~~~
Seçtiği mavi zarfı, evine geldiğinde masanın üzerine bırakıverdi. Hala açamamıştı.
Endişeliydi kadın..
Bu ilk göreviydi. O gizli örgüt üyesi, özel bir ajandı. Yıllardır aldığı zorlu eğitimlerden sonra ilk görevi..
Başarılı olmak zorundaydı..
Za...
Uzun zaman oldu görüşmeyeli, umarım seversiniz yeni bölümü. Kendimi hikayelere yeni adapte ediyorum, bilginize. Eksiklikler ve yanlışlıklar olabilir unuttuğum..
Bana artık bir admin bulalım, lütfen! 🙏🏻 Sizden yardım istiyorum!
Anca kendime gelip yazmaya devam edebiliyorum. Düğünümüz iptal edildi, biraz morelim bozuk. Ama en önemlisi sağlık, hepiniz çok dikkat edin..
Şimdilik keyifli okumalar olsun.
..
HANDE'nin anlatımıyla..
Günler sonra..
Üzerimdeki elbiseyi ayna karşısında düzelttirdim askılarından. Rujumu tazeledim, kahküllerimi düzelttirdim ve evden çıkmaya hazırdım.
(Hande'nin elbisesi..)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Gitmek istediğim bir yer değildi nişan. Ayşe birkaç kez arayıp ısrarla nişanlanacağını ve beni de orada görmek istediğini söylemişti. Mecbur kaldığım için gidiyordum. Belki Tolga da gelecekti, o yüzden iyi hazırlanmıştım..
Günler önceki karşılaşmamızın ardından hiç görüşmemiştik. Bilmiyordum ne yapıyordu. Sadece o zaman yaptığı bir şeyi çok iyi biliyordum. Ben o adamın beni aramasını beklerken, ortadan kaybolmuştu. Kimin ne yaptığı zaten belliydi..
İşlerimin karışmaması için, ondan uzak durmam gerektiğini çok daha iyi anlamıştım. Tek dileğim bu akşam karşılaşmamaktı pek mümkün olmasa da.
Evden çıkıp, gelen taksiyle nişanın yapılacağı otele geçtim..
Daha kapıdan girişte tüm gözler üzerime çevrilmişti. Bizi karşılayan aileler oldu. Ardından da oturacağım yere yönlendirilmiştim. Masada şirket çalışanlarından birkaçı vardı. Beni görünce ayağa kalktılar ilgiyle, selamlaştık ufak bir sohbet ettik ayaküstü. Herkes ne yaptığımı merak ediyordu ve ben sadece dinleniyorum, tatil yapıyorum falan diyordum.
Masada sadece iki kişilik yer boş kalmıştı. Biri yuvarlak masada tam karşıma denk geliyordu, diğeri hemen yanımdaydı.
Nişanlanacak çift sahneye çıktığında, yanımdaki sandalye çekildi. Biri oturmuştu, alkışlamaya devam ederek o yöne bakmadım.
İlk dans başladığında ise, önüme döndüm ve onunla karşı karşıya geldim. İşte o beklenilen an bu andı. Gözleri üzerimdeydi. Sanki geldiğime şaşırmıştı, gergindi.
"Hande!" dediğinde yanımdan biri gözlerimi ona çevirdim irkilerek. Kerem'di.
"Kerem bey.." dedim hafifçe tebessüm etmeye zorlayarak kendimi.
