A Short Life

Hoofdstuk 17: Cleo

Point Of View: Hailey

We zijn al weer een paar dagen verder nadat de dag dat Melanie het me vertelde. Ik heb de verliefdheid gewoon genegeerd. Gister ben ik met Melanie naar de stad geweest. Het was hartstikke gezellig en ik merkte er niks van. Niet dat dat altijd is als iemand verliefd op je is.

Het is vandaag maandag. Gelukkig heb ik eerste twee uur vrij. Lekker uitslapen op een schooldag.

Als mijn wekker af gaat sta ik op. Mijn moeder is al aan het werk. Ze komt vandaag extra vroeg thuis, omdat mijn vader vandaag terug komt. Vanmiddag halen we hem samen op bij het vliegveld. Ik heb hem erg gemist en ik verheug me op vanmiddag. Rond vier uur landt zijn vliegtuig. Ik kan niet wachten tot ik hem weer kan omhelzen.

Ik trek mijn pantoffels aan en ik loop naar onder. Daar maak ik voor mezelf een ontbijtje. Als ik het heb opgegeten zet ik het bord en mijn glas in de vaatwasser. Ik kijk op de klok die in de keuken hangt. Hij geeft aan dat het kwart voor tien is. Ik heb nog precies drie kwartier om me klaar te maken. Dat moet lukken. Snel loop ik naar mijn badkamer. Daar haal ik een borstel door mijn haar en begin ik zoals gewoonlijk mijn haar te krullen.

Als ik helemaal klaar ben, inclusief mijn tas ingepakt, loop ik naar onder om mijn schoenen aan te trekken. Ik haal mijn jas van de kapstok en ik trek hem aan. Daarna loop ik naar de garage om mijn fiets te pakken.

Als ik uit de garage fiets zie ik dat Emily al klaar staat. Ik fiets naar haar toe en begroet haar.

'Hey,' begroet ze me terug 'zullen we gaan?'

'Ja, is goed.' antwoord ik en ik begin te fietsen. Emily komt langs me fietsen.

Als we op school aankomen zetten we onze fietsen in de fietsenrekken. Ik zie dat Melanie naar ons toe komt gelopen. Emily kijkt naar me, maar ik knik dat het goed is. Samen met z'n drieën lopen naar het lokaal waar we les hebben.

'Zoals jullie zien hebben we een nieuw meisje in de klas,' zegt de lerares en wijst naar het meisje die helemaal vooraan zit. 'kom je even naar voren om je voor te stellen?'

Ze staat op en gaat voor de klas staan. Ze friemeld zenuwachtig aan haar kleding. Ze heeft haar haar in twee vlechtjes zitten die over haar schouders naar voren vallen. Ze heeft een grote bril die op haar neus staat. Ze ziet er aardig uit, maar ik denk dat de klas daar anders over denkt. Ze begint te praten met een bibberde stem.

'Ik ben Cleo. Ik ben veertien jaar. Ik woonde eerst in Nederland, maar ik ben hiereen verhuist samen met mijn moeder omdat ze een nieuwe start wilde maken nadat, uhh... Nadat mijn vader is overleden...' zegt ze en ze staart naar haar schoenen. Snel gaat ze weer zitten.

'Goedzo. Laten we nu beginnen met de les.' zegt de lerares en ze gaat zitten op haar bureau.

Na de les loopt Cleo het klaslokaal uit. Ze klemt haar boeken tegen zich aan. James, de pestkop van de klas, loopt ook meteen het klaslokaal uit. Ik loop naar de gang waar ik Cleo kan zien. James stapt op haar af en duwt haar tegen haar schouder.

'Wat jammer van je vader, brilsmurf.' zegt James.

Hoe durft James dat te zeggen!? Lachend lopen James en zijn vrienden weg. Ik loop naar Cleo toe en ik kijk haar aan. Ze kijkt vedrietig uit haar ogen.

'Gaat het wel?' vraag ik. Ze knikt zachtjes.

Ik voel hoe ik word weggetrokken bij Cleo.

'Ben je gek geworden? We gaan niet om met dé nerd van de klas!' sist Emily in mijn oor terwijl ze naar Cleo kijkt.

Ik ruk me los van Emily en ik kijk haar boos aan. Hoe durft ze zo gemeen te zijn tegen een nieuw meisje? Ze lijkt me hartsikke aardig. Cleo kijkt me verdrietig aan. Ik glimlach even maar daarna word ik weer mee getrokken.