MAVİ GÖREV (TAMAMLANDI!)

35 ~ MAVİ GÖREV

Selam arkadaşlar, nasılsınız?

Yeni bölümle bu hafta da karşınızdayım. Erken atıyorum bu sefer geceyi beklemeden çünkü yazıp erkenden bitirdim.

Umarım böyle düzenli gideriz..

Hikaye nasıl gidiyor? Yorumlarınız benim için çok önemli lütfen bol bol yazın..

Şimdi yeni bölüme geçelim diyorum, keyifli okumalar olsun..

..

Hande'nin anlatımıyla..

"Senin beni beklemediğini biliyorum!" dediği an duraksar gibi oldum.

Anlamam birkaç saniyemi aldı.

Biliyordu..

Onu duymazdan gelirmiş gibi, hem de bu konunun henüz erken olduğunu düşündüğüm için, durup cevap vermeden hızlıca çıktım salondan.

Yine sinirlerimi tepeme çıkartmayı başarmıştı söylediği cümleyle. Ne beklemişti ki?

2 yıldır yoktu, öldüğünü sanmıştım. Hayatımı yoluna koymam gerekiyordu ve öyle yapmıştım. Yani yapmaya çalışmıştım..

Her şey sadece benim içindi..

..

Odamda öğlene kadar saatler geçirdim. Şirket sessizdi, herkes hala tuhaftı..

Şirket içi görüşmeler yaptığım telsiz telefonu elime alıp üç tuşa dokundum, Ayşe'yi arıyordum.

"Buyrun Hande Hanım?" diyerek her zamanki gibi açmıştı telefonu..

"Yanıma gelsene, birkaç şey var.." dedim alışık olduğum gibi. Ayşe gelince bazen iş yapar, bazen kahve içer sohbet ederdik.

"Hande Hanım bi 10 dakika sonra gelsem olur mu?" dediğinde işi olduğunu düşünerek, "Tamam, bekliyorum..." dedim.

Ardından ise telefonu kapatmamıştım ki aklıma başka bir şey geldi.

"Bir saniye.. Ne işin var?" dedim hemen suçlamadan, öğrenmeliydim.

"Tolga Bey'in istediği dosyaları arıyorum arşivde.."

"O sana iş mi verdi?"

"Evet.." dediğinde kız, gözlerimi yumdum.

Sakindim...

Sakindim...

"Peki, işini hallet gel.." diyerek telefonu kapattım. Ardından da kendime yemek sipariş ettim.

On dakika geçmişti, yarım saat olduğunda yemeğim gelmişti. Ayşe hala yoktu. İştahım bile kaçmıştı sinirden..

Telefonu elime alıp bir kez daha aradım, cevap vermedi.

Bir süre daha beklesem de bu iş iyice canımı sıkmıştı. Ayşe benim asistanımdı, iki yıl öncesi beni hiç ilgilendirmiyordu.