Sapo kishte folur me Dylanin kishte ardhur menjehere ne spitalin ku ajo ishte duke lene gjithcka atje pergjysme.
Massimo: ku eshte? - tha sapo hyri ne korridor dhe pa Dylanin qe ishte i ulur ne nje karrige aty.
Dylani: ketu brenda- tha teksa beri me dore tek nje dere aty perballe.
Hyri brenda ne dhome dhe pa vogelushen e tij aty brenda, ishte e veshur me te bardha, dukej si nje perendeshe, ishe zverdhur ne fytyre.
Mori nje karrige dhe u ul aty prane saj dhe i mori dore.
Massimo: Vogelushe, erdha une. Ti s don te ma shohesh fytyren apo jo, pas kesaj qe ka ndodhur sot e humba totalisht dashurine tende, kur ta marresh vesh s do te me duash me. Ose ndoshta edhe tashme s me don me. Asgje se kam bere me deshiren time, kohen qe kam kaluar me ty e kam shijuar aq shume saqe dua qe cdo dite te ishte ashtu. Ishin javet me te bukura ne jeten time. S kam dashur askend aq sa te dua ty dhe s do ta dua asnjehere. Ndoshta s do te jemi me bashke por ne zemren time vec ti do te jesh gjithmone, do te mbetesh gjithmone vogelushja ime e vogel. Dashuria ime e jetes. E di qe s do te me duash me por te pakten mos me urre - i la nje puthje ne balle dhe doli jashte.
Dolen jashte me Dylanin dhe u ulen ne nje stol.
Dylani: e bere celebrimin?
Massimo: fatkeqesisht po. - tha teksa ndizte nje cigare
Dylani: sikur e kishe lene- iu referua cigares
Massimo: e pi me raste
Dylani: mos u merzit vella
Massimo: jo pse t merzitem, ka ndonje gje qe nuk shkon ne jeten time, jo. Gjithcka perfekt. Sapo u martova me dike qe se dua, vajza qe une dua eshte ne spital per faj timin. Gjithcka vaj apo jo?
Dylani s foli, sepse ai kishte te drejte.
Dylani: te pakten ajo jeton, kujto arsyen pse e bere.
...........
Mberriti ne shtepi dhe sapo hyri brenda pa nenen e tij duke biseduar me Alesian dhe kjo e fundit s ishte fort e kenaqur me ate bisede me duket.
Xhulia: Massimo erdhe, ma shpjego menjehere kete punen e marteses ti mua. Si martohesh ti pa e ditur ne. Ok, gruaja hote eshte e mire por duhet ta dinim edhe ne bir, kot s te kam rritur ty une.
Massimo: mos me merzit kot
Xhulia: si mos me.merzit kot ore- tha duke ngritur zerin.
Massimo: mjaft aman s kam nerva
Xhulia: jam nena jote un, te kam.bere koken mos ma ngri zerin mua more vesh.
Massimo: po pra me ke bere koken dhe jam penduar njeqind here qe kam lindur. Me mire mos te me kishe bere, mos te ekzistoja. Dhe po, nena ime je tani, nena ime ishe dhe kur babi me mohoi si femijen e tij, dhe kur me linte pa ngrene gati cdo nate dhe kur me coi per te me vrare nena ime ishe por se ngrite zerin si sot. Se doje para. Dhe sot para don. Je ketu vec fale Dylanit kete mos e harro se per mua me kishe harruar fytyren- tha duke iu drejtuar shkalleve- ti, eja me mua lart- iu drejtua Alesias.
U futen brenda ne dhome dhe Massimo u fut brenda ne tualet dhe kur doli pa Alesian te ulur mbi shtrat.
Alesia: degjo duhet te paracaktojme disa gjera, une s jam me te vertete gruaja jote dhe s do te behem ne kuptim te dyte dmth. Jemi te detyruar per kete martese, as une s dua, as ti s do por po e bejme per te shpetuar jeten e njerezve tone me te dashur.
Massimo: po e vertete, ti mund te flesh ne shtrat une flej ne divan.
Alesia: mund te fle une aty, jam me e vogel dhe rri me rehat.
Massimo: s ka problem. Xhulias mos ia var shume, lere te flasi. Qe neser do vish me mua ne kompani dhe do firmosim per aksionet e tua.
Alesia: s kemi lene gje me aksionet.
Massimo: e di, por eshte paksa e dyshimte qe une mos te tr jap aksione ty, janemekontrate nese divorcohemi me kalojn3 prape mua.
Alesia; ok, kur eshte dergesa e armeve?
Massimo: pas dy ditesh.
Alesia; une po fle naten e mire.
Massimo: naten- tha teksa po vishej.
Alesia: po del prape ti?
Massimo: po, flej ti - tha teksa fiku driten dhe u nis me makine drejt spitalit, tashme Liana ishte zgjuar dhe ishte pak me mire por ai do te shkonte atje dhe sigurisht do te qendronte ne makine duke pritur ndonje lajm qe Dylani mund ti sillte. Sepse dashuria e tij ishte me e forte se gjithcka.
Hi people u bene disa dite qe s kam postuar por sot gjeta pak kohe e di qe s pjesa s ka dale e bukur por me te vertete jam ne nje gjendje te keqe psikologjike dhe kisha nevoje per ilacin tim, shkrimin.
