Kabanata 2

654 10 0
                                    




"Anong sabi mo?!Say it again!"



I shouted because of shocked. I'm having a phonecall with Alanis right now, my friend. I just got home from school and Alanis called me.



"Sabi ko lilipat na ako sa RFU." Kalmadong sagot niya sa kabilang linya. Napapikit ako ng mariin dahil sa sagot niya.



"Seriously Alanis?Ngayon pa talaga na nasa BMSU na ako?!" Hindi makapanewalang sabi ko.



For almost 3 years of our friendship ngayon pa niya naisipang lumipat sa RFU. Alanis studied at Soar High University. Even though we are far from each other our friendship are still strong, that's because we always see each other.



Our friendship started when she bumped into me at the Gaisano Mall. I was staying at the coffee shop that time waiting for Kuya Xano. She accidentally spilled the coffee in my uniform, she is one of the waiter to that coffee shop.



She thought that I will going to scold her but I didn't. Hindi niya naman sinadya kaya ba't ko papagalitan?But she keeps on saying sorry and I found her kind because of that. So I immediately made a move to be friends with her.



"At isa pa!Paano ka nakapasok?I mean, sapat na ba iyong ipon mo?Or may scholarship ka?" Sunod-sunod na tanong ko. I heared her sighed from the other line.



"Yung amo ni Mama yung pumilit sa akin. Nakakahiya nga Max kasi sabi nila sagot na daw nila lahat. Nahihiya akong tanggihan kaya nahihiya ko nalang ding tinanggap." Kwento niya.



"Ang bait naman pala nong amo ni Tita Sol!Pero okay lang na tinanggap mo no!Makakapasok ka na sa dream school mo!Ayieee!" Ang kaninang gulat na nararamdaman ko ngayon ay napalitan ng excitement. Rutherford University is her dream school and I'm so happy that she could study there right now!



"Kaya nga Max!I need to study hard I won't disappoint them. Ayaw kong isipin nilang pinagsasayangan ko yung binigay nila." She explained.



"Umeenglish ka na ah!Official RFU eagles ka na nga!" Nakangising sabi ko. She chuckled.



"Ewan ko sayo Max!Eh ikaw?Kamusta ka naman sa BMSU?" She asked. Ako na naman itong napahinga ng malalim.



"Mahirap mag adjust kapag bagohan ka lang. Ang hirap makipagsalamuha." Sagot ko.



"Akala mo talaga nakikipagsalamuha ka nong nasa RFU ka. Allergic ka ba sa mga tao?Hilig mo ba talaga ang long distance friendship?" She said and I pouted.



"Long distance friendship ka diyan!May kaibigan naman ako sa RFU!Sila Maceo, Nakeisha at Niko. Andito din naman sila Capri at Art kaso nga lang ang lalayo ng mga building namin. Nakakatamad." Sabi ko.



"Ang layo nga ng RFU sa SHU eh!Pinupuntahan mo pa din ako. Swerte ko ata sayo." She said and I know she is smiling right now so I smiled too before I talked.



We ended our call when we decided to eat dinner. I was just eating silently. Until now naninibago pa din ako dahil ako nalang isa ang kumakain at walang kasamang Maceo at Kuya Xano.



At hanggang ngayon hindi ko pa din nakakausap at kinakausap si Tito Maverick, si Tita naman kinakamusta lang ako. Ang plano ay uuwi ako tuwing weekend pero hindi ko iyon sinunod para masanay na ako na wala sila at dahil na rin siguro sa tampo ko kay Tito Maverick.



I can't still believe that he shouted at me without telling me the reason why. Kung siguro sinabi niya ang totoo kung ba't niya ginawa ito naintindihan ko sana at walang samangloob na sinunod ang gusto niya. Pero ni isang rason wala siyang sinabi.



Building Our Broken Hearts (Course Series #3)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon