Bölüm yazarı:renvoin
20 Mart 2001
Korku ve endişe her seferinde bedenimi ele geçiriyor, ne yapacağımı bilmiyorum. Konuşamıyorum, söyleyeceğim herhangi bir şey onu etkileyebilir ve bunu istemiyorum. Sessizlik garip fakat konuşmak daha da garip, her iki duruma da anlam veremiyorum.
Dışarıdan gelen silah seslerini duymamak için kulaklarını sıkıca kapatmış, öylece bana bakıyor Atlantis'im. Bebeksi yüzü korkuyla kaplanmış, aklından neler geçtiğini anlamak zor olmuyor. Ne de olsa yakındaki askerlerin sesleri net bir şekilde duyuluyor.
Kore Hükumeti, Batı'daki bazı gelişmiş devletler ile savaşa gireceğimizi söyleyeli birkaç saat oldu. Kendine fazla güvendi, halkını koruyamaz oldu. Kendi başımızın çaresine bakmak zorundayız. Ne kadar dayanırız, kimse bilmiyor.
Askerlerden ne kadar kaçabiliriz, kurşunlar bizi ne kadar teğet geçer emin değiliz. Belirsizlik içinde geçirdiğimiz kaçıncı saat bilmiyorum ama delirmek üzereyim.
Tek isteğim kurtulmak. Bir an önce beni hayata bağlayan Jaemin'im ile eski, mutlu hayatımıza geri dönmek. Umarım başarabiliriz.
