⚡️PSİKOPATLAR⚡️

Kalbim acıyor...

Ben: senin seviyorum sevgilim....

İşte o ses. Kulaklarımı dolduran, boğazımı düğümleyen, vücudumu devre dışı bırakan o ses. Silahın patlama sesi. Şu an ölmediğimi idrak edebiliyordum, ölseydim hissederdim herhalde. O an aklıma karşımdaki Burak geldi. Gözlerimi açıp ona baktım yaşıyordu, ölmemişti... ama Melisa yerde yatıyordu Emre'de onu uyandırmaya çalışıyordu. Sanırım bayılmıştı. O an anladım ki ben kimseyi vurmamışım. Sonradan fark ettim ki tahir elimi havaya kaldırmış.

Tahir: ulan aşka bak bee. Ben hayatımda böyle aşk görmedim. Ama artık aşkınızı bi kenara bırakıyorum çünkü sizi kaçırdım.

*Adamlarına seslendi*

Tahir: alın götürün odalarına.

Emre Melisa'yı kucaklamış en öndeki adamın arkasında gidiyordu. Sonra alya, Kerem, ben ve Burak bizi tuttukları odaya götürüldük. İçeriye girdik. Emre hemen Melisa'yı yatağa yatırdı ve kendide yanına oturdu.
Bende alya ile birlikte bi yatağa oturdum. O ağlıyordu bende ona sarılıyordum

Emre: çok halsiz kalmış baksanıza yüzü solmuş. Göz altları morarmış.

Burak yanıma geldi ve Tahir'in acımadan kestiği elimi eline aldı.

Burak: Canın yanıyor mu?

Ben: evet, ama elim acımıyor. Kalbim acıyor.

Burak: neden ?

Ben: seni az daha vuracaktım. İstemeden de olsa vuracaktım ama yapamadım sana kıyamadım. O vicdan azabı ile yaşayamazdım.

*Burak kulağıma bişeyler fısıldadı*

Burak: Ece ben seni seviyorum.

Ben: ben.....de

Sadece bunu diyebildim. O an başka bişey diyemedim. Burdan çıkınca hemen sevgili olmayacaktım. Biraz düşünmeliydim...
Burak öyle söyleyince bana sarıldı. Bende ona sarıldım.

Kerem Alyanın yanına gelmişti. İkisi bişeyler konuşuyorlardı.

Kerem: sen hiç iyi görünmüyorsun yat uyu istersen.

Alya: yatağımı özlerim uyuyamam.

Kerem: sen bilirsin. Kendini nasıl hissediyorsun?

Alya: dünya üzerinde böyle bi terim var mı bilmiyorum. Ama kedimi yorulmuş, artık hiç bir şeyden zevk almayan, artık yaşamaktan bıkmış hissediyorum.

Kerem: hm anlıyorum. Cidden zor bi durum.

Alya: aynen çok zor.

Dedi alya ve Kerem e sarıldı. Evet bende şu an şaşkınım. Alyanın daha önce hiç sevgilisi olmadı. Çünkü çok asi bi kız hemen sinirlenir ağzına geleni söyler sonrada yakıp yıkar. Hem de bi erkeğin gerçek sevdiğine inanmaz. Ama nedense bugün kereme sarıldı. Belki kendini güçsüz hissetmiştir...alya Kerem e sarılınca keremde alyaya sarıldı. Şu an oda çok sessizdi, bu sessizliği bozan Melisa oldu. Tabi yavaş uyanıyordu.

Emre: iyi misin Melisa nasılsın?

Melisa: bilmiyorum ama sanki iyi gibiyim.

Sonra beklenmedik bişey oldu. Melisa elini Emre'nin elinin Üstüne koydu. Ve teşekkür etti.

Melisa: ben sana teşekkür ederim Emre.

Emre: ö-önemli değil!

Saat gece 2.54 tü artık uyumalıydık. Sabah bu Tahir'in bize napıcanı bilmiyorduk.

Melisa ile alya çift kişilik yatakta yatıcakları. Ben ve çocuklarda tek kişilik yataklarda yatıcaktık. Yatağıma geçip uyumaya başladım.

Sabah uyandığımda başka bi odadaydım. Kızlarda vardı ve sandalyelere bağlanmıştık.