Hoofdstuk 31

211 10 4
                                    

Als we uit de kamer lopen, staat mijn "moeder" en de "vrouw" op ons te wachten. Mijn moeder zegt: en, hoe ging het? Ik zeg: ik heb alles verteld, dus ja het ging wel goed. Mijn vader zegt: nu hopen dat ze snel opgepakt worden! We knikken naar elkaar. De vrouw zegt: ik heb een hotel voor jullie geregeld, we hebben daar camera's opgehangen. Voor de ingang en ook op plekken in het hotel. Wij hebben hier tv's opgehangen dat we kunnen zien wat er op de beelden gebeurd. En ook wie er in en uit loopt. En als er wat gebeurt komen we er gelijk aan! Oke, dankuwel. De vrouw zegt: Jullie kunnen naar huis gaan om jullie spullen te pakken, we sturen een regerge team mee. En daarna kunnen jullie naar je hotel gaan. We bedanken de vrouw, en gaan.

We zitten in de auto onderweg naar huis, er rijdt een regerge team achter ons.

We zijn thuis aangekomen, we lopen naar binnnen. Mijn moeder zegt: de koffers staan op zolder, pak er maar 1 en pak je spullen in schatje. Ik loop eerst even de woonkamer in om wat te drinken" zeg ik. Mijn ouders, ik en een paar mensen van het"regerge team", lopen de woonkamer in. Ik schrik, ik weet niet wat ik moet doen. Ik kijk naar mijn ouders, mijn moeder slaat haar handen voor haar mond, mijn vader omarmt ons. Het regerge team zegt: gaan jullie maar gewoon je spullen pakken. Ik en mijn ouders lopen naar boven en pakken onze spullen.

ontvoerdWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu