18 ~MAVİ GÖREV

1.4K 92 87
                                    

Selam okuyucular, nasılsınız?

Uzun bir aradan sonra, yeni bölümle karşınızdayız. Umarım seversiniz..

Keyifli okumalar olsun..

..

HANDE'nin anlatımıyla..

Nazlı bebeğini kucağına almış, duvar kenarına sinmişti. Sessiz olmaya çalışıp burnunu çekerek ağlıyordu.

"Kim bunlar?" diye sordum, merakla. Eve yaklaşan üç adamı gözetlemeye devam ediyordum.

"Bilmiyorum.." diye mırıldandı. Korkmuştu.

"İlk kez mi oluyor?" diye sorduğumda, evet diye mırıldandı.

Adamlar yavaş yavaş yaklaşıyordu.

"Sakın korkma tamam mı? Ben varım.." diye mırıldandım. "Ve sessiz ol.." dedim ardından da..

Odanın en köşesine sinmiş olan Nazlı'ya doğru adımladım, pencerenin sağ tarafındaki köşedeydik. Adamlardan biri açık pencereden içeri girmek için hamle yaptığında, önce elini içeri sokarak perdeyi sıyırmıştı. Nazlı'nın ve bebeğinin önüne geçerek dikilmeye devam ettim. Adam bizi görmemişti.

Adam kendini içeri attığında direk arkasından saldırıp, kolumu boynuna, bacağımı bacaklarına sararak vücudunu geriye eğdim. Çenesinden asıldığım gibi, yere yığıldı. Bu bayıltma tekniklerinden sadece biriydi. Kimseyi öldürecek kadar ileri gidemezdim bu akşam.

"Nasıl yaptın bunu!" dediğinde korkuyla Nazlı, gözlerimi ona çevirdim karanlık odada.

"Dövüş dersleri alıyorum yıllardır.." dedim yalan söylemeyerek. Yıllardır bu işi yapıyordum. Dövüşüyordum. Yalan değildi.

"Dikkat et!" dediğinde bağırarak bu sefer, iki adamda bana hamle yapmıştı. Tabi ki geldiklerini biliyordum. Sadece onunla konuşarak oyalanıyordum.

Birine çelme takıp düşürdüm ve aynı anda diğerinin göğüs boşluğuna bir dirsek salladım. İkisi de kendine gelmeyi beklercesine toparlanırken, odada bulunan ve elime alıp onlara vurabileceğim bir şeyler aradım. Abajuru görünce birinin kafasına hızlıca onu geçirip, bayılmasını sağladım. O da diğerinin üzerine doğru yığılmıştı.

Kalan diğer adam, bir yerdekilere bir bana bakarken, hamle yapmayı bekledim ama bu onu imkansız kıldı. Çünkü camdan atladığı gibi koşarak kaçmıştı.

Omuz silktim. Korkuyorsa yapcak bir şeyim yoktu. Ellerimi belime dayarken Nazlı ve bebeğine döndüm. Nefesimi düzene sokmaya çalışırken yanlarına gidip çöktüm.

"İyi misiniz?" diye sorduğumda, başını sallayarak onayladı.

Çok korktuğunu tahmin ediyordum. Gözlerimi usulca kapatıp açtım. Elimden bir şey gelmemişti. Bazen kurunun yanında yaşta yanıyordu malesef.

"Hadi şöyle geç.. Bir daha buraya gelen olmaz.." diyerek onları çöktükleri duvar dibinden kaldırmaya çalıştım. Bebeği yatağa yatırdı, kendi koltuğa oturdu. Şok geçiriyor gibiydi, titriyordu.

"Birazdan çıkıcaz, sakin ol.. Bizimkiler şimdi gelecektir.." diye mırıldandım rahatlaması için. O sırada kapı açıldığı gibi döndüm hızlıca ve ışık açıldı.

Tolga'ydı.

Önce bana, sonra bebek ve Nazlı'ya göz attı. Derin bir nefes verdiğinde yerde yatan iki adamı gördü. Kaşları anında çatılırken, ona doğru adımlayıp kollarının arasına girdim vakit kazanmak adına.

MAVİ GÖREV (TAMAMLANDI!)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin