Twilit Passion

Chapter 31

Chapter 31

Maaga pa lang ay puno na ng mga tao ang La Grande na isa sa nangungunang restaurant dito sa Casablanca na pag-aari ng mga Benjelloun. And the first time I arrived here ten months ago, I was in awe when I realized that this was actually their main branch cuisine.

La Grande Table is a refined restaurant in the remains of the old Portuguese fortress on Casablanca’s coast. You can dine on fresh and tasty seafood while enjoying the breeze in the green and leafy garden, or head into the air-conditioned dining room and admire the views through the large floor-to-ceiling windows. Although famous for fish and seafood, La Grande Table also serves an assortment of Moroccan cuisine, including tangines, brochettes and pastries.

Napakabilis lang ng panahon at ilang buwan na ang nakalipas. Unti-unti na rin akong nasasanay sa uri ng pamumuhay dito at maayos naman ang pakikitungo sa akin ng ibang Moroccan. There's also a lot of Filipino communities here. The reason why I didn't feel any homesickness.

Sa una ay ayaw sana akong payagan ni Mama at Tita Alena na tumulong dito pero dahil mapilit ako ay wala na silang nagawa. Mas nag-eenjoy din ako kasi kalog at madaldal din ang asawa ng aking pinsan na si Anisah.

Ang pinsan kong si Karim ang kanyang masuwerteng asawa. Magkapatid sila ni Taussef sa ama. Karim is Tita Alena and Tito Omar's son. And he's two years older than me. Mas matanda naman ako kay Isah ng tatlong taon.

“Saleem! (Hi!) Mmm.. Shno smituk? (What's your name?)” A tall guy with a big innocent eyes wearing a brown-striped polo hoodie approached me in the counter.

He eyed me from head to toe as his gaze stop on my chest area. Mukha siyang naa-amaze o hangang-hanga sa di ko alam na dahilan.

Kanina ko pa nakikita habang nagse-serve si Anisah sa kanya na parati siyang napalingon dito sa aking direksyon. At sa tuwing naaabutan ko siya ay agad din itong umiiwas ng tingin.

Napakamot ito ng noo nang magtagal ang aking mapanuring titig sa kanya. I noticed Isah grinning at me while raising her eyebrow.

She's at it again. Teasing me whenever some Moroccan men approached and hit on me.

Halos napatampal ako sa aking noo nang patuloy na nakatitig sa akin ang binata na sa tingin ko’y mas bata sa akin ng dalawang taon.

“Wash katahder Benaglizia o Balaarbia? (Do you speak English or Arabic?)” he asked again with a curious smile on his face.

Hindi ba to susuko? Eh iniiwasan ko na nga siya at umaaktong nagpupunas lang ng mga clay figurines ni Tita.

Ilang sandali pa’y hinarap ko na lang siya na may maliit din na ngiti sa labi. Baka kasi sabihin niyang snob din ako na tao. Well, he looked harmless and friendly.

“Ahh, tanhder Benaglizia (Yes, I do speak English),” I paused. Halos magliwanag naman ang kanyang mata sa ginawa kong pagpansin sa kanya. “ahm.. but I'm not really good in Arabic. Y'know.. shwiya (a little),” wika ko at nahihiyang tumingin sa kanya. I even emphasized the word ‘little’ with my thumb and index finger.

Tumango ito at ngumiti nang malapad kaya’t lumitaw ang pantay nitong mga ngipin.

“Ahem!” Tumikhim si Anisah sa aming tabi kaya’t nilingon namin siya. She crossed her arms making her looked strict in a sexy way.

She has this attractive green eyes plus her subtle smile. Karim was so lucky to have her. At pareho lang din kami na may lahing Pilipino at lumaki sa Pilipinas.

“Are you still hitting on my cousin Obeid? How many times do I have to tell you that she has a boyfriend in the Philippines. At wala ka ng pag-asa,” dagdag nito na mukhang hindi naman naiintindihan ng kausap. English at Arabic lang siguro ang alam nitong lenggwahe.