MAVİ GÖREV (TAMAMLANDI!)

34 ~ MAVİ GÖREV

Selam arkadaşlar, nasılsınız?

Yeni bölümle, her salı olduğu gibi, karşınızdayız. Umarım seversiniz..

Şimdiden keyifli okumalar olsun..

..

Hande'nin anlatımıyla..

"Haan- de.."

Bu onun sesiydi!

O saniye başımı eğdim öne doğru ve elimdeki kupa kayıverdi. Kupanın kırılıp içindeki koyu sıvının parkelerin üzerine yayılışını fark ettim. Hatta sıçrayan sıcak sıvının bacaklarımı yakmasını bile hissetmedim.

Sadece ayaklarımın dibindeki olanları izledim nedensizce. Ona bakamadım, yüzümü dönemedim.

İrkilmiştim sesiyle.

Bu gerçekten oydu ve yaşıyordu..

Kaan fincanın kırılma sesiyle anında yanımda bitmişti. "İyi misin? Hande!" dedi panikle.

Vücudum zangır zangır titriyordu. Vücudumdaki ani değişimin etkisini görmek adına ellerimi görebileceğim şekilde kaldırdım.

Sinirden mi bu haldeydim yine? İlk kez böylesine bir şey yaşamıyordum, iki yıldır zaman zaman böyle olurdum. Doktorlarım bunun tamamen psikolojik olduğunu söyleyip, tedavinin kendimde olduğunu söylemişti..

Biliyordum titremelerimin nedenlerini..

Ellerimi yumruk yaparak titrediğimi daha fazla görmek istemedim, kendimi saklarcasına Kaan'ın kolumdaki elinden de sıyrılmayı başardım.

Göz göze geldik. Hala iyi olup olmadığımla ilgili sorular soruyordu..

"Ben... Ben..." diyerek kekeledim, ne diyeceğimi aklımda toparlamaya çalışıyordum. "...Ben... Gitmem lazım, yapamam.." dedim, kendimle konuşurmuş gibi.

"Nereye? Noldu?" dediğinde boş boş gözlerine baktım.

"Ona bak.." dedim ve ardından diyecek başka bir şeyim kalmadığı için evden hızlıca çıktım. Kaan'ın bana engel olmak için yaptığı hiçbir şey olmamıştı, anlamıştı beni..

Aracımı alıp sessiz ve karanlık yolda nereye gittiğimi bilmeden gittim. Sanki ondan kaçıyordum. Nereye sürdüğümün hiçbir anlamı yoktu..

..

Saatler sonra..

Evime gitmedim, saatlerdir bu deniz kenarında, kumların üzerinde yatıyordum.

Ellerimi bir kez daha kumlara daldırdım. Güneş batmak üzereydi ve saatlerdir güneşin altında, güneşin sıcaklığından hiç rahatsız olmadan yatıyordum.

Düşünüyordum..

Geldiğimden beri düşünüyordum..

İşler yine, iki yıl önceki gibi, karışmıştı. Yeniden aranıyordum. Bu sefer Buğra ve adamları tarafından her yerde aranıyordum. Geceleri çalıştığım bara gidip her yeri dağıtmışlardı, herkes zor durumdaydı. Şirket zaten çoktan karışmıştı..