Mariners Apartment Complex 𖤐 Hyunin

The Answers

Tayfaların sesleri, bastığı zeminin çıkardığı sesler, her biri uğultudan fazlası değildi Jeongin'in zihninde. Kalbinin her bir atışı vücudunu titretiyordu, birazdan alacağı cevap onun icin birçok şeyi değiştireceğini biliyordu, bu da içindeki korkunun büyümesine neden oluyordu.

"Burası değil mi?"

Ikisi sonunda "6" numaralı kapının önünde durmuş, Hyunjin emin olmak için Jeongin'e çevirmişti sorar gözlerini. Genç tayfa sessizce onaylayıp kapıyı araladiginda önce kendisi ardından Hyunjin girmişti küçük odanın içerisine.

Jeongin minik adımlarla odada adımlıyor, bir yandan da Hyunjin'i odada oyalama yöntemi düşünüyordu.

"Ee nerede şu sandık?"

Jeongin parmağıyla köşedeki sandığı göstermiş ardından sahte bir gülümseme sunmuştu.

"Orada ama içindekiler tam mı diye kontrol etmem gerekiyor."

Hyunjin başıyla onayladıktan sonra odanın içindeki koltuğa oturmuş, Jeongin de eğilip sandığı karıştırmaya başlamıştı.

Tayfa, Hyunjin'in bakışlarını üzerinde hissediyordu, bu da aklında kurduğu planlara odaklanmasını engelliyordu. Işini olabildiğince yavaş yaparken bir yandan da Hyunjin'e nasıl yakinlasacağını düşünüyordu, "Chaeyoung keşke bunu benim yerime düşünseydi." Diye içinden geçirmeden edememişti.

"Jeongin, biraz hızlı halledemez misin şunu?"

"B-bitti sayılır ama içinde bir şey eksik. Evet, bir şey eksik."

Jeongin, farkında olmadan yalan uydurabildigine sevinirken, cümlesini tekrarlaması Hyunjin'in garipsemesine neden olmuştu.

Hyunjin bıkkınlıkla nefes verdikten sonra Jeongin'in yanına ilerlemiş ve o da sandığın başına eğilmişti. Konuşmak için başını tayfasına çevirdiğinde ayni anda o da başını çevirmişti, bir anda oluşan fazla yakınlık ikisinin de duraksamasına neden olmuştu.

Aralarındaki hava giderek derinleşirken, Hyunjin göz kapaklarının ağırlaştığını hissetmişti, Jeongin ise zihnindeki sesleri susturmaya çalışırken ne yapması gerektiğini kavramaya çalışıyordu. Lâkin bu ortamı bozan bir şey olmuş ve ikisi de korkuyla başını kapıya çevirmişti; kapı kilitlenme sesi tüm odaya yayılmıştı.

Hyunjin anında yerinden kalkıp kapıya ilerlerken Jeongin olduğu yerde donakalmıştı. Bunu Chaeyoung'un yaptığını düşünse de bu ihtimal yanlış da olabilirdi.

"Hey, rastgele odaları mı kitliyorsun?! içerde insan var kapıyı tıklatsan ölmezsin."

Hyunjin kapıya vurup bağırırken, Jeongin bir eliyle fark etmeden sandığın ucunu sıkıca tutuyor, aynı zamanda dişlediği dudaklarıyla Hyunjin'i izliyordu.

Hyunjin sonunda pes etmiş ve duvara yaslanıp şakaklarını ovmaya başlamıştı. Başını çevirdiğinde Jeongin'in gergince elleriyle oynadığını görünce yaslandığı yerden kalkmış ve tayfasına adımlamıştı. Yanına yaklaşmasıyla, Jeongin gözlerini daldığı yerden hızla çekmiş ve ellerinden yardım alarak geri çekmişti kendini. Hyunjin aldığı tepkiyle şaşırsa da bozuntuya vermeden bir elini Jeongin'e uzatmış, Jeongin ise bunun karşılığında korkuyla gözlerini kapatmıştı.

"Sorun yok, Jeongin. Birazdan çıkacağız buradan."

Hyunjin, aldığı tepkilerin sebebinin, gencin bir fobisi olabileceğine bağlamıştı. Bu yüzden onu sakinleştirmeye çalışıyordu, lakin Jeongin burada kapalı kalmaktan değil onunla kapalı kalmaktan korkuyordu.

Bu kapıyı kilitleme mevzusunu Chaeyoung'un yaptığını düşündüğünden, sakinliğini korumaya ve plana devam etmeye çalışıyordu.

Gözlerini kapatıp nefesini düzene soktuktan sonra öne uzanıp kollarını Hyunjin'e sardı. Hyunjin ne olduğunu anlamadan elleri havada kalırken, Jeongin bu anın hemen bitmesini diliyordu. Çok geçmeden Hyunjin de aldığı sarılışa karşılık verince Jeongin sıkıca kapamıştı gözlerini, vücudunun titrediğini hissediyordu. Hyunjin, tayfasının bu titremesinin nedenini hâlâ kapalı alan fobisine bağlıyorken, Jeongin, Hyunjin'in saf düşüncelerinin alakası olmayan bir sebepten titriyordu.