Hoofdstuk 34

191 7 1
                                    

We hebben de koffers in onze kamer gezet, hebben wat gegeten en we liggen nu in bed. De tv staat aan. Ik leidt nooit meer een normaal leven, zo moet het vanaf nu. Niet meer alleen naar buiten, ik mag bijna niks meer. Ik voel alles door elkaar, boosheid, dat komt het meeste naar boven. Ik sta er gelukkig niet alleen voor, ik heb vaak nachtmerries als ik slaap. Ik geloof niet dat alles met een reden gebeurt. Waarvoor is dit gebeurd? Ik leef niet voor een reden, ik heb geen 'doel om te bereiken. Ik kan niks meer. Ik zou willen dat alles gewoon weer normaal was. Maar helaas.. Ik weet het gewoon even niet meer.

Ik draai me om en ga op me zij liggen. Doe me ogen dicht en val in slaap.

Hii, dit boek is bijna voltooid! Dus het volgende hoofdstuk plaats ik wat er over 1 jaar later gebeurd. Dus ja.. Byee

ontvoerdWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu