Mariners Apartment Complex 𖤐 Hyunin

Minsung Special

Normal bölüm bundan bir önce onu da okuyun lütfen!!!

// bu bölüm ilerleyen konudan bagimsiz, ficteki minsung'a özel. istemiyorsaniz okumayabilirsiniz <3

Genç balıkçı yarısına kadar su dolu kavanozda tuttuğu küçük balığı büyük bir ilgiyle izlerken, Minho'nun kendisine 4.ye seslenişini duymuyordu.

Önüne gelen bir çift siyah bot ile başını yukarı kaldırmıştı. Çatılmış kaşları ve elinde tuttuğu ceketiyle kendisine bakan Minho'yu görünce yutkunmuş ve oturduğu yerde doğrulmuştu.

Elindeki kavanozun alınmasıyla kavanozunu (ç)alan Minho'nun önce bacağına ardından kazağına tutunarak ayağa kalkmış ve geride tuttuğu kavanoza uzanmaya çalışmıştı.

"Jisung!"

Kendisine bağrılmasıyla önce olduğu yerde sıçramış ardından hızla bir iki adım uzaklaşmıştı hem Minho'dan hem de evcil balığından.

"Yakaladığımız balıkları alıp kavanoza koymana bir şey demiyordum, yemimizi boşa harcamanı da görmezden geliyordum ama iyice şımardın artık, sana seslendiğim zaman bir kerede duyacaksın!"

Jisung yutkunmuş ve başını yerden kaldırmayarak özür dilemişti. Aralarında sessizlik sürerken Minho'nun hâlâ sinirli olduğunu tahmin ediyordu, zaten çok geçmeden elindeki kavanozu okyanusa fırlatmaya kalkmasıyla Sung bunu anlamış ve havadaki kolunu tutmuştu.

Minho'nun alev saçan gözleri kendisini bulurken aynı bakışlarla o da Minho'ya dönmüştü. Belki kendisini o şekilde suya fırlatabilirdi ama bir hamsiyi asla!

"Bırak onu, seni cani!"

Minho aldığı karşılık ile sinirden dişlerini sıkmaya başlamıştı, Jisung aptal balıkları yüzünden sürekli kendisinden azar yiyordu ve anlayamadığı azar yediğini bile bile bu saçmalığa devam etmesiydi.

Elindeki kavanozu havaya kaldırdıkça Jisung da Minho'nun boynuna tutunup havadaki balığına yetişmeye çalışıyordu.

"Aptal Jisung, balıklar sadece yemektir. Evcil hayvan değil."

Genç balıkçı havadaki kavanoza ulaşmaya çalışmayı bırakmış, Minho'nun yakalarını tutup dudaklarını aralamıştı.

"Sen... Sen... Sen çok kabasın."

Bunu bağırarak değil, kısık bir sesle söylemişti. Gözleri dolmaya başlarken Minho'nun yakalarındaki ellerini yavaşça serbest bırakmıştı. Minho ise boş ve anlamaz bakışlarla Jisung'ın dramasını izliyordu.

"Ben istifa ediyorum."

Minho kaşlarını çatmış ve yüzündeki düz ifadeyle yanıtlamıştı.

"Istifa etmenin anlamı evsiz, yemeksiz, parasız ve yalnız kalma-"

Minho'nun bitirmesine izin vermeden teknenin diğer ucuna ilerlemeye başladı, genç balıkçı.

"Senden daha yakışıklı ve kötü kalpli olmayan bir balıkçı bulana kadar öyle kalabilirim."

Teknenin diğer ucuna gidip, bacaklarını kendine çekip otururken konuşmaya devam ediyordu.

"Eğer balıktan özür dilersen istifa etmem."

Minho göz devirip ağlara doğru ilerlerken sadece zamanını çaldığı için küfretmişti. Kasaların arkasına başına bunca saçmalığı açan kavanozu koyduktan sonra yarım bıraktığı işe devam etti, Jisung ise teknenin bir ucunda Minho'nun balıktan özür dilemesini bekliyordu.

Saatler geçmiş ve yakaladıkları balıkları satmak için limana dönüş zamanı gelmişti. Bu süre boyunca Minho da işiyle ilgilendiğinden ne Jisung'ı kontrol etmiş ne de balığı düşünmüştü.