Vampire Academy

Kabanata 39 :Picture

Wala na ang mga matatalas na pangil na nakita ko sa supremo kanina, kalmado na siya na nakayakap sakin.

Inalala ko ang nangyari kanina. May nakaalam ba? Mamamatay na ba kami sa lugar na ito?

"Dumito muna tayo hanggang makabalik si aris"

Pinagmasdan ko siyang linisin ang nagkalat kong dugo sa kwarto. Kita ko na pigil na pigil siya sa kanyang sarili na tikman ito subukan ko mang ako na ang gumawa ng pag lilinis ay pinipigilan niya ako.

Pagkatapos niya maglinis ay kumuha siya ng suklay sa isang drawer at tumabi sakin.

'without you I feel broke'

While singing he started to brush my hair gently.

'like Im half of a whole
Without you
I've got no hand to hold'

His voice was so angelic that gave me chills.

I feel his sincerity on his voice. I miss him. I miss how we talk each other. I miss how he hold my hands. His laugh I miss everything about him.

'without you I feel torn
Like a sail in a storm'

Isang araw pa lang ang nakakalipas parang isang linggo na para sakin na nilalayuan ko siya. Nasasaktan ako pag nirereject ko ang sorry niya at ang effort niya.

'witthout you
I'm just a sad song....'

He whisper in my ears the last lyrics of the song.

"Im sorry Akisha. Sa una kailangan kita para sa isang pag aaral na binigay sakin ni ma'ma. Pero nang makilala kita kailangan kita kasi mahalaga kana sakin. Without you I feel broke. Without you like Im a half of a whole. Im sorry please complete me again"

"Friends?"

Humarap ako para sabihin yon. Nasilayan ko naman ang pagguhit ng mga ngiti sa kanyang labi. Importante narin siya sakin tulad ng pag papahalaga ko kay lorraine. Ewan ko pero tulad samin ni lorraine gumaan na agad ang loob ko sa supremo lalo na sa mga pinakikita niya sakin.

"Forever?"

Nagulat ako sa tanong niya. Forever?

Aalis din ako. Maiiwan ko siya dito. At baka di narin kami magkita.

"I mean If ever you go out here. Maybe someday we meet each other. I don't want to lost our friendship. You are my first friend since I born haha. Thats weird but ikaw ang kauna unahang nilalang na pinakitunguhan ko ng ganito at sa mortal pa na gaya mo. Ang gaan ng loob ko sau"

"Siguro dahil ang ganda ko"

Bahagya akong natawa sa biro ko. Nagbubuhat na ako ng sarili kong bangko.

Napalayo naman ako ng hinaplos niya ang pisngi ko kasabay non ang paglapit ng mukha niya sakin.

Hahalikan niya ba ako?

Sobrang lakas ng kabog ng dibdib ko habang palapit ng palapit ang mukha niya sakin.

Naalala ko ang senaryong muntikan na akong malunod. Hinalikan niya ako sa ilalim ng tubig upang bigyan ng hangin. Ang unang halik na nagsagip ng buhay ko. Unang halik ko galing sa isang lalaki.

Pumikit ako para abangan ang muling pagdampi ng labi niya sakin.

Unang beses kasi di ko masiyado naramdaman ang malalambot niyang labi na lumapat sa labi ko.

This time ay mararamdaman ko na yon.

Ha?

Takte ano ba tong pinagsasabi ko? Parang sabik naman ako sa halik niya. At tsaka sino siya para halikan ako. Friends lang kami at di ko siya boyfriend!