Euphoric Feeling

Chapter 29

Kathyrn's 

After the argument that we had ay naisipan kong dito mag-stay sa bahay namin at wala siyang magagawa dun.

Patungo ako sa kwarto ko ng mapansin ang isang silid na walang tao, wait this is Yrra's room bakit walang tao?

Papasok sana ako ng may magsalita sa aking likod that made me halt.

"walang tao diyan" she coldly said tsaka ako nilampasan. Sinundan ko siya ng tingin at laking gulat ko nlng na patungo siya sa master's bedroom.

"w-what the--" I mumbled.

"h-hey anong ginagawa mo diyan? akala ko ba k-kwarto mo dito?" I called her stuttering.

Tiningnan niya lng ako with her coldest stare. By that, I feel my heart aching.

Susundan ko sana siya ng sinara niya yung pinto at muntik pa akong matamaan.

"ugh" I sighed.

"j-just wait Villanueva, just wait" I said na parang sigurado sa aking iniisip.

I smiled, since an idea popped into my head.

**********

Yrra's

I freakin' slam the door at her. Ewan ko pero wala akong gana makipag-usap sakanya dahil lng sa hindi niya sinagot yung tanong ko.

'wag kang tanga Yrra, hindi ka niya sinagot dahil hindi ka na mahal nun or wost di ka naman talaga mahal' sabi ko sa aking sarili.

Pero aaminin kong nagsaya ang buong sistema ko nung sinabi niyang di niya sinagot si Matt.

Pero shet lng dito siya mags-stay, wahhh wala akong magagawa bahay din naman niya toh pero ugh bahala na si Lord sa akin baka ano pang magawa ko sakanya.

jusko

Dahil na siguro sa kakaisip ko sa kanya, ako'y nakatulog.

~~~

Nakaramdam ako ng init sa aking mukha kaya dahan-dahan kong minulat ang aking mga mata. Maliwanag at ang sakit sa mata.

shaks na sa langit na ba ako?

"wake up Villanueva, it's time to eat" I heard a voice na kaka-open lng niya sa curtains kaya pala maliwanag.

w-wait di pala yung panaginip? akala ko--

"you're in daze, c'mon get up breakfast is ready" she said tsaka ako iniwang tulala.

what the f?

Napangiti ako sa kanyang mga kinikilos ngayon kaya agad akong bumangon at ginawa ang morning rituals ko.

"hey good morning, let's eat na I made breakfast" she said smiling at me.

Shaks that smile, it make's my heart pound na parang buong sistema ko nagwawala.

jusko! kung ganitong ganap ang aabutan ko sa tuwing gigising, siguradong di ako magsasawa

pero dapat hindi ako mas lalong mahulog sa kanya, mahirap na baka di ako panindigan.

I acted coldly tsaka umupo sa harapan niya at tahimik na kumakain. Nagtatanong siya ng kung ano-ano pero puro tango lng ang sagot ko.

Hanggang sa natapos ang kainan ay di parin ako umiimik.

"may pasok ka ngayon?" she asked while washing the dishes.

tss laki na ng pinagbago ni bruha.

"yeah" tsaka siya tinalikuran at naghanda na papuntang office. Di ako nagpaalam sakanya kahit labag man sa loob ko. Kailangan kong ibalewala ang nararamdaman ko sakanya.

ayoko ko ng masaktan pa sa maling akala

~~~

Pagpasok ko ng kompanya ay puro bati na ang aking naabutan and I greeted back naman. Di ako yung tipong masungit sa mga employees ko, I also treated them equally, yan yung turo ng mga magulang ko kaya maraming tumatagal sa kompanya namin.

When I get to the office ay agad akong napa-upo at napahawak sa aking sentido.

wow nakakabaliw yung presensya nya lalo na't na sa iisang bahay kami.

ughh why would I think about her, anyways? 

I was about to call my secretary when I remember wala pala siya dito, she's in a day off nga pala. Cara is my secretary, I treat her as a friend like barkada lng and marami na din akong alam sakanya, she knows my situation as well. She's a lesbian, she has a lot of flings, ewan ko ba dun kung pano niya pinagsabay yung trabaho at pakikipaglandian niya pero responsible naman siya sa mga gawain kaya oks lng. She's younger than me. She's 21 at isang taon lng ang agwat nila ng kapatid ko. Minsan nga kapag pumupunta yun dito laging inaasar ng secretary ko yun eh. Kaya ang ending di na siya bumibisita sakin.

wow lng talaga.

Cara is pretty naman sexy and kind din, di siya masungit. Kaya niyang makuha ang isang tao, mapababae man o lalaki kaya madalas siyang napapaaway dahil daw mang-aagaw siya ng jowa ng may jowa. Minsan nga napagkakamalan kaming couple dahil daw sa closeness namin pero no, friend lng talaga turing namin sa isa't isa.

omg that silly woman?

I spend my time working, signing ang checking some business proposals kaya pagod na pagod na ako so I decided to go home.

I want to see her.

Kaagad naman akong nakarating sa bahay at excited na pumasok pero di ko lng pinahalata baka mamamaya isipin nun sabik akong umuwi para lng makita siya.

which is true naman.

But when I open the door, walang Kathryn ang bumungad sakin. The house is dark and silent kaya agad akong nanlumo sa nadatnan.

assume pa nga.

Pumunta ako sa kwarto na parang lantang gulay. I lazily undress my clothes tsaka nakadapang humiga sa kama.

Before I fall asleep, naramdaman ko nlng ang pagtulo ng aking luha.

Namiss ko siya, to the point na gusto ko ng mafeel yung embrace niya sakin.

I miss her so much.

I always do.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~