Kitap yavaş yavaş okunmaya başlıyor beğendiyseniz ne mutlu bana 💞
Odanın kapısına döndüğüm de çığlık attım, karşımda annem vardı, bir dakika yarın gelmeyecek miydi ?
I : Anne yarın gelmeyecek miydin ? Beni çok korkuttun.
A : Erken döndüm kızım, seni merak ettim, uyuyorsun sandım bu yüzden ses yapmadan içeri girdim, aç mısın?
I: Hayır, babam nerde ?
A: Onun birkaç işi çıktı, bilirsin işleri hep karışıktır. Yarın okula gideceksin artık uyu güzelim.
I : İyi geceler anne.
Annem bana sımsıcak bir gülümseme verdi ve odamın kapısını kapattı, bu çok sık yaptığı bişey değildi. Kıyafetlerimi kontrol ettikten sonra sonunda dinlenebilirdim, önümde uzun bir hafta vardı, çalışmam gereken sınavlar, keşfetmem gereken aile mirası güç, normal bir özgünlüğüm olabilirdi, ahh artık gözlerim dayanmıyor.
Evden çıkarken Shoto' nun bana mesaj attığını gördüm, mesajda " Isabella seni almaya geliyorum, beraber okula gidelim." yazıyordu. Bana sormamıştı bile, kafamı telefondan kaldırdığımda gibi Shoto'nun bana hep çok şey anlatan gözlerini gördüm ve hep yaptığım gibi gözlerim yüzündeki yaraya kaydı, bunu yapmaktan nefret ediyordum çünkü farkediyordu.
Shoto : Günaydın Isabella
I: Günaydın Shoto
Shoto: Geçen gün için-
I: Gerçekten sorun değil işlerin olabileceğini tahmin ediyordum malum baban seni hi- özür dilerim be-
Shoto'nun suratında ufak bir gülümseme oluştu, gülüyordu. Bunu görmek mucize gibiydi, hep ciddi olan bir oğlanın güneşteki gülümsemesi.
Shoto: Sorun değil.
Hala ona bakıyordum, şaşırmış bir şekilde, o ise sanki gülümsemesini tutmaya çalışıyordu. Bir anda bende gülmeye başladım sokakta kahkaha atıyordum, Shoto bana bakıyordu, şaşkındı, o da gülmeye başladı.
I: Üzgünüm gitmeliyiz, senin gibi hep soğuk olan birinin gülümsemesini görmek beni mutlu etti, hep üzgün olduğunu düşünüyordum Todoroki.
Shoto: Benide güldürdü, bazen sorunlar komik oluyor....
Okula geldik.
Sınıfta ki yerime oturdum, Aizawa sensei sınavların bir hafta sonra olacağını söyledi ve anlatmaya başladı ama aklım başka yerdeydi, kulaklığın oraya nasıl geldiğini düşünüyordum. Aizawa sensei birden;
AS: Herkes duydu mu ?
Bütün sınıf bana bakıyordu, bende evet dermişcesine başımı salladım. Ve dinlemeye başladım.
Yemek haneye de yemeğimi aldıktan sonra nereye oturacağıma baktım, Bakugo'nun arkadaş grubu güzeldi ama çok sesiliydi sakin bir yer lazımdı bana. Deku ve Shoto, Iida, Uraraka'nın olduğu masa daha sakin geldi. Masaya doğru ilerledim, Uraraka beni gördüğünde;
U: Isabella oturmak ister misin?
I: Çok naziksin Uraraka, yanına oturmak için geliyordum.
Iida: Sınavlara çalışmalı ve sınıf notlarınızı yükseltmeliyiz arkadaşlar.
Sakince Iida'ya bakıyor ve dinliyordum, gözüm dışarıya kaydı, ormandaki günü düşünmek istemiyordum artık, sınavlarıma odaklanmalıyım, birinin beni izlediğini hissettim, gözüm Shoto'ya kaydı, farkettim ki ben dışarıyı izlerken beni izliyormuş. Ha?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Dabi X Okuyucu
ChickLit𝘋: 𝘉𝘦𝘯𝘪 𝘴𝘢𝘢𝘵 4:47'𝘥𝘦𝘬𝘪 𝘨𝘪𝘣𝘪 𝘴𝘦𝘷𝘪𝘺𝘰𝘳 𝘮𝘶𝘴𝘶𝘯 𝘩𝘢𝘭𝘢? 𝘐: 𝘕𝘦? 𝘋: 𝘚𝘢𝘥𝘦𝘤𝘦 𝘤𝘦𝘷𝘢𝘱 𝘷𝘦𝘳 𝘣𝘦𝘣𝘦𝘨̆𝘪𝘮... İlk kitabım, beğeneceğinizi umuyorum. <3