Bu bölümde yasın 5 evresini yaşayan yapayalnız bir kız var karşınızda.
Yalancı yasın acısıyla kavrulan acıyla göz yaşlarını karıştıran tek başına bir kız...
Bu yaşayacağın son acı olsun Asi...
Okuduğunuz saati not edebilirsiniz. 》
Bu satırların en güzel tercümesini yapabilecek şarkılar
Model'in ~ "Levla'nın Hikâyesi" albümü...
Can'ın sözleri, Fatma'nın besteleri...
Orada da yasın 5 evresini işliyor ve her evreyi 1 şarkıyla anlatıyor.
Peki sizin Model şarkınız hangisi?
Çok drama boğmak istemediğim için mini bir yas bölümü hazırladım. Bu bölümün hemen arkasından beklentilerin karşılanacağı 22. Bölümü yayınlayacağım.
Beklenen bölüm geliyor...
Şimdi perdeleri kapatın sonuna kadar. En güzel yalnızlık şarkınızı dinleyin ve başlayın.
Keyifli okumalar... 🥀
___________________________________
Bora ne olmuş diyorum sana, ne olmuş konuşsana!
"Bilmiyorum, doğru düzgün bi' şey söylemedi ki."
Koşar adımlarla kapıya doğru yöneldiğimde Bora'da arkamdan geliyordu. "Bişey oldu, haber geldi kesin! Eve gitmem gerek benim."
Bora üzgün bir biçimde kafasını sallayarak onayladı.
"Tamam, atla arabaya."
Evden çıkarken, yalın ayak dışarı atıldığım içim mecburen ev terliğiyle çıkmıştım.
Acele hareketlerle arabaya binip bizim eve doğru yol aldık. Hava kararmıştı. Yolda giderken içim içimi yiyor, nefesim daralıyordu.
Bana söyleyecekleri şeylerden deli gibi korksam da duymaya mecburdum. Eve geldiğimizde Bora rahat ama endişeli bir tavırla bir bana bir de yere bakıyordu.
Ne olduğunu anlayamadan indim arabadan. Koşarak evin kapısına gelerek ardı ardına zile bastım.
Ben alacaklı gibi zile basarken Nesrin teyze kapıyı açmıştı. Nesrin teyze yüzüme endişeyle bakarken salona doğru hızla adımladım. Salonda oturan Elçin'in heyecanlı hallerinden şüphelenerek sordum.
"Ne oluyo?!"
Herkes yüzüme endişeyle bakarken ben ortada ne döndüğünü bir türlü anlayamıyordum.
Selma hanım yanıma gelerek elini omzuma koydu. 40 yıl düşünsem Selma hanımın bana böyle davranacağı aklımın ucundan bile geçmezdi.
Adnan bey de ortalıklarda yoktu.
"Asi, sakin ol."
Selma hanımın dediği şeye şaşırsam da belli etmeden iğrenir bir bakış atıp omzumu elinin altından çektim.
"Neden ya?! Delimisiniz siz ne aval aval bakıyorsunuz söylesenize ne olmuş!"
Ben öfkeyle bağırdıktan sonra Elçin küçük adımlarla yanıma gelip, gerginlikle elinde sıkıp durduğu telefonu koltuğun üzerine fırlattı.
"Asi, biraz sakin olmanı istiycem senden."
"Siz farkındamısınız, sokağa attınız beni be."
"Tamam haklısım ama bu başka birşey."
"Ne?! Cevap ver, ne?!"
"Donör Devin'e uymamış. Maalesef, Devin'i kaybettik."
Histerik bir kahkaha dalgası peyda oldu titremeye başlayan bedenimde.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SOBE |
Romansa"Sana hayatında hiç sevilmediğini iliklerine kadar hissettirdiler mi Devin? Uyuyunca geçmeyen yaralar bıraktılar sana da?" Uzunca kirpiklerinden süzülen acı... İçimde birkaç parça umut kırıldı. Gözlerini gözlerimden ayırmadan devam etti. "Üzerini y...
