J0J0 TURECKIE SHOTY PO POLSKU,Z JOJO

ciasteczka| okuyasu|babeczka

Znane jest pukanie do drzwi. Poznasz to pukanie wszędzie. Ale o jego godzinie? Otwierasz drzwi, by znaleźć swojego chłopaka po drugiej stronie. Nigdzie nie widać jego zwykłej radosnej postawy. Jego głowa zwisa, a oczy utkwione w ziemi. Jego ręce są zwinięte w pięści po bokach. Starasz się nie sapać na widok przygnębienia, ale nie możesz ukryć zmartwienia w głosie.

„Okuyasu?" Nie odpowiada werbalnie, ale podchodzi do ciebie, obejmując cię ramionami. Wbija twarz w zgięcie twojej szyi i wydaje cichy szloch, gdy czujesz, jak łzy napotykają twoją skórę. Słowa są daremne, kiedy jest w takim stanie. Więc trzymaj swojego drogiego chłopaka mocno i bezpiecznie. W jego ramionach zawsze czujesz się bezpiecznie. Masz nadzieję, że on czuje to samo sanktuarium w twoim. Wiedziałaś, że nadejdzie taki czas, raczej zdenerwowany z powodu swojego brata, taty lub któregokolwiek z okrucieństw świata. Chociaż nie jest skomplikowanym człowiekiem, jest pełen pasji i emocji. Zawsze wiedział, że może zwrócić się do ciebie o pocieszenie. Trzymasz go w drzwiach, pocierając kręgi w jego plecy, próbując zamiast tego wyrazić miłość i pocieszenie poprzez dotyk. Wtedy pojawia się pomysł.

„Chcesz, żebym upiekła dla Ciebie ciasteczka?" Wiesz, że twój chłopak-smakosz nie może się oprzeć smakołykom. Słyszysz pociągnięcie nosem, a on kiwa głową w twoje ramię. Przylgnął do ciebie jak koala i nadal cię trzyma, gdy obracasz się, aby zamknąć i zamknąć drzwi. Puszcza cię po raz ostatni pociągając nosem i zrzuca buty. Teraz, gdy widzisz go dobrze, dostrzegasz, że jego powieki są opuchnięte. Musiał płakać od jakiegoś czasu. Uśmiechasz się do niego życzliwie, chwytając go za rękę i prowadząc do kuchni. Po drodze bierzesz pudełko chusteczek i każesz mu usiąść przy stole. Trzymasz gotowe ciasto czekoladowe w lodówce na chwile, gdy twój chłopak przypadkowo wpada.

Stoisz przy ladzie, kładąc kulki chłodnego ciasta na blasze, kiedy czujesz, jak silne ramiona Okuyasu owijają się wokół twojej talii. Opiera brodę na twoim ramieniu.

"Dzięki kochanie." Mamrocze, składając pocałunek tuż pod twoim uchem.

"Oczywiście." Odpowiadasz, gdy odwracasz się, by delikatnie pocałować jego szczękę. Jego skóra jest nadal mokra od łez. Nadal cię obejmuje i patrzy, jak przygotowujesz ciasteczka, a następnie wkładasz je do piekarnika. Ustawiając minutnik, pytasz, czy chce usiąść przy stole.

"Nie. Lubię to." Odpowiada uściskiem. Tak więc stoisz z ramieniem swojego chłopaka wokół siebie, gdy oboje jesteście ogrzewani przez ciepło pochodzące z piekarnika. Wyciągasz dłoń do góry, aby delikatnie potrzeć włosy z tyłu jego głowy. Powoli nucisz jedną z jego ulubionych piosenek. Kołysz się na boki, stojąc w kuchni. Przestrzeń wypełnia Twoje buczenie i słodki zapach pieczonych ciasteczek.

Włącza się minutnik i ostrożnie wyjmujesz gorącą tacę. Kiedy sięgasz, by wyłączyć piekarnik, ramię wyciąga się zza ciebie, próbując wziąć ciastko, ale kiedy ręka styka się ze stopionym ciastkiem, Okuyasu krzyczy, potrząsając ręką.

"Jeszcze raz?" Karcisz z westchnieniem. Bierzesz jego dłoń i trzymasz ją pod kranem, polewając ją zimną bieżącą wodą.

„Po prostu pachną tak dobrze!" Twój chłopak jęczy.

„Ty może dasz chwileczkę im ostygnąć! Nie ma sensu palić języka. Wtedy nie możesz ich w ogóle skosztować ". Spoglądasz na niego, zanim przejdziesz dalej, „Jak ostatnim razem".

"W porządku." Pociąga nosem. Poinstruuj go, aby trzymał rękę pod strumieniem wody, gdy delikatnie przesuwasz ciastka na talerz. Odwracasz się i widzisz swojego chłopaka opartego na blacie. Smutek powrócił na jego twarz, ale w mniejszym stopniu.

"Jesteś piękna." Mówi, jakby to był oczywisty fakt. Twój chłopak zawsze przechodzi od razu do momentu, kiedy ma coś do powiedzenia.

„Dzięki" - odpowiadasz, zaskakując komplementem. - Sam jesteś bardzo przystojny. Okuyasu uśmiecha się nieśmiało.

„Czy moja ręka jest już skończona?" Porusza palcami w wodzie.

„Powinno być dobrze. Chcesz usiąść na kanapie? " Pytasz, nalewając mu szklankę mleka.

"Pewnie!" Okuyasu odpowiada entuzjastycznie, zakręcając wodę. Bierze talerz z blatu i idzie za tobą do salonu.

Gdy tylko jego tyłek dotyka kanapy, sięga po ciastko. Na szczęście jest wystarczająco schłodzony, aby go obsłużyć, ale przed każdym kęsem delikatnie dmucha w niego. Kiedy cieszy się ciasteczkami, nadal widać ukłucie smutku w jego oczach, ale on się tym nie otwiera. Spoglądasz na zegar i widzisz, że zrobiło się bardzo późno... lub bardzo wcześnie może być lepszymi słowami o tej godzinie.

„Czy chcesz tu zostać dziś wieczorem?" Okuyasu zatrzymuje się w połowie żucia, aby rozważyć twoją ofertę.

„Tak, jeśli to w porządku. Dzięki kochanie."

...

Budzisz się wciąż na kanapie z ciężarem spoczywającym na tobie. Żadne z was nie poszło do łóżka, widząc, jak twój chłopak śpi na tobie z głową na twojej piersi. Obejmujesz go ramionami i słuchasz jego miękkiego oddechu. Nie możesz uchronić go przed smutkiem, który niesie ten świat, ale możesz obiecać, że będziesz przy nim przez to wszystko.