Dabi X Okuyucu

Zamanı Gelince 4/15

Bugün nasılsınız? Umarım herşey yolundadır, gününüz yıldızlar kadar güzel geçsin sevgili okuyanlar.

Evimiz Japonya' daki müstakil klasik evlerdendi, hiçbir zaman çok lüks bir evde yaşamadım ve evimi sevdim çünkü evimi ev yapan içindeki huzurdu. Geniş güneş alan bir salonu vardı, vitrinlerinde anneannemden kalan eski biblolar ile dolu, anneannemin eski eşyalara ilgisi çoktu. Uzun, çok rüzgar esen bir mutfak, yukarı çıkan tahta merdivenler, çatı eğimi olan odam ve tıklamadan giremediğim yatak odası birde misafir odası ama orda daha çok çamaşır makinesi kalır.

Evi aklınızda canlandırmak için yazdım.

Annem kapıyı araladı ve suratını stres kaplayan Todoroki'yi gördüm, tepkimi merak ettiği okunuyordu. Annem,

A: Shoto bu akşam bizimle akşam yemeğine katılacak bu yüzden seni acilen çağırdım
Bella.

Nefes nefese kalmıştım, Dabi'yi sokağın başında bıraktıktan sonra koşmaya başladığım içindi. Birşeyler söylemem gerekiyordu çünkü evdeki herkesin benden bir kaç kelime beklediği belliydi.

I: A-a ne güzel, hoşgeldin Todoroki.
Todoroki : Sende hoşgeldin Isabella, içeri girmelisin artık.

İçeri girdim, annem sofrayı hazırlıyor, Todoroki ise bir beyefendi gibi anneme yardım ediyordu, annem sofra hazırlarken ben yardım etmezdim pek sık. Yukarı çıktım, soluklanıp yüzüme su çarptım. Aynada o kıza bakıyordum, bugünü gerçekten uzun ve şaşırtıcı geçen kıza. Kapım tıklandı, tuvaletten çıkıp kapıyı açtım, yanakları kızarmış Todoroki,

T: Yemek hazır.
Isabella: Hadi inelim.

Yemeğe indim, sofraya oturduğum da herkes sessizdi. Belli ki bu sessizliği bozacak kişi annemdi.

A: Bugün yürüyüşe çıkmıştın Isabella, tahmin ettiğimden uzun sürdü, biri ile mi karşılaştın?

Annem hep sorgucu bir yapıya sahipti, polis olsa işini iyi yapardı, bana güvenmiyor değildi ama yapabileceklerimi biliyordu.

Isabella: Evet, çok yakın olmadığım biri onunla ormanda yürüdük, sonra sen mesaj attım zaten.

T: Kim?

Bugün neden herkes beni sorguluyor.

I: Tanımazsın.

Aldın mı cevabını ohm ohm.

Babam Todoroki'ye okul ile ilgili sorular sorarken ben ise yemeğimi bitiriyordum, yemek sonrası ben ve Todoroki çatıya çıktık çünkü Todoroki'nin benim ile konuşmak istediğini hissediyordum, onu kim davet ettiği bilmiyordum ama.

Yıldızlar ve gökyüzü yavaş yavaş kendini geceye bırakırken Todoroki konuştu.

T: Hala arkadaş mıyız?
I: Ha? Evet, korktuğun bu muydu?
T: Hayır, senin gibi bir arkadaşı kaybetmek istemiyorum Isabella.
I: Ama sen kimseye ihtiyacı olmayan birisin Shoto, benden önced-
T: Bella dinle, sen ne kadar fark etmesen de..

Todoroki kelimelerini söylerken gözlerimin içine bakamıyordu ve devam etti.

... gerçekten güçlüsün, daha keşfedeceğin bir sürü gücün varken kafanı dağıtmanı istemiyorum ama yanında olmak istiyorum Isabella, sana rehber olmak istiyorum, demek istediğim yalnız değilsin, etrafında başka aktarılan olmadığını biliyorum ve-

Dinlerken tüylerim diken diken olmuştu o yere bakarken ben ona bakıyordum, söyledikleri gözlerimin dolmasına sebep oldu, her daim yanımda olacak bir arkadaştı benim için.