You Belong With Me

YBWM9

YOU BELONG WITH ME

"Hello" Bati ng doctor pag pasok sa room.

Should i greet him hi or hello too?. Kaso, mukhang wag na. Hmp, ayoko.

"Kamusta ka?" He asked me while he's writing something on his pad.

Hindi naman ako naka dextrose. Thankfully hindi. Sakit kaya pag itutusok na saakin yun!

"Okay lang naman po, doc. Kaya pa pong manapak.." I said jokingly.

He smiled. Bumungisngis naman ang nurse sa gilid n'ya. Wow thingz.

"That's good to hear." He said.

Humarap s‘ya sa mama ko na ngayon ay seryoso lang na nakatingin sa doctor.

Kung ako yung tinitingnan ni mama ng ganyan, baka nag tatakbo na ako paalis dito. Napaka intimidating!

"How's my daughter?"

Kakasabi ko nga lang na okay lang ako, ma. De joke..

"Minor head injury.." Yun lang ang naintindihan ko sa mga sinabi ng doctor kay mama.

"Wala naman po sigurong effect yan pag medyo tumanda tanda na siya?" The doctor look at me while smiling.

"Hopefully, wala, misis. Pero, sana iwasan na po ang pag tama ng matitigas na bagay sa ulo niya.." I sighed in relief.

Jusko, akala ko matetegi na ako. That can't be!.

"I suggest na iconfine po ang patient ng mga 3 days for monitoring, and may mga Medicines din po kasi na hindi pupwedeng iuwi sa bahay.."

Anong gamot?..

"Sige ho, salamat.." Nagpasalamat si Mama.

Kakadala lang saakin sa kwarto ko. Nakawheelchair ako habang inililipat ng kwarto.

AT SI TRAVIS ANG NAGTULAK NG WHEELCHAIR KO!!. NAIINTINDIHAN NIYO?!. SI TRAVIS!.

"Sabi ng dean, pag uusapan daw sa friday.. Basically, you can't attend so ang president niyo ang aattend bilang taga pag patunay na binato ka nga.." I nodded.

"Ikaw, dapat kasi ay hindi ka na umepal pa!. Grabe talaga yang kadaldalan mo!. Walang pinipiling oras!. Ano ngayon inabot mo?, ayan, nakahilata ka ryan!" I pouted when she started to lecture me.

"Pero, mabuti naman yung dahilan mo. Kaya, magpasalamat ka talaga at hindi ka nasuspend!"

Nakakahiya. Bakit naman kung kelan nandito si Travis.. Jusko.. Baka maturn off siya sakin..

"Muntik ka nang isuspend dahil malakas daw ang kapit nung teacher."

"Ayus ayusin mo ang buhay mo, Maurice. Hindi habang buhay buhay ako!" I looked at her with a confusing look.

Grabe naman, anong connect, ma?

"Nako, pasalamat ka't hindi ka napuruhan!" I pouted.

Inaayos ko ang unan ko, ng lumingon si Mama kay Travis na tahimik na nakaupo sa isang long sofa.

"Naku, iho!. Salamat talaga!" Napaderetso ako ng upo.

"Ayos lang po, Tita.." Nagpipigil ako ng ngiti habang nakatingin sa labas ng bintana.

Bakit feel ko bet siya ni mama for me?. Omg.

"Baka may klase ka pa, Iho.. Pwede ka ng bumalik.. Ipinaexcuse kita sa klase mo kanina" Kita ko sa peripheral vision ko ang pag tayo niya.