ontvoerd

Hoofdstuk 24

Ik word schreeuwend wakker, mijn ouders zitten naast mijn bed. Mijn vader zegt: Michelle, doe maar rustig, je bent veilig hier. Ik had een nachtmerrie, zeg ik. Wil je erover praten? Vraagt mijn moeder. Ja, zeg ik. Ik moet het aan iemand kwijt, denk ik. Ik was een wandeling in het bos aan het maken met een jongen, ik weet niet met welke jongen, maar ik denk wel dat ik het weet. En opeens kwamen er 3 mannen en een vrouw voorbij, en die trokken mij hun auto in. Mijn moeder zegt: schatje, je bent hier veilig, er kan niks gebeuren. Ik moet huilen, mijn moeder omhelst me, mijn vader stelt me gerust door over mijn rug heen te wrijven. Mijn vader zegt: ga maar rustig verder slapen. Ik glimlach. Trusten, zeg ik. Slaap lekker, hou van jou, zeggen mijn ouders. Ze lopen weg.

Ik draai me om en ga op mijn rechterzij liggen, ik sluit mijn ogen weer. Ik denk aan Ruben, waar kan hij zijn? Vond ik hem leuk? Was hij echt niet te vertrouwen? Zoveel vragen spoken er rond in mijn hoofd, maar op niks heb ik een antwoord. Ik krijg er alleen maar hoofdpijn van.

Ik hoop als ik aangifte gedaan heb dat ze Philip kunnen oppakken! Moet ik dan ook wat over Ruben zeggen, en over de vrouw? Ik weet het niet. Misschien verraad ik hem dan, maar misschien heeft die mij wel verraden, de hele tijd. Hij zij wel dat ik anders was... Maar dat was denk ik allemaal een leugen. Ik ben tenminste blij dat ik weer thuis ben, en dat ik nog leef.

Ik draai me om en ga op mijn linkerzij liggen. Met alle vragen in mijn hoofd val ik in slaap.

Ik word wakker, ik blijf nog een tijdje liggen, en dan kom ik uit mijn bed. Ik ga recht op zitten, ik heb hoofdpijn en ben duizelig.

Mijn moeder komt mijn kamer in lopen met een dienblad. Ze zegt: blijf maar lekker liggen, we hebben een ontbijtje voor je gemaakt. Dankjewel, zeg ik. Comfortabel, denk ik. Ze zet het dienblad op mijn nachtkastje. Er staat een bord op met daarop 2 boterhammen, daarop zit: één Wentelteefje en één boterham met chocopasta. En er staat een kopje met thee op, kaneel thee, dat ruik ik. Als je nog meer honger hebt of je wilt nog wat drinken moet je maar roepen, zegt mijn moeder. Oke, dankjewel liefje, zeg ik.

Ik eet mijn eten op en zet mijn tv aan. Het nieuws, het gaat over mij dus ik ga luisteren. De nieuws vrouw zegt: Michelle  is inmiddels al weer veilig thuis. Er hadden vier mensen mee te maken heeft ze gezegd, een vrouw en 2 mannen. Een man genaamd "Marcel heeft ze dood geschoten uit zelf verdediging. De vrouw en de man genaamd "philip zijn gevlucht, ze zijn niet samen gevlucht. Toen de vrouw merkte dat Michelle weg was is ze weggerend. En de man had geen pistool die had die laten vallen een dag eerder en de man die Michelle gered heeft gaf het aan haar uit vertrouwen. Toen Philip zag dat Michelle een pistool had was die gevlucht. We weten niet waar ze zijn. Van de politie heb ik gehoord dat ze volgende week aangifte gaat doen. En hopen dat ze de man en vrouw herkend, dat we dan foto's hebben die we kunnen laten zien zodat als jullie ze herkennen dan kunnen bellen. Dit was het nieuws, tot morgen. Ik was blij, dat ik aangifte kon doen.

Ik had mijn eten en thee inmiddels al op, Het was lekker. Ik was behoorlijk moe, maar ik kon niet meer in slaap komen. Ik besloot om naar beneden te gaan. Ik stapte mijn bed uit, deed mijn sloffen aan en liep mijn kamer uit, de trap af.

Mijn ouders zaten beneden op de bank, ze keken op toen ze hoorden dat de deur open ging. Ik ging tussen ze in zitten. Mijn moeder zegt: wil je erover praten wat er allemaal gebeurd is? Ja, zeg ik. Ik wil heel graag alles vertellen, maar ik vertel niet over Ruben, denk ik bij mezelf. Ik begin te vertellen, over dat ik boodschappen ging doen, over het tankstation, over het huis, over de hoeren en nog veel meer. Uiteindelijk heb ik alles verteld, mijn ouders weten niet hoe ze moeten reageren, ze zijn blij dat alles goed met me gaat. Mijn vader zegt: het is goed dat je erover praat. Ik knik.

Maar uhm, ik ga douche, zeg ik. Ja is goed, maar doe maar niet de deur opslot, zegt mijn moeder. Ik sta op en loop naar boven, ik pak alle spullen die ik nodig heb, en ga onder de douche staan.