Lovefool/Yoonkook

24

Yoongi

Teneffüsün çalmasıyla Taehyung ayağa kalkmış ve kalçasını Jungkook'un sırasına dayamıştı. "Kim sana süt almış?"

Omuz silkti. "Bizim çocuklardır, başka kim olacak?"

"Bilmem, okula beraber geldiğin kızdır belki." Ya nerden çıktı şimdi bu? Sinirli bir şekilde ona baktığımı fark ettiğinde bana gülümsemişti.

Jungkook'un şu an suratının ('-') şeklini aldığına -göremesem bile- çok eminim. "Anlamadım?"

Taehyung ısrarla sormaya devam ediyordu. "Çıkıyor musunuz o kızla?"

"Ne? Nerden çıktı bu?"

"Soruyorum sadece."

Tamam, kızla arasında bir şey olmadığını öğrendiğimize göre yeter bu kadar. "Rahatsız etmesene çocuğu."

Taehyung Jungkook'un saçlarını karıştırmıştı. "Rahatsız mı ettim Jungkook?"

"Yani...durup dururken böyle bir şey demen sinir bozucu." Bir yandan konuşuyor bir yandan defterine bir şeyler karalıyordu. Ah..benim resmime noldu ya? Bana gösterecekti hani?

Taehyung masadan kalkıp Jimin'in yanına gidip bir şey demiş ve birlikte sınıftan çıkmışlardı. Yalnız kalmamızın fırsatıyla önündeki boş sıraya -ona dönük bir şekilde- oturdum. "Beni çizdiğin resim nerde Jungkook? Cidden göstermeyecek misin?"

"Çizim defterimde o resim, yarın getiririm." Çizdiği şeye bakmaya çalıştığımı fark ettiğinde defteri kapatmış ve görmemi engellemişti. "Dışarı çıkalım mı? Beraber yemek yeriz."

Off bak şimdi daha da meraklandım. "Ne çiziyordun?"

Bir dakika, o kızarmış mıydı? "Öylesine bir şeyler çiziyordum işte."

Ne oluyor ya? "O zaman gösterebilirsin değil mi?"

"Göstermek zorunda değilim."

Daha üstüne gitmeyip bahçeye çıkmak için ayağa kalktım. "Tamam, gerilme hemen. Gidelim hadi."

Kendi kendine mırıldandı. "Gerilmedimki."

Ceketlerimizi giydikten sonra beraber kantinden yiyeceklerimizi alıp bahçedeki çardaklardan birine oturmuştuk. "Jimin ve Taehyung nerede?"

"Tartıştıkları için araları bozuk, bırakalım da biraz beraber vakit geçirsinler." Cümle arasında hapşuruvermiştim, nefret ediyorum mevsim geçişlerinden!

"Niye araları bozuk?" Art arda yine hapşurduğumu görünce peçete uzatmıştı. "Hasta mısın?"

Hapşurmamı durdurur belki diye içeceğimden bir yudum aldım. "Polenlerden dolayı."

"İçeri geçelim o zaman."

Dediği şeyi duymazdan gelip sorusuna cevap verdim. "Endişelenecek bir şey değil küçük bir tartışma sadece, barışmışlardır zaten." Direkt en merak ettiğim konuya geçtim. "Sen annenle ne konuştun o gün?"

Elindeki sandviçi yerken tavşan dişlerini görüyordum, çok sevimli. "Onunla birlikte kalmaya başladım."

Ah be, ben de birlikte kalacağız diye seviniyordum. "Sevindim."

"Ama artık okul çıkışları beraber eve dönemeyeceğiz."

Bak işte buna üzülürüm. "Neden?"

Çekinerek konuştu. "Yanlış anlama ama sabahki kızla aynı apartmandayız, onunla birlikte gideceğim."

Olmaz, hayır! Ya bana yaptığı gibi her seferinde ona da sarılırsa? "Ben de geleyim ne olacak?"

Gözlerini kaçırdı. "İstemeyebilir o yüzden yani."

Bir de aynı apartmandalar, umarım aralarında bir şey olmaz. "İster ya niye istemesin? Ayrıca niye o kızla gidiyorsunki?"

"Sabah karşılaştık, bundan sonra beraber gidip gelelim diyince reddedemedim işte."

Jungkook lütfen insanlara hayır demeyi öğren... "Ama ben de seninle gitmek istiyorum."

Bir süre bana bakıp tepkimi gözlemlemişti. "Tamam, okul çıkışı ona sorarım."

"Sorarız." Yemeğimi bitirip onu izlemeye başladım.

Omuz silkti. "Eğer istemezse sorun etme. Kısa süre sonra tekrar eski eve döneceğiz, o zamana kadar birlikte gitmeyiveririz." Son lokmasını da ağzına atıp çöplerini toparladı. "Zil çalacak birazdan sınıfa gidelim hadi."