A Short Life

Hoofdstuk 4: Het Ongeluk

Pov Emily

Ik sta in vak 2 en Melanie staat voor me. Hailey pakt haar bal uit de goal en draait zich om, om weg te lopen. Maar dan zie ik dat Melanie haar hockeystick op tilt om tegen de bal te slaan, terwijl Hailey nog in de goal staat. Ik roep nog naar Melanie dat ze niet moet slaan, maar het is al te laat. Melanie slaat precies zo dat de bal omhoog vliegt, waardoor die tegen Hailey's hoofd aan knalt met een flinke vaart. Ik zie haar achterover vallen. Ik ren naar haar toe en roep haar naam. Ook mevr. Woodless komt rennend naar Hailey toe, met achter haar aan het hele team, inclusief Melanie. Ze kijkt geschokt. Hailey heeft haar ogen dicht en ziet er wit uit. Er loopt allemaal bloed uit haar hoofd. Ik schud haar voorzichtig door elkaar en roep haar naam. Mevr. Woodless komt langs me zitten op haar knieën. Ze duwt me een beetje aan de kant.

'Bel een ambulance!' roept mevr. Woodless over het veld.

Ik sta snel op en ren zo snel mogelijk naar de kantine waar mijn tas ligt, waar mijn mobiel in zit. Ik sprint de trap op en ik grijp naar m'n tas. Ik zoek mijn mobiel in m'n tas. Natuurlijk kan ik hem niet vinden. Ik denk diep na... In een zijvakje? Nee. In het voorvakje? Nee. Nergens! Snel kijk ik de kantine rond. Ik zie achter de bar een telefoon hangen op de muur. Ik spring over de bar en ik pak de telefoon. Ik tik 911. Ik hoor een lange piep en bekijk het schermpje van de telefoon. Hij doet het niet! K*t!! Ik grijp naar een random tas en pak een telfoon. Ik typ weer 911 in en krijg te horen:

'Goeiemiddag. Wat heeft u nodig? Politie? Ambulance?...'

'Ambulance!' schreeuw ik door de telefoon.

'Waar kan ik u mee helpen?' vraagt een vrouw aan de telfoon.

'Ik heb een ambulance nodig! Op de hockeyclub Hockeey. Mijn vriendin heeft hockeybal tegen haar hoofd gekregen. Ze is bewusteloos. Er loopt allemaal bloed uit haar hoofd. Snel!!' roep ik. Dan word de telefoon opgehangen. Ik ren weer richting Hailey en kniel weer naast haar. Ik zie en hoor dat mevr. Woodless en Melanie ruzie hebben.

'Ik heb nog zo gezegt dat je moest wachten voordat iemand uit de doel was voordat je mocht slaan! Dit gebeurd er dus!' roept mevr. Woodless naar Melanie.

'Ik wou haar alleen wat pijn doen, niet dat ze ernstig gewond zou raken!'

'Dit kan nie..' mevr. Woodless kan haar zin niet afmaken omdat er een ambulance met sirene aan komt rijden.

'Hier!!' roep ik naar het ambulance personeel terwijl ik met twee handen zwaai. Hailey ligt nog steeds op de grond. Ze heeft nog niet bewogen en ik maak me nu echt zorgen. Het ambulance personeel komt aangerent met een brancard en tillen Hailey op.

'Ik ga mee!' roep ik. Het personeel knikt dat ze er mee akkoord zijn en rennen met de brancard over het veld terug naar de ambulance. Ik ren natuurlijk mee en ik hoor mevr. Woodless achter me roepen dat zij en het hele team ook zo snel mogelijk naar het ziekenhuis komen. Mevr. Woodless heeft een busje waar genoeg kinderen in passen. Ik steek m'n duim omhoog dat het goed is.

~~

Ik zit nu langs Hailey in de ambulance. Twee dokters zijn druk bezig met haar. Ik vraag vanalles, maar ik krijg geen antwoord. Is ze wel okey? Red ze het? Is het ernstig? Als ze het red, houd ze er wat aan over? Letsel? Handicap? Ik beginnen ondertussen te flippen. Misschien ben ik me wel aan het aanstellen, maar ik heb zoiets nog nooit meegemaakt.

~~

De ambulance word gestopt en de deuren worden opengemaakt. Ik word eruit geduwt en ik zie allemaal mensen naar ons kijken. Het personeel haalt de brancard waar Hailey op ligt uit de ambulance en word naar binnen geduwt. Rennend ga ik achter het personeel en Hailey aan.

~~

Ik zit te wachten met het hele team en mevr. Woodless langs me. Ze zijn nu Hailey aan het controleren of er niks ernstigs is. Ik ben er ondertussen ook achtergekomen dat ik met de mobiel van Melanie heb gebeld. Ik heb nog sorry gezegt maar ze haalde alleen haar schouders op bleef naar de grond staren. Ze heeft er echt spijt van. Mevr. Woodless heeft de moeder van Hailey gebeld en die komt zo snel mogelijk naar het ziekenhuis met Alex. Haar vader zit in Nieuw Zeeland...

'Waar is Hailey!?' hoor ik de moeder van Hailey door de gang schreeuwen, terwijl ze rennend, met achter haar aan Alex, naar ons toe komt.

'Ze zijn haar aan het controleren of er niks ernstigs is, gaat u maar even rustig zitten.' zegt mevr. Woodless rustig tegen haar en pakt haar schouder vast.

'Ik moet naar haar toe!' roept ze wanhopig. Ik loop naar haar toe en geef haar een knuffel. De moeder van Hailey is voor mij altijd al een soort tweede moeder voor me geweest.

'Het komt allemaal goed.' zeg ik rustig, terwijl ik zelf ook aardig in paniek ben.

Ik voel de schouders van haar schokken. Ik kijk haar aan en ik zie dat ze aan het huilen is. Daardoor begin ik ook de te huilen. Daar staan we dan. Ik in de armen van de moeder van mijn vriendin, huilend. Iedereen kijkt ons aan, maar dat interresseert ons geen bal. Het enigste wat ons interresseert is Hailey.

~~

Ik kijk op de klok die op de muur hangt. Het is 20 voor 3 s' nachts en ik zit nog steeds op een stoeltje in het ziekenhuis. Ik kan maar niet slapen. Naast me zit de moeder van Hailey te slapen. We zitten hier met z'n drieën. Melanie is ook de hele tijd gebleven. Het team is naar huis gegaan. Die komen vandaag nog even langs en Alex en mevr. Woodless komen vandaag sowiso nog langs. We hebben nog niks van Hailey gehoord... Af en toe liep er een dokter voorbij waaraan we vraagde of ze al iets wisten. Maar alles was nog te onduidelijk. Ik probeer toch maar wat te slapen, anders word ik niet meer wakker als ze nieuws hebben over Hailey! Ik doe m'n ogen dicht en probeer aan niks te denken, maar dat gaat moeilijk als je beste vriendin in het ziekenhuis ligt en je weet niet wat er aan de hand is. Toch val ik na een tijdje in slaap.

~~

'Wakker worden, Emily en Melanie.' ik word een beetje doorelkaar geschut en ik kijk dan in het gezicht van Hailey's moeder. Ik ga rechtop zitten want ik was helemaal in elkaar gezakt tijdens het slapen. Langs me word ook een slaaperige Melanie wakker.

'Er komt een dokter aan.' zegt Hailey's moeder, en wijst naar een gang waar een man komt aangelopen. Hij heeft een lange witte jas aan.

'Goeiemorgen.' zegt hij en schut iedereen een hand. 'Jullie zijn familie?' vraagt hij.

'Uhm... Nee... Ik ben een vriendin en Melanie is uhh... Geen familie van Hailey.' zeg ik. Ik kan moeilijk zeggen dat Hailey en Melanie vriendinnen zijn! Want dat zijn ze juist niet!

'Oke, u bent dus de moeder van Hailey?' vraagt de dokter.

'Ja dat klopt.' zegt de moeder van Hailey.

'Ik heb nieuws.' zegt de dokter en kijkt ons een voor een aan.

'En...?' vraag ik.

Hey hoi!

Ik hou van spannende boeken... Maar dit is niet zo spannend volgens mij, maar ja. En nog een vraagje: weet iemand misschien nog een leuk boek om te lezen? Want ik heb niet echt veel leuke boeken... Dus als je een leuk boek weet, comment het! Ik update nu bijna iedere dag, maar ik weet niet of ik dat altijd blijf vol houden i.v.m. school... Dus wen er maar niet aan!

-Voteex

-Commentx

-Readx

-Sharex

Doeghx! En bedankt voor het lezen!