Ik ben op school. Ik wil hier niet zijn. Meer mensen om me heen met een mening, meer mensen die vinden dat ik me aanstel, meer mensen die me niet snappen. Ik wist dat ik tegen Lisa en Nynke moest praten. En mijn mentor... Toen ik Lisa en Nynke zag dacht ik: 'Ik ga het ze direct vertellen, ik kan dit niet voor me houden, ze moeten het weten. Toen ik ze zag vertelde ik ze dus direct wat de huisarts had vertelt. Ook vertelde ik dat ik alsnog naar het ziekenhuis ga, ondanks het besluit van de huisarts. Ze respecteerden me keuze, maar ik zag aan ze dat ze het niet snapte. Ik wist dat dit de goede keuze was. Ik heb alopecia, niks anders.
Toen kwam mijn mentor nog. We hebben vandaag les van haar, het 1e uur. Ik moest het haar vertellen en wel nu. We hebben een uur kwt (keuze werk tijd). Hierin mag je kiezen wat je wil doen. Ik vroeg aan mijn mentor of ik met haar mocht praten. Natuurlijk zei ze je en 5 minuten later zaten we voor elkaar ik een leeg lokaal. Ook haar vertelde ik alles wat ik wist. Toen besefte ik pas dat ik helemaal niks weet. Alopecia is een onzekere ziekte en het loopt bij iedereen anders af. Ik wilde dit absoluut niet. Ik barstte in tranen uit. Mijn mentor pakte mijn hand en zei dat alles goed komt. Dat wat er ook gebeurt, zij zou me helpen. Toen besefte ik dat mijn mentor een veel te lieve mentor is.
JE LEEST
Hoe alopecia haar leven op de kop zette
Non-FictionHallo! Dit boek gaat over een meisje genaamd Mirjam. Ze krijgt te maken met alopecia. Zij neemt jou in dit verhaal mee over hoe haar traject met alopecia verliep. Credits naar @lowalowa1 voor het maken van de cover!
