⚡️PSİKOPATLAR⚡️

Çok iyi bi insansın

Emre, Alya ve ben odaya Melisa'nın yanına girdik. Melisa Burak ve keremi koltuğa oturtmuş sorular soruyordu. Burak sabır dilerken Kerem ağlamak üzereydi. Kerem biz odaya girince sevinçle yerinden sıçradı.

Kerem: Aa bizim doktor bulmamız lazım hadi biz doktor bulmaya gidelim Melisa'da uyusun hadi iyi uykular Melisa.

Hepimizi odadan dışarı çıkarttı.

Kerem: Emre sen bittin kardeşim. Melisa'dan çekeceğin var. Güya Melisa'yı aldatmışsın. Sonra yalan söylemişsin.

Burak: kızlar Melisa cidden çok çok eskiyi hatırlıyor.

Alya: kısacası boku yedik!

Kerem: aynen öyle. Şaka maka biz napıcaz?

Ben: Burak ne kadar eskiyi hatırlıyor?

Burak: yani bi kızın saçını kazımışsınız sonra da fosforlu pembeye boyamışsınız. Hatta pikaçu makyajı yapıp bi barın önüne atmışsınız!

Kerem ve Emre şok içinde bize bakarken alya kahkaha attı ve bana döndü.

Alya: ama iyi yaptık değil mi? O paçoz a gününü gösterdik. Aptal bizi müdüre şikayet etmişti bizde ona kiminle uğraştığını gösterdik.

Çocuklar bize anlamamış gözlerle bakıyorlardı.

Ben: hiç öyle bakmayın ona az bile yaptık. Şükretsin az hasarla kurtuldu.

Emre: Ece farkında mısın bilmiyorum kızın ama saçını kazıyıp pembeye boyayıp makyaj yapıp hatta pikaçu makyajı yapıp barın önüne atmak hiçte az değil.

Alya: lan yoksa sen bize o paçozu mu savunuyorsun?

Emre: ya ben öyle bişey mi dedim? Ya öf neyse boş verin o paçozu. Şimdi Melisa'yı napıcaz?

Kerem Burak'a dönüp fısıltıyla konuştu.

Kerem: olm bu kızlar tam bi manyaklar. Basit bi kız onları şikayet etmiş diye neler yapmışlar. Bizim bu kızlardan çekiceğimiz var kardeşim.

Burak: olm anlatırken ben bile korktum. Bişey yapsak bizi doğrar bu kızlar. Çok asiler ama bizde asi seviyoruz değil mi?

Kerem: tabiki:)

Ama ben ne konuştuklarını duymuştum. Ufak da olsa gülümsemiştim. Sonra konuya dönüp ortaya bi fikir attım.

Ben: bakın ne dicem. Şimdi Melisa geçi olarak hafıza kaybı geçiriyor. İşte Emre onunla gerçekten sevgiliymiş gibi yapacak. Bizde hep onunla ilgilenicez. Ne istiyorsa yapıcaz onu mutlu etmeye ve her şeyi hatırlatmaya çalışıcaz. Yapabiliriz değil mi gençler!?

Emre: tabiki yaparız.

Alya: elbette.

Ben: iyi o zaman şimdi ben eve gideyim işte yemek falan yapayım odasını hazırlayayım sizde yanında kalın olur mu?

Burak: bende seninle gelirsem olur.

İtiraz etmedim yani edemedim. Çünkü 1 buçuk hafta sonra ilk kez Eve gidiyordum. En son kaçırılmadan önce evdeydik. Şimdi eve yalnız gitmeye açıkcası korkmuştum.

Ben: tamam hadi gidelim.

Burak: tamam gidelim.

Alya: siz gidin ev hazır olduğunda bizi arayın.

Ben: tamam canım, görüşürüz.

Çocuklara görüşürüz deyip Burak'la onlardan ayrılıp Eve gittik...kapıyı açtığımda içime bi ürperme geldi ve irkildim.