Dabi X Okuyucu

Güven bana 5/15

Gecenin telaşı ile uyandım, bugün erken kalkmamıştım ki okula da gitmedim, annemler okulu arayıp açıklama yapmıştır. Telefonumu elime aldığım da bir sürü mesaj ve cevapsız arama olduğunu farkettim, çoğunluk Dabi ve Todoroki'dendi. Dabi, benim için endişelendiğini, uyandığımda ona mesaj atmamı söylüyordu. Todoroki ise eğer okul çıkışına kadar aramazsam evimi kontrol ediceğini söylüyordu. İlk başta Todoroki'yi aradım ama büyük ihtimalle derste veya antrenmanda olduğu için açmadı, aramamı görünce beni arar, şimdi Dabi' ye mesaj atmam lazım,

                                       02:34 PM

Isabella
Uyandım, endişelenme.

                                                                                        Dabi.
                                   Isabella seninle konuşmak istiyorum, bugün müsait misin ?

Konuşacağı tek şeyin benim iyi olup olmamdır diye düşünüyorum ama kabul edicem.

Isabella
Kahvaltı yaptıktan sonra yazarım.

Aşağıya indim ve mutfaktan annemi gördüm, bana güler bir yüzle " Günaydın güzelim " dedi, bu annemin her kavgamızdan sonra yaptığı hiçbir şey olmamış davranışlarıydı ama bazen hiçbir şey olmamış gibi davranmak en iyisi. Bende ona " Günaydın" dedim ve kendime birşeyler hazırladım, masaya koyup atıştırdıktan sonra odama çıktım ve hazırlandım. Üstümde bir bol siyah pantolon, mavi bir kapşonlu bol, uzun hırka ve içimde dar bir kısa kollu vardı. Dabi'ye mesaj attım " Nerde bulaşacağız ? " diye, bana bir konum attı, burası geçen gün kızlar ile oturduğumuz genelde kimsenin gelmediği sahildi, yıllar önce çöplüktü.

Aşağıya indim ve anneme çıkacağımı söyledim, annem başı ile onayladı, evden çıkmış yürüyordum, aklıma babamın geçen gece söylediği cümle geldi, " Belki de zamanı gelmiştir. " neyin zamanı? Sahille gelmiştim bankalara bakarken telefonum çaldı, arayan Todoroki'iydi.

I: Hey merhaba
T: Isabella iyi misin ? Sabah aradığım da açmadın, okula da gelmedin, bilmediğim ne oluyor ?
I: Hey sakin ol, iyiyim sadece dün biraz yorulmuştum ve üşütmüşüm bu yüzden gelemedim.
T: Anlıyorum, herhangi bir şeye ihtiyacın var mı? Ne olursa.
I: Hayır, teşekkür ederim düşündüğün için.
T: Kapatmam gerekiyor, babam çağırıyor, kendine iyi bak.
I: Sende.

Telefonu kapattım ve Dabi'yi aradım.

I: Nerdesin? Ben sahildeyim.
D: Gelmek üzereyim bebeğim, bir banka otur, seni bulurum.

Bebeğim demesi...ohm ohm

I: Bekliyorum.

Bir banka oturdum, telefon da iken Dabi'nin "bebeğim" demesini düşündüm, bana sık sık bu şekilde sesleniyordu, rahatsız olmuyordum ama gittikçe şakadan çıkıyor gibiydi. Kulaklığımı taktım ve gözlerimi kapattım, kulağımda " Die For You - The Weekend " çalıyordu. Gözlerimi kapattım, yüzümde yavaş yavaş esen deniz rüzgarını hissediyordum. Yanıma biri oturdu ve kulaklığımın diğer tekini kulağımdan çıkarıp taktı, kim olduğunu tahmin ediyordum, çünkü yanıma oturduğu an sıcaklık hissettim. Gözlerimi açtığımda yanımda Dabi vardı, kafasını duvara yaslamış gözleri kapalıydı, uyuyor gibi duruyordu. Şarkıyı durdum, yavaşca gözlerini açtı ve kulaklığı kulağından çıkardı;

D: Nasılsın bugün?
I: Düne göre daha iyi.

Kafam eğik konuşuyordum, o ise doğrudan bana bakıyordu, eğilmiş başıma. Yan yanaydık, kollarımız bile birbirinin yanındaydı, vücudunun sıcaklığını hissedebiliyordum, sıcacıktı.