SHE IS THE DAUGHTER OF MAFIA BOSS

CHAPTER 23

👓 Life Without My Ate

Precious Gem"s POV

Days had pass and ngayon ay pasukan na but hindi pa rin nagising si Ate.

"Ate. Will you gising na po? Its time na po for school na po." gusto ko sya i-shake para mag-wake-up na sya pero malayo ako sa kanya eh.

Nakatayo ako sa front ng window kung saan I clearly see ate, may hose na nakakabit sa mouth nya at maraming machine na nakapalibot sa kanya.

"Bunso? Halika na. Kakain na tayo kasama ng mga kaklase mo." I look at ate at niyakap sya kahit sa air lang.

"Ate? We"ll kain na oh. Hindi pa po ba you mag-wake-up there?" tanong ko ulit pero wala pa rin syang sinagot.

Na-feel ko na lang ang mga kamay na yumakap sa akin sa likod, "Hayaan mo munang magpahinga ang ate mo. May pray ka na sana pag-uwi mo gising na si Ate, okay?" whisper sa"kin ni Kuya.

I look to Kuya, "If nag-pray po ba ako po, gigising na si Ate po?" teary-eye na ask ko to him.

"I don"t know. But hopefully, your ate will make-up na." saka ako napa-smile.

"Tara na po Kuya," tumingin ako kay Ate, "Ate, we"ll eat na, then I"ll lead the prayer and I"ll wish na maging okay na you po." then flying kiss to her.

Naka-akbay sa akin si Kuya habang papunta kami sa dining, "May. Ako po magle-lead ng prayer po." ngumiti sya to me then I started na, "Papa Jesus, thank you po sa foods na ginawa ni Mamay, Paps at Lola. Thank you rin po because nakilala na nila Mamay, Paps, Lola, Kuya, Kuya Art, Tita, at Tito ang baklang lalaki na crush ko po. Thank you rin po sa blessings na gini-give at ige-give nyo pa sa amin. We"ll apologize po sa mga mistakes na nagawa at magagawa pa po namin. I wish na sana po pag-uwi ko po wake-up na si Ate po, kahit po na wala na akong cakes basta po gumising lang si Ate, amen!" matapos ko mag pray ay nag start na kaming mag-eat.

Naka-smile pa ako habang kumakain pero unti-unti iyong nawala at nadamay na rin ang pagkain ko. Nilaro ko ng nilaro ang pagkain ko hanggang sa, " *tllillkk* " hindi ko na napigilan ang sarili ko at pinalipad na ang plato saka na tumayo, kinuha ang bag ko at lalabas na nang...

"Nakalimutan mo na ba ang ipinangako mo sa ate mo?" natigilan ako, "Hiniling nya sayong huwag na huwag ka nang PAPATAY. Hiniling nya na ipinangako mong hindi mo na gagawin, pero nung isang araw lang ay ilang tao ang napatay mo. "Yung lalaking pinatamaan mo sa litid ay buhay pa pero halos patayin mo na. Si Tieyanna na basag na ang bungo sa kahahampas mo sa pader. Ngayon, nasaan na ang ipinangako mo sa ate mo?" hindi ko na napigilan ang luha ko sa sinabi ni Kuya.

Oo, nagbago na "ko, pero hindi ko talaga mapigilan, "Paanong hindi ako makakapatay?! Si Peach, na halos mamatay na, si Worth, na kaisa-isang tao na nagugustuhan ko ngayon ay sinaktan din nila. Kuya, ayoko nang mawalan ulit ng mahal sa buhay. Ayoko nang mawala ni isa sa inyo dahil sa mga taong walang kwenta ang dahilan ng mga galit nila. Ayoko nang maulit ulit "yung pakiramdam nang mawala si Ate Chesca, ayoko...Kuya." hagulhol ko.

Niyakap ako ni Kuya, "Pero nangako ka sa Ate mo."

Napatawa na lang ako, "Nangako ako, pero hindi ako nangakong tutuparin ko ang mga ipinangako ko." Promises? They"re just meant to be broken.

"Sige. Ilabas mo na "yan." mas lalo nya pa akong niyakap, "Kung gusto mo ay dito ka na muna sa bahay." umiling ako.

"Papagalitan ako ni Peach. Hindi dahil wala akong matututunan kundi wala syang notes." pinunasan ko na ang luha ko at lumakad, "Aalis na "ko Poseidon. "Wag ka mag-alala, sa school na "ko pupunta." paalam ko sa kanya ng nakatalikod.

Wala akong ganang mag-intay ng jeep sa labas ng subdivision namin kaya nilakad ko na lang. Malayo-layo rin iyon pero sakto lang para makapag-isip ako.