MAVİ GÖREV (TAMAMLANDI!)

47 ~ MAVİ GÖREV

Selam arkadaşlar, nasılsınız?

Yeni bölümle karşınızdayım. Umarım seversiniz bölümü. Kelime hatalarım, yazım hatalarım varsa da kusuruma bakmayın lütfen..

Hikaye nasıl gidiyor? Yorumlarınız benim için çok önemli lütfen bol bol yazın.

Ayrıca geçen bölümde yorumlar yapan tüm okuyucularıma sonsuz teşekkür ediyorum. Yorumlarınız, fikir ve önerileriniz beni öylesine mutlu ediyor ki. Hepsini okuyorum cevap veremesem de. İyi ki varsınız..🙏🏻💙

Şimdi keyifli okumalar olsun..

..

Hande'nin anlatımıyla..

Uyku sersemliğimle, ayaklarımdaki terlikleri yere sürte sürte aşağı indim..

Uyumuştum, hatta ne kadar zamandır yataktaydım hiçbir fikrim yoktu. Günler mi olmuştu, saatler mi.. Bilmiyordum. Hala fazlasıyla yorgun ve üzgündüm...

Aşağı indiğimde salondaki koltukta gözleri kapalı, ellerini karnına dayanmış şekilde yatan Tolga'yı görmüştüm. Sessiz olmaya çalışarak, mutfağa adımladım. Büyük bir bardak su doldurup kana kana içtim, susuzluktan ve açlıktan resmen ölüyordum. Ardından bir kez daha doldurdum bardağı..

"Hande.." diye mırıldandığında Tolga, koltukta oturur hale getirmişti kendini. Gözlerini ovuşturdu..

Elimdeki su dolu bardakla ona doğru adımladım..

Yüzüm gözüm şişmişti ağlamaktan. Mutlu değildim, iyi değildim. Uyumak sadece birazcıkta olsa acımı unutmuşturmuştu. O da benden farklı görünmüyordu..

Ama şimdi yine hatırlıyordum olanları.. Özellikle onu gördüğümde daha da hatırlıyordum olanları..

"Saat kaç?" diye sordum merakla, önceliğim buydu.

"Saat beşe geliyor.. Hava kararmak üzere.." dediğinde saatine bakıp, gözlerimi camlara çevirdim. Evet hava hafiften karardı kararcak gibiydi. Sadece sabah mı gece mi onu çözememiştim..

Günler geçirmiştik bu evde, Tolga biraz da olsa beni yalnız bırakmamıştı. Korktuğunu biliyordum..

"Geç kalmamalıyım.." diye mırıldandığımda aniden, oturduğu yerden kalkmıştı.

"Anlamadım?" dediğinde, gözlerimiz birleşti. Bana yaklaşıyordu yavaş yavaş..

"Hiç.. Aslında yardım edersen çabuk hallederim.." dedim.

"Ne?..... Anlamadım Hande ama ne istersen.."

"Bana ev bul hemen.. Eşyalı, şimdi taşınıyorum!" dediğim gibi de elimdeki su dolu bardağı havaya bıraktım. Anında yere patlayarak paramparça oldu ve sular yerlere sıçradı..

Tolga ne yaptığıma anlam veremediği için ifadesizdi. Ellerini beline dayadı sakinlikle, düşünüyordu.

Yere düşen bardağa baktı ardımdan, bardağın nasıl paramparça olduğunu gördü. Ardından da derin bir nefes alarak, merdivenlerden süratle çıkışımı izledi..

İşi gerçekten zordu..
Benimle uğraşmak gerçekten zordu..
Ne yapacağını bilemediği için daha da zordu..

Yatak odasına çıktığım gibi bir bavul çıkardım, eşyalarımı içine atmaya başladım. Şimdilik birkaç parça eşya alsam işimi görürdü. Eşyaları yığdım darmadağın olacak halde, buruşukluğu önemsemeden. Çok acelem vardı..