Ufak bir bilgilendirme :
Adımız Isabella Sharp
Burda biraz saçmalamış olabilirim
Özgünlüğümüz buz ve kar arası yani Shoto'nun ki gibi kontrol edemiyor değiliz, Shoto buzuna şekil veremiyor bu yüzden.
Bizim ailemiz nadir bulunan bir aile, ailemizin özgünlüğü aktarmak, one for all gibi düşünebilirsiniz ama biraz daha değişik, şöyle; Aile bireylerinin temel gücü buz ve kar ama özgünlüğün asıl özelliği ailedeki bireyler öldükçe güçlerinin en küçük bireye aktarması yani bize. Bize lakap olarak aktarılan deniyor, çok nadir bulunan bir aileden geliyorsunuz ve bir özgünlükte temeli buz ve kar olan bir sürü güç buluyor farklı farklı bu güçleri çıkarmak yani kullanabilmek bize yani Isabella'e bağlı, her aktarılan bir gücü kullandığında saçlarının bir tutamı beyaza dönüşüyor, saçlarımızın rengini size bıraktım. Belki içindeki güçleri asla bulamayacak, belki de bir tesadüf ile hepsini kullanabilecek.
16 yaşındayız, U.A Lisesi'nin 2/A sınıfındasın. Özellikle yakın olduğun bir arkadaşın yok, sınıftaki çoğu insanla yakınsın.
___________________________________________Isabella' nin gözünden;
!! Burda ki metni okuduktan sonra kendi kilonuzdan, görünüşünüzden eğer rahatsız olmaya başladıysanız veya sizi rahatsız ettiysem öncellikle çok özür dilerim, daha sonra 65 kilo olup kendini kötü hisseden veya kilolu olduğunu düşünen biriyseniz lütfen kendinize acı çektirmeyin, eğer kendinizi böyle seviyorsanız toplumun dediğinin asla bir önemi yok, kimse sizden önemli değil, kimse sizin bedeniniz/vücudunuz değil, eğer bu konu hakkında sorun yaşıyorsanız benimle konuşabilirsiniz, sizi her zaman dinlerim, dediğim gibi sen çok güzelsin, senin kusur diye düşündüklerin paha biçilemez, onların seni nasıl görmek istediği değil senin kendini nasıl görmek istediği önemli.
Eve doğru yürüyordum, kendimi yetersiz hissetmemden dolayı her akşam yaptığım bir yürüyüşün sonuydu, elimde bitmiş su şişesi vardı. Kahraman olacaksam bedenimin istediğim gibi olması gerekliydi. Annem kilomun ne kadar iyi olduğunu söylese de aklımda dolaşan özgüven kırıcı sözler buna engel oluyordu. 65 kiloydum amacım 60 olmaktı, bir kahramana göre fazla mıydı 60 ? Değil, değil dimi?
Eve geldim, odama çıkıp üstümdeki ter içinde kalmış tişörtü banyoya giderken çıkardım ve diğer kıyafetleri, soğuk suyu açtım yanan vücuduma iyi geliyordu. "Sıcağı hiç sevmem, bunu Shoto duymamalı" diye düşünüp ufak bir tebessüm kapladı suratımı. Havlumu vücuduma sardım, ve aynada kendime baktım, saçımın önündeki bir tutam hep olan beyazlığa, saçlarımın hepsinin beyaz olmasını sağlayabilecek miydim ? Tüm bu bana aktarılan gücü hakkıyla kullanabilecek miydim? Sürekli endişeli olmak zordu. Ama bu güç bana bahşedildiyse hakkıyla kahraman olacaktım.
Kahverengi boyunlu uzun kollu dar tişörtümu giyip üzerine siyah bir kapşonlu bol hırka giydim altımda gri eşofmanım vardı. İyi göründüğümü hissediyordum. Saçlarımı kendi haline bıraktım.
Annem ve babam evde yoktu. Yani üvey annem ve babam. Ebeveynlerim bana gerçek ailemin hepsinin öldüğünü söylediğinde U.A ' ya yeni başlamıştım ve gücümün tesadüf olduğunu sanıyordum aktarılan olduğumdan haberim yoktu, bu yüzden gücüm hakkında bana rehberlik edecek kimde yok, nasıl ortaya çıkacak diğer güçlerim? Aktarılanlar için olan liseler vardı ama bana çok uzaktı, ailemi ve U.A' yı bırakmak istemedim, kendimde bulurdum galiba.
Yemek yemedim, aklım bu gün beni deli eden Bakugo' daydı, hala onun ile anlaşamıyorum. O çok sinirli ama o kızgınlığın altında başka şeyler olduğundan eminim. Bunu öğrenmek istiyorum ama ona sadece bu sebep ile yaklaşamam bu kadar kötü olmam.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Dabi X Okuyucu
ChickLit𝘋: 𝘉𝘦𝘯𝘪 𝘴𝘢𝘢𝘵 4:47'𝘥𝘦𝘬𝘪 𝘨𝘪𝘣𝘪 𝘴𝘦𝘷𝘪𝘺𝘰𝘳 𝘮𝘶𝘴𝘶𝘯 𝘩𝘢𝘭𝘢? 𝘐: 𝘕𝘦? 𝘋: 𝘚𝘢𝘥𝘦𝘤𝘦 𝘤𝘦𝘷𝘢𝘱 𝘷𝘦𝘳 𝘣𝘦𝘣𝘦𝘨̆𝘪𝘮... İlk kitabım, beğeneceğinizi umuyorum. <3