Twilit Passion

Chapter 11

Dedicated to
eharauno

Chapter 11

It was already 9:30 in the morning as I arrived at Jackie's Ice Cream Parlor. This place was my favorite not only because of their delectable ice cream but the old-timey theme of this parlor got me.

The shop has a unique latte frosty color interior design with private rooms at the second floor if you want to have a serious talk with someone. No ones gonna disturb your moment if you wouldn't press their somewhat like intercom buzzer.

Naging paborito ko na ang lugar na to simula 'nong nagkausap kami ni Nixus sa lavatory sa baba noon. This place marks as the beginning in which I let him enter my zone and melt my soul.

Mabilis ang aking mga yabag habang tinatahak ang hallway patungo sa room number 8 na nirequest namin. Ang usapan naming dalawa ay 8:30 at kinakabahan ako dahil one hour na akong late.

Pero agad akong napatigil sa aking paglalakad nang may nakita akong mga dalagitang nakatayo sa labas ng pinto at nagtatawanan kasama ang isang lalaki na sa tingin ko'y sinasagot din ang mga tanong ng mga ito.

Damn! What is he doing? Is this his way of killing boredom while waiting for me?

Kinalma ko ang sarili bago nagpatuloy papunta sa kanila. Mahigpit ang hawak ko sa aking sling bag.

“Uhm, do you have a girlfriend Architect? Nakita ko kasi na nag-iisa ka lang,” mahinhing wika ng sa tingin ko'y leader nila.

Ngumunguso pa ang mapupulang labi nito. May blonde itong maikli na buhok at mukha na siyang mature sa edad niya dahil sa mga inilalagay niyang kolorete sa katawan.

I snorted. “Your 15 minutes break was over, right?” malamig kong turan sa kanila dahilan na napabaling silang lahat sa akin.

Base sa mga uniforms nila alam kong sa ANHS din sila nag-aaral tulad ni Sky. That's why I also knew their time schedule.

Humalakipkip ako at tinaasan sila ng kilay lalo na ang may blonde na buhok. Iniiwasan kong tingnan ang lalaking may hawak na dalawang cup ng ice cream. Umiinit ang ulo ko sa tuwing makikita kong hinahayaan lang niya ang mga insektong ito na lumalapit sa kanya.

“Hoy! Sino ka ba para sumingit sa usapan namin,” maangas ding sagot nito sa akin. Taas-noo pa ito.

Woah! Iba na talaga ang kabataan ngayon! Wala ng galang sa nakakatanda.

“Sino ako? Are you really asking me that?” nagtitimpi kong tugon.

Dang, relax self. Kalmahan mo lang...

“Uh, oo, sino ka ba ha? Just mind your own business!” angil nito.

Aba't! Relax Wela... Calm down...

My fists balled but I take a deep breath to calm my nerves.

Hay naku mga batang to. Walang kamuwang-muwang sa mundo.

“Moonlight...” rinig kong tawag ni Nixus na animo'y binabalaan ako.

Tumingin ako sa gilid at hinilot ang aking sentido.

Fine!

“Hinahanap na siguro kayo ngayon ng guro ninyo,” mahinahon kong anas pero sa loob-loob ay naiirita pa rin ako.

“Wa..wala na kaming klase,” tugon nong isang medyo payat ang katawan.

Ngumisi ako. “Eh di kung wala ay umuwi na lang kayo at tumulong sa mga magulang ninyo. Maging ulirang anak muna bago lumandi, naiintindihan niyo ba?” I stared at them one by one with my sharp gaze. Napaatras sila at nagbubulong-bulongan.