dit is het eerste jaar dat ik scheikunde heb, maar ik vind het niet een heel moeilijk vak eigenlijk.
Ik zit de hele tijd met het laatste moment van de les in mijn hoofd. Ik zou naar mijn nieuwe mentor lopen en vragen of ik haar morgen het eerste uur tijdens kwt wat zou mogen vertellen. Ik weet natuurlijk waar het over gaat: mijn haar, maar mijn mentor weet dat nog niet.
Als het het einde van de les is en we weg mogen loop ik naar mijn mentor toe. Ik vraag: 'Zouden ik jou morgen tijdens het eerste uur even mogen spreken?' Mijn mentor antwoord: 'Ja hoor, ik denk dat dat wel kan. Ik heb ook een gesprek met iemand anders, maar dat moet wel goedkomen.' Blij bedank ik haar en daarna loop ik ook de klas uit. Nu moet ik alleen nog verzinnen hoe ik het ga vertellen.
Ik lig in bed. Ik denk aan morgen. Aan het begin van de dag ga ik mijn nieuwe mentor vertellen over mezelf. Over mijn haar. Over mijn gevoelens. Over mijn leven van de afgelopen tijd. Ik lig er wakker van. Ik had nooit van mijn leven verwacht dat alopecia zoveel impact heeft op jezelf. Ik ga mijn mentor alles vertellen, maar nu eerst proberen om te gaan slapen. Tot morgen!
JE LEEST
Hoe alopecia haar leven op de kop zette
SachbücherHallo! Dit boek gaat over een meisje genaamd Mirjam. Ze krijgt te maken met alopecia. Zij neemt jou in dit verhaal mee over hoe haar traject met alopecia verliep. Credits naar @lowalowa1 voor het maken van de cover!
