Mariners Apartment Complex 𖤐 Hyunin

Won't You Stay?

"Minho!"

Hyunjin, yakasını tuttuğu genci bırakmadan limana bağlı tekneye doğru bağırdı. Jisung, evindeki camı indirdiğinde evden çıkmış ve genci sürükleyerek teknelerinin önüne getirmişti.

"Jeongin bir şey desene.."

Jisung yalvaran gözlerle Jeongin'e dönmüş, genç tayfa elinden bir şey gelmeyeceğini belli etmek amacıyla dudaklarını birbirine bastırmış ve başını olumsuzca sallamıştı.

Çok geçmeden Minho izledikleri teknede gözükünce Hyunjin Jisung'u sürüklemeyi bırakmadan birkaç adım yaklaşmıştı. Genç balıkçı boynundaki fuları bağlarken az çok ne duyacağını tahmin ediyordu, Jisung genelde teknelerinin önüne bu şekilde getirildiğinde kasabanın sakinlerine bulaşmış oluyordu.

"Minho, rastgele bir sazan yakalayıp içine ruh falan üfledin de sonra Jisung mı oluştu? Yoksa bir insanın bu kadar gerizekalı olması mümkün değil."

Jisung ağlamaklı sesler çıkarırken Minho şakaklarını ovmaya başlamıştı.

"Ne yaptı yine?"

"Aptal aptal konuşması yetmiyormuş gibi mutfaktaki camımı indirdi. Öncelikle camın parasını daha sonrasında da Jisung'ın canını istiyorum."

Minho bulunduğu tekneden limana geçerken başıyla onaylamıştı. Sessizlik içinde Hyunjin'e camın parasını öderken Jisung korkudan ölüyordu çünkü bu sessizlik sadece fırtınanın habercisiydi.

Parayı ödedikten sonra Hyunjin'in elinden Jisung'ı almış ve Jisung adına özür dilemişti.

Kaptan, kolunun altına tayfasını alıp Minho'ya "halledersin" dedikten sonra liman boyunca ilerlemeye başladı, Jeongin sürekli acıyan bakışlarla Jisung'a dönse de bir faydası olmuyordu.

"M-minho hyung cidden ben sazandım da sen bana ruh mu üfledin?"

Minho kolunun altında dolu gözlerle kendisine bakan balıkçıya dönmeden yanıtlamıştı.

"Aynen."

Bu Jisung'ın teknenin mahzenine kitlenmeden önce duyduğu son şeydi.

✨🐙

"Umm kaptan, biraz fazla olmadı mı?"

"Haketti."

Jeongin aldığı cevap ile sessizlik içinde yürümeye devam etmişti, aklında dolanan bir şey vardı ve muhtemelen Hyunjin de bunu düşünüyordu.

"Çalışma sürem doluyor, eve döneceğim."

Genç kaptan konuşmak istediği konunun Jeongin tarafından açılmasıyla derin bir nefes vermişti. Yazın bitmesine az kalmıştı ve Jeongin'in annesi Sunyeon ile anlaştıkları süre de tükenmek üzereydi.

"Dönüş günün doğum gününe denk geliyor değil mi?"

Jeongin onaylamış ve kaptanının aklından geçenleri duymak için ona dönmüştü.

"Peki, kışın da burada kalmak ister misin?"

Genç tayfa duyduğuyla şaşırmıştı, aklında hiç böyle bir plan yoktu. Kışı annesiyle geçirdikten sonra Mayıs aylarında muhtemelen yeniden buraya dönmeyi düşünüyordu.

"Annemin bunu kabul edeceğini sanmıyorum."

"Sadece kalmak istiyor musun onu söyle."

Bakışlarını ellerine indirmis ve düşünmeye başlamıştı. Kışın olan yolculuklar genelde haftalarca hatta aylarca oluyordu haliyle şartlar daha zordu lakin Hyunjin ile ilişkileri daha yeni başlamışken bir anda ortadan kaybolmakta istemiyordu.

Verdiği kararla bakışlarını yerden kaldırdı, tayfa.

"Kalırım ama annemi sen ikna edeceksin."

Hyunjin gülmüş ve kolu altındaki tayfasını kendine çekmişti. Biliyordu ki alıştığı bu yüzü aylarca görmeden açılacağı denizler, ona cehennemden farksız olacaktı.

"Pekâlâ."

[[Bölüm Sonu]]

Geçiş bölümüydü bu yüzden kısa tuttum

Isterseniz bir sonraki Minsung'a özel yazdığım bölüme geçebilirsiniz✨

Bu arada yavaş yavaş finale yaklaşıyoruz görmek istediğiniz bir şey varsa söyleyebilirsiniz ona göre belkiii yazarım