Aybars Acar ve Barlas Acar

21 2 0
                                    

Barkının anlatımıyla;

Biz heyecanla doğum hanenin kapısında beklerken içeriden Ece'nin çığlığı duyulmuştu.
"Aybaaaarss" diye bağırmıştı. Ne yani şimdi barlasın doğduğuna mı sevineyim yoksa Aybarsa a bişey mi oldu da ona mı üzüleyim!
Heyecanım daha da artmıştı. Acaba karıma bişey mi olmuştu. Öf şimdi kafayı yiyeceğim. Ellerimle alnımı sıvazlarken içeriden hemşire bi battaniyenin içinde sarılı küçücük bi bedenle dışarıya çıktı.

Hemşire: Ece hanımın eşi kim?

Ben: benim noldu karıma bişey mi oldu?

Hemşire: barkın bey Ece hanım şuan baygın ama iki bebeğiniz de çok sağlıklı bi şekilde dünyaya geldiler. Biraz zor oldu ama üçüde sağlıklılar. Buyrun bebeğiniz.

Bana ufacık mavi gözlü bi bebek uzatıyordu. Mavi gözleriyle beni inceliyordu. Çok güzel gözleri vardı. Hemen dikkatlice kucağıma aldım. Elini bana uzatıyor du. Eğilip alnına ufak boş öpücük kondurdum. Çok tatlıydı. Masumluğun simgesi gibi. Kulağına eğildim. Ufacık kulakları vardı.

Ben: babacım senin adın Barlas olsun mu?

O muhteşem kokusunu doyasıya içime çektim. Sonra yanıma Emre Melisa Kerem ve alya geldiler. Hepsi oğlumu sevdiler. Daha sonra içerden bi hemşire daha çıktı. Onunda elinde bi bebek vardı. O aybars mıydı?

Hemşire: Ece hanımın eşi barkın bey kim?

Kucağımda Barlas olduğu için yavaşça hemşirenin yanına gittim.

Ben: barkın benim. Bu diğer oğlum aybars mı?

Hemşire: evet aybars efendim isterseniz bebekleri annenin odasına götürelim. Onu da biraz diğer hemşireler odaya alıcaklar.

Ben: gidelim.

Hemşire: hemşire arkadaşım bana eşlik edicek. Bebeği ona verin isterseniz.

Barlası dikkatlice diğer hemşire verince doğum haneninin kapısına gittim ve Ece'yi beklemeye başladım. Daha sadece 5 dakika tutmama rağmen Barla'sı alışmıştım. Şuan kucağım boş geliyordu...Eceyide içerden çıkarttılar ve şuan hastane odasında rüzgar ben Ege bekliyoruz. Melisaların acil işleri çıktı. Alyalarda ela olduğu için erken gittiler. Bizde Ece'nin başında bekliyoruz. Barlas uyuyordu ama Aybars uyanıktı. Rüzgar aybarsı çok sevmişti. Aybarsın da mavi gözleri vardı. Dünya ya daha gözlerini yeni açmış ufacık bi bebekti. Ama amcasını çok sevdi:)

Rüzgar: olm seninle daha hiçbir anımız yok ama şuan senin için ölürüm çocuk adam:)

Ege: kanka şuan bile bi anı bence keyfini çıkart.

Rüzgar: haklısın kardeşim.

Onlar konuşurken Ece uyanmaya başlıyordu. Yavaş yavaş gözlerini açıyordu.

Ece: Barlas, Aybars onlar nerdeler.

Ben: sağına ve soluna bakarsan göreceksin aşkım:)

Ece önce sağa baktı Aybars ı gördü sonra sola baktı Barlası gördü. Gözünden mutluluk göz yaşları akıyordu. Elini bana uzatmıştı elini tutup öptüm ve yatağa yanına oturdum.

Ece: versene bebeklerimizi.

Ben: olur.

Elini bıraktım ve önce aybars ı sonra da barlası dikkatlice kucağına verdim. Bi birini bi birini öpüyordu. Mutluluğu gözlerinden okunuyordu. İşte benim kadınım. İşte benim yaşama kaynağım.

Ece: barkın ikisinde mavi gözlü. Sana çekmişler.

Ben: çok güzel bakıyorlar değil mi?

Rüzgar: hadi fotoğraf çekilelim

⚡️PSİKOPATLAR⚡️Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin