'+18 Unsurlar İçermektedir'
-Bir EdSer Hikayesidir 🤍
-Her Yerde Sen Hikayesinin Bir Kısmından Esinlenilmiştir'
'Bu Evden Sen Gidiceksin, Serkan Bolat!'
'Hayır Eda Yıldız, Sen Gideceksin!'
D:Kalbi ikinci bir kalp krizini kaldırmadı.. Çok üzgünüm.
Alp:Ne diyorsunuz siz! Daha az önce konuşuyordu ne ölmesi!
Sel:Alp sakin ol lütfen..
Ayd:Alptekiiin! Yapma hayııır!
'Aydan ağlamaya başlar... Serkan o kadar duygusuzdur ki.. Hastaneden feryat sesleri yükseliyordur... Serkan oturduğu koltukta kala kalmıştır. Eda ne kadar aralarında bir şey olmasa da üzülmüştür... Sonuçta Serkan'ın babası... Onun hayata başlamasını sağlayan ikinci kişi... '
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
3 gün sonra
' Günler geçmiştir.. Serkan da en ufak duygu belirtisi yoktur.. Eda onun bu durumundan çok korkar.. Gece olmuştur... Eda kendi odasında uyumaya hazırlanırken Serkan gelir.. '
E:Serkan... Gelsene.
S:Yanında uyuyabilir miyim?
E:Hı hı..
'Serkan yatağa girip Eda'nın göğsüne yatar.. Eda biraz doğrulur... Saçlarını okşar... Serkan istemsizce ağlamaya başlar. Gizlemek ister ama akan göz yaşları Eda'nın boynuna geliyordur.'
E:Serkaaan... Ağlama ama...
S:Ağlamıyorum.. Akıyor işte..
E:Serkan, üç gün oldu.. Ama sende en ufak bir duygu yok.. Korkuyorum.
S:Ağlayamıyorum.. Gülemiyorum.. Ne hissettiğimi de bilmiyorum... Şuan istediğim tek şey seninle yatıp uyumak..
E:Yaa... Serkan.. Seni seviyorum. Her ne olursa olsun yanında olucam.
S:Beni sakın bırakma..
'Eda Serkan'ı daha da sıkı sarar... Yüzüne birkaç öpücük bırakır. Gece geç saatlerde Serkan bir kabus görür.. '
Serkan' ın gördüğü kabus;
'Serkan küçükken abisi ile Çiftlik evinin bahçesinde oyun oynuyordur.. Alptekin yanlarına gidip oturur. Alp'i kucağına alıp zıplatır.. Onunla oyun oynar.. Ama Serkan'a bakmaz bile... Serkan hep ayrımcılık yüzünden yanlız büyümüştür... Annesi de o büyük diye hep Alp'i tutuyordur... Annesi de yanlarına gelip çimlere oturur. Alp ve Alptekin oyun oynarken Alp'in saçlarını okşar.. Serkan ise elinde boya kalemleri, önünde defteri ile onları izliyordur... Aydan Serkan'ı fark edip yanına çağırır... Ama Serkan üzülüp 'Ben odama çıkıp resim çizicem. Siz abimi sevmeye devam edin.' demiştir.. Arkasından kimse gelmemiştir... Serkan o gün anlamıştır, Dünya da onu kimse kendinden çok düşünmüyordur.. '