Marguax Santiago
"Mr. Teddy Bear?"
"Von!"
Hindi parin siya lumilingon.
Lakad parin siya ng lakad. Tumigil ang mundo ko when I here those words.
Kung akala mo siya na, nagkakamali ka. Pwede niyang gawin lahat mahalin mo lang siya.
"Ma'am anong nangyayari?" Ginising ako ni Manang. Panaginip lang pala. Pero hindi eh, may hidden meaning talaga dun sa sinabi niya eh.
"Ma'am." Inabutan ako ni manang ng panyo kaya nalaman kong umiiyak na pala ako agad. Ang iyakin ko talaga.
"Nako, manang wag na po. Pupunta narin naman po akong cr." Tumango si manang kaya pumasok na rin ako sa CR.
Ano ba talagang meron dun?
Kung akala mo siya na, nagkakamali ka. Pwede niyang gawin lahat mahalin mo lang siya.
Who's that guy?
May hawak siyang light blue na teddy bear. Ang laki.
Si Von...
"Ma'am! Si Von po nasa baba na." Sinabi ko nalang na baba na ako.
Pati pagligo naiisip ko kung sino yun.
Pero diba si Mr. Teddy Bear si Von? Impossible namang di siya yun? Kung hindi siya? Sino? Yung likod niya? Hindi kay Von pero, nakita ko na yun eh. Hindi ko lang maalala kung saan. Teka? Bakit ko pa ba 'to iniisip? Panaginip nga eh. Pwedeng hindi totoo.
"Marguax?"
"Uyyy!"
"Ay, sorry." Kanina pa pala ako nakatulala. Bale, kasama ko ngayon so Von. Nasa mall, tapos may pupuntahan daw kami mamaya.
"Kanina ka pa kasi nakatulala. Okay ka lang ba?" Okay nga lang, ba talaga ako?
"Uh, o-oo naman." Okay naman kasi talaga ako eh. Hindi ko lang talaga maalis sa isip ko.
"Nga pala ito oh." Sabay abot niya sakin ng malaking teddy bear. Light blue.
Wait.
Gantong ganto yung sa panaginip ko ah! Confirmed na nga kaya na siya yun? Ugh! Marguax. Wag tayo tanga. Siya na nga mismo umamin nun sa'yo eh.
Nakarating kami sa dalampasigan. Wow, ang lalim. Haha
"I love you." Bigla naman akong napatingin kay Von na sobrang lapit na sakin.
"Uh, i-i love you too." Hindi ko pa nasasabi yan sa kanya na hindi nauutal.
Linapit niya pa lalo yung mukha niya sakin. Uh.
Tama, he's going to kiss me.
"Uh, e-excuse me?" Bat ba ako Nagkakaganto? He just wanted to kikiss me pero bakit parang ayaw ko? He's my boyfriend pero parang nag aalangan ako.
"I'm sorry." Sabi ko tsaka naglakad na pabalik sa sasakyan.
Maraming gumugulo sa isip ko. Mr. Teddy bear? Ano na bang nangyayari?
Nagising ako bigla nung biglang huminto ang sasakyan ni Von.
Nakatulog pala ako, tapos paggising ko andito na ako sa tapat ng bahay.
Napatingin ako sa katabi ko. Tahimik lang siya. Siguro inaantay na niya ako makababa. Grabe, naguguilty na ako. Sobra.
Naiiyak na naman ako. Pero bago pa mangyari yun minabuti ko ng bumaba ng sasakyan niya.
"Salamat." Ayun nalang sinabi ko saka bumaba.
-------
Time check: 7:12 pm
Sobra na akong naguiguilty. So, I texted him.
To: Von Tolentino
Hey? Are you mad?
From: Von Tolentino
No.
To: Von Tolentino
Uh, okay goodnight. Take care.
From: Von Tolentino
Okay.
He is as cold like the ice. Hindi ko tuloy mapigilan na mas lalong mag isip. So, andami ko ng iniisip. I hate it.
--------
Kriiiiiiing
Umaga ulit, pero hindi pa kami ayos ni Von. I decided na magsorry tutal may kasalanan din ako.
Binilisan ko para makapagprepare sa school. Nagpahatid nalang rin ako para mas madali.
Dumerecho kami sa parking lot. Luminga linga ako para tingnan kung andito na si Von.
I was right! Andito na nga siya. Hindi na ako nagsayang ng panahon, nagmadali ako para magtungo sa pwesto niya.
Nakatalikod siya. Mas okay na yun! Atleast mababawasan yung kaba ko.
"I'm sorry...." nakatungo lang ako, at napansing hindi siya nagsalita kaya nagpatuloy lang ako. "...wala lang talaga ako sa mood nun. Marami akong iniisip , yes. So I'm very sorry. May kasalanan din a--" I stopped nung may narinig akong boses ng iba.
"Von~" what the Hell is that?
"May kumakausap ata sa'yo." Napatingin ako sa mismobg harap ko. Kasi kanina nakayuko ako.
WHAT THE FUCK?
I texted Gette and Dennise.
"Girls, come here sa parking lot."
