အပိုင်း - ၉
{ ဩဇာလွှမ်းသော }
ကျင်ချီးမှာ မျိုးရိုးစဥ်ဆက် အမွေဆက်ခံရရှိလာခဲ့သော ဆွဲဆောင်မှုရှိလှသည့်ရုပ်ရည်ရူပကာကို မည်သို့မည်ပုံ အသုံးချရမည်မှန်း ကောင်းစွာသိသောသူဖြစ်သည်။ အထူးသဖြင့် တစ်စုံတစ်ယောက်နှင့် တွေ့ဆုံကြုံကြိုက်ရသောအခါတိုင်း အတိုင်းအတာတစ်ခုအထိ ပြုံးပြတတ်လေ့ရှိ၏။ ရယ်မောလိုက်သောအခါတွင်လည်း သူ၏မျက်လုံးမျက်ခုံးများမှာ အနည်းငယ်မြင့်တက်သွားကာ အင်မတန်မှ နှစ်သက်ချင်စရာကောင်းလှသော ရိုးသားဖြူစင်မှုမျိုး ထွက်ပေါ်လာစေ၏။
ဝူးရှီးကမူ ချန်ယွမ်ရှန်း၏ ကိန်းကြီးခန်းကြီး ပေါများနေသော နှစ်လိုစရာလောကွတ်စကားများကို စိတ်မပါ့တပါနားထောင်နေရင်း တစ်စုံတစ်ရာကို ခံစားလိုက်ရသည်။ အလယ်ပို်င်းလွင်ပြင်ဒေသရှိလူများမှာ တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက်တွေ့သောအခါ စိတ်ထဲမှပါသည်ဖြစ်စေ မပါသည်ဖြစ်စေ၊ တစ်ဖက်သားကို မည်မျှပင် ခါးခါးသီးသီးမုန်းနေပါစေ၊ သူတို့၏ မျက်နှာပေါ်တွင် အပြုံးတစ်ခု အမြဲတပ်ဆင်ထားကာ တစ်ဖက်လူ၏ သာကြောင်းမာကြောင်းကို အမြဲ မေးတတ်လေ့ရှိကြသည်ပဲ။ တကယ်ကိုပင် ဟန်ဆောင်လှည့်ဖျားတတ်ကြသည်၊ စက်ဆုပ်ရွံရှာဖွယ် ငြီးငွေ့စဖွယ်ကောင်းလှသည်။
ထိုစဥ် ဝူးရှီးက အလားတူအငွေ့အသက်တစ်ခုကို ခံစားသိရှိလိုက်ရသည့်အလား တစ်ဖက်သို့ လည်ပြန်လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ စောနလေးတင်ကမှ ဧကရာဇ်မိန့်ကြားသွားသည့် နန်နဥ်မင်းသားဆိုသူက မိမိဆီ လျှောက်လှမ်းလာသည်ကို ဝူးရှီး တွေ့လိုက်ရပေသည်။
ဘာကြောင့်ရယ်မှန်းမသိ ဝူးရှီးမှ သူ့ကို စေ့စေ့စပ်စပ် ကြည့်လာသည်နှင့်တစ်ပြိုင်နက် ကျင်ချီးမှာ ထိုဟန်ဆောင်အပြုံးမျက်နှာကို ဆက်ပြီး ထိန်းထားနိုင်စွမ်း မရှိတော့။
နန်ကျန်းမှာ လူရိုင်းများ၏ ကျက်စားနေထိုင်ရာနယ်မြေဖြစ်သည်ဟု ပြောစမှတ်ပြုကြသည်။ ထိုဒေသတွင်နေထိုင်ကြသောသူများမှာ ယဥ်ပါးခြင်းမရှိသည့် သားရဲတိရစ္ဆာန်များနှင့်မခြား ၊ ကမ္ဘာဦးလူသားများနှယ် အရိုင်းဆန်စွာ နေထိုင်ကြသည်ဟု ဆိုကြ၏။ သူ ချဥ္းကပ်သွားသည်ကို အနှီနန်ကျန်းသားလေး မြင်လိုက်သောအခါ ထိုကောင်လေးက ဖျတ်လတ်နိုးကြားမှုအပြည့်ဖြင့် သတိကြီးစွာထားလိုက်သည်၊ ကြွက်သားများကပါ တောင့်တင်းသွားသည်ကို ကျင်ချီး တွေ့လိုက်သည် ။ ထို့နောက် ဘေးသို့ခြေလှမ်းတစ်ဝက်ရွှေ့လိုက်ကာ ကျင်ချီးကို အကဲခတ်လာ၏။ ရောက်လာသောလူသားမှာ သူ ထင်ထားသည့်အတိုင်း ကြင်နာတတ်သော၊ သူ့အား ဘေးမပြုနိုင်သောလူဟုတ်မဟုတ် ဆိုသည်ကို အကဲခတ်လေ့လာရန် ထိုကောင်လေးအတွက် အကြည့်တစ်ချက်သာ လိုပုံရသည်။
