~8~ Het Telefoontje, Het Manuscript en De Brief, die alles veranderde.

1.9K 97 20
                                    


- Oh fuck it -


Voor heel even houd ik mijn adem in. Zijn zachte lippen raken de mijne voor een paar seconde aan, maar dan trekt hij, naar mijn mening te vroeg, terug. Hij haalt zijn hand van mijn wang af, en keert zijn blik naar voren, waar de aftiteling nog steeds voorbij rolt. Hij slikt hard, terwijl hij met grote ogen voor zich uit staart.
‘Sorry. Dat. Niet. Bedoeling?’ zegt hij twijfelend. En een glimlach verspreid zich over mijn lippen.
‘Maakt niets uit hoor.’ Zeg ik. Terwijl ik naar beneden kijk, mijn wangen knalrood geworden.
‘Jawel. Ik heb het nu verpest. Het was net zo gezellig, en nu is het ongemakkelijk en-‘  ratelt hij, totdat ik besluit hem te onderbreken.
‘Het is alleen ongemakkelijk omdat jij het zo maakt door je geratel.’ Grap ik, en ik draai zijn gezicht mijn kant op.
‘Echt?’ zegt hij, terwijl hij zijn wenkbrauw optrekt. Ik lach even, en knik dan met mijn hoofd. Ik leg mijn armen om zijn nek, terwijl ik hem langzaam dichterbij me trek. Hij kijkt vluchtig naar mijn lippen, en twijfelt dan niet langer. Weer raken onze lippen elkaar aan. Vlinders die zich de afgelopen dagen in mijn buik zich verstopt hielden, bang voor wat ik voelde, razen door mijn lichaam. Van het puntje van mijn neus terug naar mijn voeten. Ik voel hoe Thomas ontspant, en hoe zijn lippen langzaam beginnen mee te bewegen. Mijn handen glijden van zijn nek naar beneden, naar zijn borst. Onder mijn vingers voel ik zijn hart, bonkend tegen zijn borstkast. Onze lippen wegen synchroon, en ik laat mezelf achterover vallen, zodat ik op de bank lig. Thomas hangt boven me, terwijl hij zijn handen om mijn taille legt. Voor een klein momentje is alles perfect, totdat we natuurlijk weer verstoord worden.

Ik verwijder mijn lippen voorzichtig van Thomas’ af. Ik glimlach even, en ik knik richting de telefoon, die al een paar seconden afgaat.
‘Moet je niet opnemen?’ zeg ik, terwijl mezelf langzaam overeind druk.
‘Het is vast niet belangrijk.’ Zegt hij. Ik kijk hem aan, met een sarcastische uitdrukking op mijn gezicht. Hij zucht, en schud dan even met zijn hoofd, terwijl hij glimlacht. Hij staat op, en loopt naar de telefoon.
‘Met Thomas.’ Zegt hij, beleefd zoals altijd. Ik hoor vaag een andere stem.
‘Ja het ging geweldig, totdat jij net belde.’ Zegt Thomas, terwijl hij naar met toe kijkt.
‘Ik doe haar de groetjes. Bye!’ zegt hij, terwijl hij de telefoon ophangt. Hij kijkt even verward naar de grond, en loopt dan weer naar me toe.
‘Wie was het?’ vraag ik, en Thomas lacht naar me.
‘Dylan, natuurlijk. Hij wou weten hoe het was gegaan vanavond.’ Zegt Thomas, terwijl hij op de klok achter me kijkt. Ik knik, en sta op.
‘Misschien moet ik maar gaan, het wordt al laat.’ Zeg ik, en ik veeg mijn handen aan mijn broek af.
‘Het is al na 12 uur, je kan hier blijven als je wilt?’ antwoord Thomas, terwijl hij een hand op mijn schouder legt. Ik kijk naar de deur, en dan weer naar Thomas.
‘Ik slaap wel op de bank, geen enkel probleem!’ Ik moet toegeven dat ik geen zin heb om zo laat de straat over te gaan, al zeker nu het zo koud is. Ik knik met mijn hoofd.
‘Is goed. Maar weet je zeker dat je er geen last van hebt?’ vraag ik, en hij schud zijn hoofd.
  

 Ik hoor een deur open gaan, en open langzaam mijn ogen. Ik draai me op mijn zij, en knijp mijn ogen even dicht door het felle licht. Ik kijk op de wekker naast me, en zie dat het 11 uur is. Dan merk ik Thomas op. Hij staat met zijn rug naar me toe gekeerd, in zijn kast te rommelen. Dan zie ik dat hij, op een handdoek om zijn heup heen na, naakt is. Zijn haar is nat. Zijn torso is ook nat, waarschijnlijk omdat hij net een douche heeft gehad. Ik merk op dat ik aan het staren ben, en het moment dat ik weg wilt kijken schuift hij de kastdeur weer dicht. Hij kijkt me aan, via de spiegel die op zijn kast zit, en glimlacht.
‘Hey. Goed geslapen?’ vraagt hij, terwijl hij zich omdraait. In zijn handen houdt hij een wit shirt, een donker blauw jasje en een spijkerbroek.
‘Ja hoor. Sorry nogmaals dat je op de bank moest slapen.’ Zeg ik, terwijl ik terug lach. Hij kijkt even naar beneden, en kijkt dan weer verbaasd op. Waarschijnlijk is hij tot besef gekomen dat hij half naakt is.
‘Hopelijk heb ik je niet wakker gemaakt. Maar ik wist niet hoe laat je wakker zou worden, dus ik nam alvast een douche.’ Zegt hij, terwijl hij langzaam naar de badkamer loopt. Hij schiet naar binnen, en ik sta op. Ik zie mijn jurkje opgevouwen op een stoel liggen, en loop ernaar toe. Natuurlijk heeft hij het gewassen. Had ik kunnen verwachten. Ik trek Thomas’ shirt vluchtig uit, en wurm mezelf weer in het jurkje. Ik kan niet over straat in een gigantisch shirt en slobber joggingbroek. Net als ik de broek heb uitgetrokken hoor ik de badkamer weer opengaan. Ik draai me om, en zie Thomas staan. Zoals altijd ziet hij er weer geweldig uit.
‘Ik denk dat ik maar naar huis ga, ik wil je niet langer storen.’ Zeg ik, en ik loop de trap af, op de hiel gevolgd door Thomas. Ik loop richting de hal, en trek mijn hakken aan. Als ik mijn jas ook aantrek, zie ik Thomas ongeduldig bij de deur wachten. Ik kijk hem even verward aan.
‘Moet je ook ergens heen?’ Hij grinnikt even, en schud zijn hoofd.
‘Ik loop gewoon mee, of wil je dat niet.’ Zegt hij, terwijl hij zijn jas dicht doet.
‘Oké dan.’ Zeg ik, en ik open de deur, om vervolgens naar buiten te lopen. We lopen Thomas’ tuin uit, naar de straat. Ik sla mijn arm om die van Thomas heen, en we beginnen te lopen.

Ik open mijn voordeur.
‘Heb je anders zin in een kopje thee? Anders ben je hier helemaal naartoe gelopen voor niets.’ Vraag ik, terwijl ik de deur verder openduw.
‘Ja graag, als het je niet teveel moeite kost.’ Antwoord Thomas. Ik schud mijn hoofd, en Thomas loopt naar binnen. Mijn appartement is niet veel. Alles is klein en krap, behalve mijn woonkamer. Ik loop naar de keuken, die verbonden zit met de woonkamer, en Thomas volgt me.
‘Je kan op de bank zitten als je wilt, ik zet de waterkoker aan.’ Zeg ik, terwijl ik naar de hoekbank wijs. Thomas knikt, en ik loop naar het aanrecht. Ik ververs het water in de waterkoker, en pak 2 kopjes uit de kast.
‘Heb jij dit geschreven?’ vraagt Thomas vanuit de woonkamer, en ik draai me om. Ik loop naar de bank, en zie dat Thomas een van mijn verhalen in zijn handen houdt.
‘Toevallig wel. Ik schrijf voor mijn hobby, niets bijzonders.’ Zeg ik, en Thomas begint door het manuscript te bladeren.
‘Je bent best goed hoor. Hier zou je wat mee kunnen doen.’ Hij kijkt me aan, terwijl hij het manuscript nog even bekijkt.
‘Ik ben op weg. De enige reden dat ik journalist ben is als oefening.’ Antwoord ik, en ik loop weer richting de keuken. Ik giet het water in de kopjes, waar ik al theezakjes in had zitten, en loop weer naar de woonkamer.
‘Wat wil je later dan gaan doen, met schrijven?’ Zegt Thomas.
‘Ik droom er eigenlijk van om een van mijn verhalen te verfilmen. Maar dat duurt vast nog wel een tijdje.’ Zeg ik. Ik neem het manuscript uit zijn handen.
‘”Ogen van de Schaduw”, klinkt niet slecht.’ Zegt hij, en ik zet de kopjes op de salontafel. Ik bloos even.
‘Wil je melk in je thee?’ vraag ik, en Thomas knikt. Ik loop weer naar de keuken, en giet wat melk in een kannetje. Ik hoor de brievenbus kletteren.
‘Ik ga wel even.’ Zegt Thomas, en hij loopt naar de hal. Ik zet het kannetje op tafel, en Thomas loopt weer de kamer binnen.
‘Hier, een paar rekeningen en een brief. Er staat een of ander raar adres op, maar jij weet vast wel wat het is.’ Hij rijkt me de brief aan, en ik kijk wat er op staat. Ik voel mijn hart een slag overslaan, en laat me verdoofd op de bank vallen. De brief valt op de grond. Ik heb hem nog niet eens geopend, maar weet nu al wat het is. Thomas pakt de brief op.
‘”Uitvaartverzorging De Jong, Amsterdam”,  aan Kim van Dijk. Scarlett? Weet jij wat dit is?’ vraagt Thomas, maar ik luister al niet meer. Dit kan maar een ding betekenen.
‘Eva.’


OHMAGAWD!
Sorry dat jullie zo belachelijk lang moesten wachten! Ik schaam me dood :O Maar hier is het dan, het volgende hoofdstuk! Laat me weten wat jullie denken dat er aan de hand is, en wie Eva is/was. Sorry voor de belachelijk slechte zoen scene aan het begin van het hoofdstuk. Het is echt heel moeilijk om een zoen scene te schrijven, iets waar ik net pas achter kwam. Hopelijk vinden jullie het niet erg. Tips zijn altijd welkom, en een vote of reactie is ook leuk ;)

Groetjes van mij :D

{One night stand} Thomas SangsterWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu