ontvoerd

hoofdstuk6

Het pistool hij hield het op mij gericht. Ik was verward hij wou me toch helpen maar nee. Fack ik ga nergens meer naar binnen. Eerst stapte ik de auto in, en nu heb ik hulp gevraagd aan een vreemde man die op een tankstation werkt, ik moet echt beter nadenken voordat ik iets doe. De man zei: lopen. En als ik dat niet doe. Hij gaf me een harde klap in me gezicht, ik gilde van de pijn. En ik liep de deur door, de man deed de deur op slot. Ik keek hoe de kamer eruit zag, de kamer was leeg op een doos na. Ik keek of er iets inzat er zat niks in, de doos stond tegen de muur. Ik schoof de doos iets opzei, er zat een gat in de muur. Ik wou er doorheen kijken en opeens kwam er een hand door het gat heen, het was een jongen aan zijn gespierde arm te zien. Hij hield een briefje vast, ik pakte het uit zijn hand en maakte het open. Er stond op: kruip door het gat, En ik deed het. Halverwege dacht ik shit straks is het weer een valstrik, maarja ik moest iets doen. Ik was aan de andere kant van de muur. Er was een jongen hij had bruin haar. Wie ben jij? vroeg ik. Ik ben Ruben ze hebben dit bij meerdere meisjes gedaan ik wou ze helpen ontsnappen maar ze hebben me betrapt dus ik zat een week vast en heb dit gat in de muur gemaakt. Ik wou zoveel zeggen maar ik zei niks. Hij zei: en wie ben jij? Ik ben Michelle, ik legde uit wat er gebeurd was en hoe ik hier terecht kwam. Halverwege mijn verhaal onderbrak hij me, Michelle stil is, het was stil. Ik hoor niks zei ik. Ik hoorde voetstappen zei Ruben. En Ruben wat gaan we nu doen hoe kunnen we ontsnappen? Hij stond op en keek om zich heen. We zaten bij de kassa dus we konden zo de uitgang zien. Hij zei kom mee en hij rende de winkel uit en ik rende achter hem aan maar buiten stopte hij en verstopte zich achter een paal. Hij zei shit ze staan daar.