Blackbriar- Arms of the Ocean
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
__
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
|
Kabuslar gören ve o kabusları birebir yaşayan iki tür insan vardı, bazıları ölümden kaçardı bazıları onu kovalardı. İnsan ruhunun acıdan yaratıldığına inananlardan olmama rağmen üflenmiş bir nefesten ibaret olduğunu pek çok kez duymuştum. Bu gerçeklikse eğer insan ruhu Tanrı'nın güçlü soluğunun bir ispatıydı, milyarlarca insanın yaşam döngüsünü düşündükçe neden "Tanrı her yerdedir," dendiğini daha iyi anlıyordum. Bizler, bizlerden sorumluyduk; sevmek, korumak, sakınmak Tanrı'nın öğütlerindense ve nefesi ruhlarımızdaysa küçük Tanrılar olarak dünyadaki dengeyi bozan da kuran da biz insanlar olmaz mıydık?
Yaratıcı ile ilgili düşünceler çoğunlukla ölüme yaklaşıldığına dair fikir ve hislerle ortaya çıkardı, uzandığım yerde saatlerce yaratıcıyı ve yaşadığımız hayatların bir rüyadan ibaret olup olmadığını sorgulayarak geçirmiştim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KIRIK
Teen Fiction"Bazen hemen karşımda olmasına rağmen bir dağın tepesindeymiş gibi bakardım ona. Yüksekti ve ona bakmak başımı hep dik tutmak demekti." ocak2020 Yalnızca kalemler, kapılar, saatler, kalpler kırılmaz; bir yerde duymuştum, hafızalar da kırılgandır di...
