{One night stand} Thomas Sangster

~19~ Resolutions

~ It's New Years eve and I'm dressed up in sparkles like every girl would be ~

31 December, 2000

De geur van verse oliebollen en frituurvet vult mijn neusgaten. Ik hoor mijn maag knorren en kijk ongeduldig de kamer door. We zijn bij mijn opa en oma. Met wij bedoel ik vrijwel de hele familie. Julia ziet er, zoals gewoonlijk, prachtig uit. Ze heeft een donkerrode, lange jurk aangedaan en haar haar gekruld. Haar blonde krullen zijn over haar schouders gedrapeerd. Haar ogen komen mooi uit door haar lichte make-up en haar lippen zijn rood gestift. Ik daarentegen zie er niet zo mooi uit. Ik zie er wel mooi uit, begrijp me niet verkeerd, maar niet zó mooi. Ik heb een lang, zwart jurkje aan. Mama heeft mijn haar opgestoken en er een paar mooie speldjes ingeschoven. Opa komt vrolijk de kamer ingelopen met een schaal oliebollen in zijn ene hand en een bus poedersuiker in zijn andere hand. Hij zet ze al lachend neer op de tafel en gaat op de bank zitten. Ik grijp meteen naar de bovenste oliebol en steek hem meteen in mijn mond. Ik pak nog een oliebol in mijn hand en houd hem voor Julia's gezicht.
Ze schud met haar hoofd. 'Liever niet.' ze slaat met haar vlakke hand op haar buik. 'En vergeet niet dat we zo naar het vuurwerk gaan kijken.'
'Vuurwerk!' sla ik uit, totaal vergeten dat dat er ook nog bij hoorde.
Julia schiet in de lach. 'Nieuwjaar is niet alleen maar over appelbeignets en oliebollen, Kim.'
Ik kijk verdwaasd weer van haar weg, richting het raam. Papa zit in een grote stoel vlak voor het raam. Hij kijkt lachend naar me.
Ik loop naar hem toe en ga bij hem op schoot zitten. 'Wat is er zo grappig?'
Hij knuffelt me hard en grinnikt even. 'Niet veel. Je ziet er gewoon prachtig uit.'
Ik bloos en giechel als hij me begint te kietelen. Ik kan daar dus echt niet tegen. 'Mama! Papa kietelt me weer!' kan ik tussen de lachbuien door uitroepen.
Mijn moeder loopt naar ons toe terwijl ze met haar hoofd schud. 'Stop nou maar. Kim, ga je schoenen alvast aantrekken. We gaan over een minuut of 2 naar buiten.'
Ik schiet meteen overeind en haast me naar de hal, waar alle schoenen staan. In mijn ooghoek zie ik nog hoe mama en papa elkaar een zoen geven. Ieuw, ranzig. Ik schiet snel in mijn ballerina's en loop weer terug naar de woonkamer.
Opa komt naar me toe gelopen. Hij heeft zoals gewoonlijk weer een overhemd met bretels en een vieze broek aan. 'Ik heb speciaal voor jou nog sterretjes gehaald, omdat je daar zo van houd.'
Een glimlach kruipt over mijn lippen. 'Leuk! Dan ga ik weer in de lucht schrijven.'
Opa schiet in de lach. 'Doe dat dan maar, meid. Volgend jaar mag je misschien wel naast het echte vuurwerk komen staan. Dan ben je wel oud genoeg.'
'Uhu. Dan ben ik 10.' zeg ik trots. Ik wiebel wat op mijn voeten.
Julia komt er naast staan. 'Gaan we naar buiten? Over 2 minuten is het middernacht.'
Opa knikt en ik pak Julia's hand vast. 'Kan je zo mijn sterretjes aansteken?'
'Natuurlijk.' ze glimlacht lief en loopt samen met mij naar buiten.
De koude lucht slaat als een deken om me heen. Er ligt een klein laagje sneeuw op de grond, je kan het gras net niet meer zien. Oom Joris zet net een pijl op de straat. Ik kijk door het raam naar de televisie, waar ze al begonnen zijn met aftellen. Iedereen lacht hard en staat druk met elkaar te kletsen.
'10!' roep ik zo hard als ik kan.
Iedereen richt zijn aandacht meteen op mij en kijkt snel naar de televisie.
'9! 8! 7!' beginnen ze nu allemaal te roepen.
Ik kijk al tellend naar Julia. '6! 5! 4!'
Ze kijkt met een grote glimlach de groep door. Ik knijp hard in haar hand en ze kijkt weer naar mij toe.
'3! 2! 1!'
Het wordt voor een seconde stil. Dan wordt de pijl afgevuurd. 'Gelukkig nieuwjaar!!!'
Iedereen begint te gillen en te joelen. Ik kijk naar Julia. Het vuurwerk explodeert en weerspiegelt in haar ogen.
Dat was de laatste nieuwjaarsavond met haar. Dat was het begin van het laatste jaar dat ze er was. Dat was het begin van mijn echte problemen.

31 December, 2014

Ik glimlach als ik Thomas in de weerspiegeling van de spiegel zie.
Hij heeft een zwart pak aangetrokken. Zijn haar zit in de war en hij trekt al meerdere minuten wanhopig aan zijn stropdas. 'Hoe werkt dit ding! Ik snap het echt niet!'
Ik draai me naar hem toe en schud met mijn hoofd. 'Ik had wel gedacht dat je dat zou kunnen. Zo moeilijk is het echt niet.' Ik grinnik en loop naar hem toe.
Hij laat zijn armen verslagen langs zijn lichaam zakken. 'Normaal doen stilisten dit.'
'Dan ben ik wel even je stilist.'
Hij glimlacht en ik trek zijn stropdas recht. Ik draai me weer terug naar de spiegel. Ik heb mijn haar opgestoken en heb een paar losse krullen vooraan hangen. Ik draag een donkerblauw jurk die tot op de grond komt. We zijn in het hotel, het is oudjaarsavond. We gaan zo met de hele cast naar een of ander nieuwjaarsfeest. Sommige zijn terug gegaan om familie te bezoeken. Ik heb niet echt familie om te bezoeken, om het zo maar te zeggen, dus ben ik hier gebleven, net zoals Thomas, Dylan, Ki Hong, Dexter, Kaya, Jacob en Rosa. De rest is allemaal weg. Ben is zelf ook weg gegaan, zonder Kaya. De afgelopen maand was best redelijk te doen. Ik mocht af en toe op de set komen kijken en heb veel tijd gehad om wat dingen op een rijtje te krijgen.
Natuurlijk heb ik bijna dagelijks nog last van nachtmerries. Ben heeft uiteindelijk tegen Thomas verteld over die ene morgen en Thomas blijft maar zeggen dat ik misschien met iemand moet gaan praten. Ik zie wel wat er gebeurd. Tijd heelt toch alle wonden? Ik moet wel toegeven dat sinds we hier zijn het niet bepaald beter met me gaat. Nadat Thomas en ik echt samen kwamen ging het wel de goede kant op, maar nu ik hier ben hebben we haast geen tijd meer om elkaar te spreken. En als we samen spreken is het meestal op de set. Mijn meeste vrije tijd besteed ik hier, in deze hotelkamer. Ik lees, schrijf en slaap. Nadat Thomas een paar maanden terug het manuscript van mijn verhaal, Ogen van de Schaduw, gezien had heb ik besloten weer te gaan herschrijven.
'Het is 9 uur, ben je klaar?' Ik draai me terug naar Thomas.
Hij staat al glimlachend naar me te kijken. 'Ik ben klaar, ja. Zullen we dan maar gaan?'
Ik sla mijn arm door de zijne en paradeer naar de deur. Hij doet de deur open en gebaard dat ik er doorheen moet lopen. Ik til mijn jurk op en stap de drempel over. Thomas stapt ook de gang op en doet de deur weer op slot. We lopen samen in stilte de gang door. Het hele hotel is rustig, op onze voetstappen na is er geen enkel geluid te horen.
'Waar hebben we afgesproken?' ik kijk op naar Thomas.
'Buiten, voor de ingang.'
Ik knik en we lopen verder. We drukken op het liftknopje, de deuren openen, we stappen in, we wachten, we stappen uit en we staan in de lobby. Iedereen staat al op ons te wachten.
'Ik dacht dat we buiten zouden afspreken?' Thomas loopt al lachend op Dylan af en geeft hem een korte knuffel.
'Het was koud, oké?' Dylan kijk grinnikend naar de rest van de groep.
Ik schiet in de lach en geef Kaya en Rosa snel een knuffel. 'Jullie zien er echt geweldig uit. Ik voel me echt underdressed.'
Kaya schiet in de lach. 'Jij? Underdressed? Ik denk het niet hoor. Die jurk staat je geweldig!'
Rosa knikt wild. 'Je hebt gelijk. Ik zie er vergeleken met jou uit als een trol met obese.'
Ik kijk lachend naar Rosa. 'Ik denk niet dat jij er zo slecht uit zou kunnen zien. Wat je gedaan hebt met je ogen is echt heel mooi.'
Ki Hong stapt kuchend tussen ons in. 'Ja en niemand geeft mij complimentjes! Weet je hoe lang ik erover gedaan heb om deze outfit samen te stellen! Wel 5 minuten!' Hij slaat een hoge toon aan.
Ik schud mijn hoofd en staar hem aan. 'Het spijt me. Je ziet er beeldschoon uit. Nou blij?'
De rest van de groep kijkt ons nu ook aan. Sommige schieten in de lach.
'Genoeg gepraat. Ik wil gewoon gaan dansen en helemaal lam worden!' roept Jacob uit.
'Dat zien we nog wel. Laten we dat laatste niet doen.' Dylan slaat op Jacob's rug.
Hij kijkt teleurgesteld maar draait zich dan abrupt om. Hij begint richting de deur te lopen. 'Gaan we nog'

We staan met zijn allen in een gigantische ruimte. Alles is mooi versiert en overal zijn er glitters te zien. Het is nu half 10, nog 2,5 uur voordat 'de ball dropt'. Ik moet toegeven dat ik geen idee heb hoe Amerikaans nieuwjaar eruit ziet. Ik moet toegeven dat ik niet eens een idee heb hoe nieuwjaarsavond eruit ziet als je uit gaat. Ik ben er de afgelopen jaren niet aan toegekomen. Jacob en Dexter stormen meteen naar de dansvloer. Ik kijk ze lachend na.
Thomas loopt op me af, hoofdschuddend als hij het tweetal nakijkt. 'Dylan en ik gaan er maar achteraan. Ik zie je zo nog wel.'
Ik knik en Thomas draait zich om. Dylan springt half op zijn rug en schiet in de lach. Ik glimlach flauw en kijk weer terug naar Kaya en Rosa. 'Wat een idioten.'
'Dat wist ik na de eerste dag dat ik ze ontmoette al.' Kaya grinnikt en richt haar blik op Rosa.
'Ik ken ze pas net, dus veel kan ik niet zeggen.' Rosa haalt haar schouders op.
'Je besteed denk ik meer tijd met ze dan ik hoor, terwijl een van ze mijn vriendje is.' Ik trek een raar hoofd terwijl ik het woord vriendje uitspreek. Ik heb nooit echt van stempels gehouden.
'Dat zegt niet dat ik ze beter ken.' Rosa draait zich richting de dansvloer. 'Ik heb zin om te dansen, gaan jullie mee?'
Kaya knikt. 'Natuurlijk. Waar zijn we hier anders voor gekomen?'
Ik lach maar schud dan mijn hoofd. 'Ik ga even wat drinken halen, ik ben een beetje moe en mijn rug doet pijn.'
'Rugpijn? Ben je zwanger of zo?' Kaya slaat lacherig tegen mijn bovenarm.
Ik grinnik een beetje flauw. 'Nee joh. Ik heb gewoon slecht geslapen.'
'Jaja. Dat zeggen ze allemaal.' Kaya schiet in de lach en loopt dan met Rosa naar de dansvloer.
Ik bekijk de ruimte nog wat beter. Er zijn verschillende hallen. In het midden is de dansvloer. Links en rechts van de dansvloer zijn zitplekken en achterin staat de bar en zijn de toiletten. Ze zijn allemaal van elkaar gescheiden door een paar muurtjes. Niet dat die muren zoveel bedekken, er zitten voornamelijk gaten in. Het is meer lucht dan muur. Ik loop naar de zitplekken en plof neer op een bank, ik ga zo wel dansen.

Ik loop haastig de ruimtes door. Ik kan de groep nergens meer vinden en over enkele minuten is het 12 uur. Ik kijk schichtig om me heen, zoekend naar Thomas of een teken van de groep. Je zou denken dat je ze zonder probleem zou zien, maar het tegendeel blijkt. In de verloop van de tijd zijn er nog meer mensen binnengekomen. De dansvloer staat propvol, net zoals de zitplekken.
'Excuseer mij... Sorry... Mag ik er langs?' Ik probeer door de menigte heen te komen. Ik zie in mijn ooghoek de gigantische projectie van een klok. Over 2 minuten is het zover. Het lawaai in de ruimte wordt alleen maar harder en harder. Ik begin langzaam in paniek te raken. Ik moet Thomas vinden. Ik ren weer naar de zitplekken en scan de banken zo snel mogelijk. Niets.
'10!' wordt er ineens hard geroepen door iedereen in de zaal.
Ik laat mijn armen verslagen naast mijn lichaam vallen. Ik ben te laat.
De menigte telt verder af. Bij 3 hoor ik ineens wat achter me.
'Dacht je echt dat ik iemand die er zo mooi uitziet zou laten zitten?'
Ik draai me om en zie Thomas staan. Ik glimlach snel maar dan legt hij een hand in mijn nek en drukt hij teder een zoen op mijn lippen. Zijn andere hand legt hij op mijn heupen en hij trekt me voorzichtig dichterbij. Op dat moment begint iedereen te joelen en hoor ik harde toeters. Na een paar seconden trekt Thomas weer terug. Zijn lippen vegen nog kort tegen de mijne. Ik open mijn ogen langzaam weer. Een gigantische glimlach verspreid zich over mijn lippen.
'Gelukkig nieuwjaar, love.'

Hallo :D
Jaja, ik ben voor de verandering vroeg met updaten. Ik was van plan dit hoofdstuk een paar dagen later te uploaden, maar aangezien @shiweey dit verhaal zo geweldig vind en altijd vreugdedansjes doet als ik update is hij wat eerder. Nu kan ze lekker nog een keer dansen. Jay! Hopelijk vonden jullie dit hoofdstuk leuk! Laat me weten of jullie suggesties hebben voor bepaalde dingen die ik kan laten gebeuren in Amerika, want op dit moment is mijn hoofd een beetje leeg. Als ik nu niets krijg ga ik waarschijnlijk grote tijdsprongen maken en is volgend hoofdstuk het laatste hoofdstuk in New Mexico. Ik wens jullie nog een fijne vakantie en tot volgende week/keer/cheeseburger!

Groetjes van mij :D