ETERNAL SERIES: Marry Me, Travis!

CHAPTER SEVEN

"Empress, may nagpapabigay sa 'yo nito," saad ni Keyleigh bago inilapag sa desk ko ang kahon na hawak niya. Pabiro siyang umismid kaya naman hindi ko naiwasang mapangunot ang noo. "Ang dami ng manliligaw mo, ah? Kailan ba mauubos yan, Empress?"

"Kapag pumangit na siguro ako," sagot ko sa kanya na ikinangiwi niya.

Mukha rin namang hindi interesado si Keyleigh na malaman nag laman dahil nang inilapag niya ito sa desk ko, nandesisyon na rin siyang iwanan ako sa upuan ko.

Bahagya kong nilingon ang corridor sa pagbabaka sakaling naroroon pa ang lalaking nagbigay nito sa akin. Wala naman akong ibang nakita doon kung hindi ang mga kaklase ko, kaya naman wala tuloy akong nagawa kung hindi ang mapanguso na lang.

"Kanino na naman ba ito nanggaling?" bulong ko sa sarili bago muling nag-angat ng tingin.

Agad akong natigilan nang makita ko si Travis na nakatitig sa direksyon ko. Natagpuan ko ang mata niyang nakatitig sa kahong nasa mesa ko, kaya naman wala akong ibang nagawa kung hindi ang lihim siyang akusahan.

Anong ibig sabihin nito, Travis? Hindi ka ba makalapit sa akin dahil sa sobrang taas ng pride mo, at maging ang pagbibigay ng simpleng regalo sa akin nang personal ay hindi mo magawa?

Nakanguso kong tinanggal ang cover ng kahon at halos bumagsak ang mga balikat ko sa dismaya nang makita ko ang laman nito.

"Tarantadong Lucas 'to," singhal ko bago namumula ang mukha kong ibinalik sa loob ang librong inilagay niya sa kahon. "Humanda ka sa akin kapag nakita kita, Lucas," dagdag ko pa sa sarili.

Muli akong nag-angat ng tingin sa direksyon ni Travis at nang sandaling magkrus ang mata naming dalawa, wala siyang ibang ginawa kung hindi ang umismid na mas lalong ikinapula ng mukha ko.

Bakit mo nga ba iniisip na si Travis ang magpapadala ng regalo sa 'yo, Empress? Hindi pa ba nagsi-sink in sa maliit mong utak na hindi ka niya gusto? Na galit siya sa 'yo? Na wala siyang pakialam sa 'yo?

Kung wala siyang pakialam sa akin, then bakit siya nakatitig sa kahong ibinigay sa akin ni Keyleigh kanina? Kuryoso lang ba talaga siya, o...

"Ouch!" Singhal agad ni Lucas nang inihampas ko sa balikat niya ang chemistry book na ipinadala niya pa kay Keyleigh kanina. "Bakit na naman ba?"

"Magbibigay ka lang ng book, kailangang nakakahon pa?" singhal ko na tinawanan niya. "Hindi mo ba alam kung anong ginawa mo? Ang buong akala ko kay Travis galing yung kahong iyon! Muntik na akong magmukhang tanga, Lucas!"

"Bakit si Travis agad ang naisip mo, Empress? Tingin mo ba mag-eefort iyon na magpadala ng regalo sa 'yo, at... tingin mo ba papakopyahin ka rin noon ng assignment? Dapat nga magpasalamat ka pa sa akin dahil pinapakopya kita ng assignment sa chemistry," natatawa niyang sambit na ikinasimangot ko.

"Hindi mo naman kailangang ilagay pa sa kahon yung libro, Lucas!" muli kong saad na tinawanan niya na naman.

Wala na yatang katapusan ang argumento naming ito.

"Why? I want to make you feel special, Empress, kaya ginawa ko iyon," natatawa niyang sagot na inilingan ko na lang. "I'm sorry kung iba ang dating sa 'yo no'n. Wag kang mag-alala. Sa susunod, sa iba naman."

"Asshole," singhal ko sa kanya na ikinatawa niya. "Wag mo na nga akong lalapitan! Doon ka kay Jenny mo!"

Paulit-ulit ko siyang tinulak sa corridor na mas lalo niyang ikinatawa. Nakuha namin ang atensyon ng mga eatudyanteng nakatambay sa corridor nang dahil sa tawa niya. Wala tuloy akong nagawa kung hindi ang namumulang tinakpan ang bibig niya na mas lalo niyang ikinatawa.

"Kung alam ko lang na pepestehin mo ang buhay ko nang ganito, sana hindi na kita kinaibigan!" reklamo ko na mas lalo niyang ikinatawa.

Natigil lamang kami sa harutan nang bumangga ako sa estudyanteng nasa likuran ko. Agad ko itong nilingon at humingi ng paumanhin. Natigil lamang ako sa pagyuko nang magkrus ang mata naming dalawa ni Travis.