ontvoerd

hoofdstuk 21

Ik word wakker in een onbekend bed, oja, ik ben nog steeds ontvoerd. Ik hoor allemaal druppels tikken, de vrouw staat onder de douche. Ik ga me aankleden, ik doe de kleren aan die ik van Philip heb gekregen, het ziet er nog best wel leuk uit. Ik voel me weer een beetje fris, na al die dagen dat ik niet kon douche. Ik had mijn kleren inmiddels aan, kamde met de borstel van de vrouw mijn haren. Het zat behoorlijk in de klit. Ik kijk in de spiegel, ik  zie er moe uit. Dit is mijn kans, ik kan ontsnappen. Ik doe mijn schoenen en mijn jas aan. Ik luister nog even of ik Philip of Marcel niet hoor, nee ik hoor niks, en de vrouw staat nog steeds onder de douche. Ik denk, kan ik de vrouw wel achterlaten, nee ik moet nu niet twijfelen anders kom ik nooit thuis. Ik doe de deur heel zachtjes open, en loop weg. Vanaf dat moment heb ik niet meer achterom gekeken. Ik denk alleen nog maar aan later, het verleden moet je laten. Ik loop langs de balie. De man zegt: ik weet wie jij bent jij bent Michelle, toch?! Ja, dat klopt. Hij zegt: kom, je kan je hier verstoppen ondertussen bel ik de politie. Ik twijfel, ik wil heel graag, maar ik vertrouw niemand. Nee, ik red het in mee eentje wel, zeg ik. De man zegt: nee, kom, vertrouw me, uhm, hier neem mijn pistool, en als ik je bijvoorbeeld opsluit wat ik niet ga doen kan je me neerschieten. Ik twijfel nog steeds, ja is goed zeg ik. De man haalt zijn pistool uit een kastje. Hij zegt: hier, pak aan. Ik pak het uit zijn handen en stop het in mijn broek. Ik zeg: wacht, zitten er wel kogels in? Hij pakt het pistool uit mijn handen, en laat zien dat er kogels in zitten. Ik zeg: oke, waar kan ik me verstoppen. Hij zegt: loop maar mee. Hij wijst een kamertje aan, hij doet de deur open, en ik loop er in. De sleutel van het kamertje geeft die aan mij. Hij zegt: voor als ze komen kan je de deur op slot draaien. Ik knik. Ik vraag: hoe kont u aan dat pistool? Hij zegt: ik zag het gister liggen, buiten op de parkeerplaats. Ik denk bij mezelf, misschien heeft Philip het laten vallen. De man zegt: die kleren heb ik voor je gehaald. Ik kijk even naar mijn kleren. De man praat verder: toen jullie naar jullie kamers liepen, kwam die ene man. Hoe heten die ook al weer? "Philip, zeg ik. De man zegt: oja, Philip kwam naar me toe, hij heeft me gedwongen om met hem mee te gaan en die kleren te halen. Philip vertrouwde me niet, daarom moest ik mee. Toen we die kleren gehaald hadden, zetten we de auto neer en liepen we naar binnen. Hij liet zijn pistool vallen. Ik zeg: nu hebben zij 1 pistool en wij. De man zegt: ja hou hem maar goed bij, ik ga even de politie bellen. Ik doe de deur van het kamertje dicht waar ik zit, ik draai hem op slot.