Social Outcast

18. Bölüm

Fang Zhaomu alt kattayken kararından pişman oldu. C Şehrinde hava yine soğumuştu ve süveteri rüzgara dayanamıyordu.

Song Yuanxun, ona kavşakta olduğunu söyleyen başka bir mesaj daha göndermişti.

Fang Zhaomu rüzgara doğru yürüdü ve anında yol kenarına çekilmiş arabayı gördü. Yaklaştı ve kalın bir yanmış lastik kokusu aldı.

Ve ona yardım için mesaj atan Song Yuanxun sertçe ayakta duruyordu.

Fang Zhaomu' yu gören Song Yuanxun, ona doğru döndü ve sessizce onu izleyerek lastiklerini işaret etti.

Fang Zhaomu' nun ehliyeti vardı, ancak fazla araba kullanmamıştı bu yüzden arabalar hakkında fazla bir şey bilmiyordu. Song Yuanxun' a doğru yürürken bir göz attı ve "Lastiğin mi patladı?" dedi.

Song Yuanxun, Fang Zhaomu' ya başını salladı ve eliyle "2" yaptı.

"İki?" Fang Zhaomu sempatik olduğu kadar biraz şaşırmıştı. Bir rüzgar esti ve Fang Zhaomu geri çekildi. "Şimdi ne yapmalıyız?"

Song Yuanxun, Fang Zhaomu' dan çok daha uzundu. Yolda durarak, sokak lambalarından gelen ışıkla Fang Zhaomu' ya baktı ve tek kelime etmedi. Fang Zhaomu, kendisine bakıldığında tüylerinin diken diken olduğunu hissetti bu yüzden uzaklara baktı. Açıkça hasar görmüş lastiklerden birine bakmaya devam etti ve kollarını çaprazladı. "Yardım falan mı çağırmalıyız ..."

Fang Zhaomu' nun bu tür konularla ilgili herhangi bir deneyimi yoktu ve ne gibi yardımlar sağlayabileceğini bilmiyordu.

Song Yuanxun aniden hareket etti. Fang Zhaomu ona bakmak için döndü ve onun, ceketini çıkarıp kendisine doğru eğildiğini gördü.

Fang Zhaomu tepki veremeden Song Yuanxun' un kıyafetlerine sarıldı.

Song Yuanxun çok güçlüydü. Ona yakındı ve Fang Zhaomu' nun da sağlam bir yapısı yoktu. Ceketi etrafına sardıktan sonra Fang Zhaomu öne doğru çekildi, sanki Song Yuanxun' un kollarına atılıyormuş gibi görünüyordu.

Song Yuanxun sadece bir gömlekle kaldı. Fang Zhaomu ona yakın değildi ve kıyafetlerini giyerken kendini çok garip hissediyordu. "Sadece kendin giymelisin."

Daha sonra, Song Yuanxun' un ceketini çıkarmaya çalıştı ama Song Yuanxun onun elini tuttu.

Song Yuanxun telefonunu Fang Zhaomu' ya salladı. Not uygulamasını açtı ve onun için birkaç kelime yazdı. "Sigorta şirketimi aramalıyız."

Fang Zhaomu, "Oh."

Song Yuanxun, "Lütfen durumu onlara açıklamama yardım et." diye yazdı.

Fang Zhaomu bir "Oh" daha verdi ve "Onlara sadece iki lastiğin patladığını mı söylemem gerekiyor?" diye sordu.

Song Yuanxun "Evet" yazdı, sonra patlak lastiklerin durumunu yazmaya devam etti.

Song Yuanxun' un ceketi çok kalın olmasa da rüzgarı engelleyebiliyordu. Fang Zhaomu artık eskisi kadar soğuk değildi ve Song Yuanxun' un yazı yazmasını izlerken yanında durdu.

Rüzgar gerçekten kuvvetliydi. Fang Zhaomu, Song Yuanxun' un ince gömleğine baktı ve Song Yuanxun' un elinin arkasına dokunmak için düşünmeden uzandı. Song Yuanxun yazmayı bıraktı ve Fang Zhaomu' ya bakmak için döndü.

Fang Zhaomu hemen elini geri çekti. Song Yuanxun' un eli gerçekten çok soğuktu ve yardım edememesine rağmen şunu önerdi, “Neden önce benim evime gitmiyoruz? Dışarısı çok soğuk."

Song Yuanxun hemen telefonunu kilitledi ve Fang Zhaomu' ya döndü ve onu yolu göstermeye çağırıyormuş gibi görünüyordu.

Bunu gören Fang Zhaomu biraz sersemlemişti. Kendisine daha önce yabancı muamelesi yapmayan birini hiç görmemişti. Ancak, henüz doğum günü pastasını yemeyi başaramamıştı ve yakın olmadığı ve sesini de kaybeden bir sınıf arkadaşına yardım etmek için soğuk rüzgarda durmak zorunda kalmıştı, bu da hayatın küçük tesadüflerinden biri olarak kabul edilebilirdi.