Po shikonte oren cdo sekond dhe mezi po priste qe te shkonte 12:00 donte edhe 2 min. Po shihte nga dera e hapur e zyres se tij zyren e saj perballe ku ndodhej duke punuar por njeri nga punonjesit me sa duket po e bezdiste.
U ngrit hapi deren dhe hyri tek zyra e saj, ajo u ngrit ne kembe dhe ai djali qe ndodhej aty me te.
Ajo e pa me sy lutes qe me shpeto.
Massimo: Etan nuk ke pune tjeter ti? Por te rrish te besh muhabet ketu?
Etan: po zoteri, me falni. Tani po iki.
Pasi ai iku Massimo shkoi ne zyren e tij dhe ajo i shkoi nga pas.
Liana: degjonii... ai erdhi vete aty, u perpoqa ti thoja te ikte por s ikte ju betohem. E di qe ju si keni qejf keto gjera por nuk ishtr faji im- foli ajo me nje fryme.
Massimo: ulu.
Liana: ë?
Massimo: ulu thashe. Erdhi orari i drekes.
Liana: aha.. ok
Massimo: ehee
Liana qeshi
Liana: kujtoja se isha une ajo qe i beja keto replikat.
Massimo: je, mos thuaj isha se akoma i ben.
Liana: boh si i kap keto detajet.
Massimo: kjo eshte puna ime, detajet me hyne ne pune. Cfare do te marresh?
Liana: cdo gje qe ka limon ne te dhe nuk ka karrota.
Massimo: je alergjike?
Liana: po, nese ha karrote me bie te fiket. Kete e zbulova kur isha ne jetimore dhe ishim ne nje ekskursion ne fat, te vetmin ekskursion dhe domethene as ate se shijova. Nejse.
Massimo: ke qene ndonjehere ne ndonje vend tjeter te botes?
Liana buzeqeshi ironikisht.
Liana: ja erdha ketu n Rusi pra.
Massimo s foli.
...
Po hanin dhe Liana ishte e vetmja femer qe e pa te hante pa iu bere vone per buzekuqin qe do te prishte.
Liana: mos me shiko ashtu, e kam bezdi kur dikush me shikon ashtu.
Massimo: si?
Liana: sikue ti ngul sytee.
Liana: nejse une po i rikthehem punes. Shume faleminderit per ushqimin.
Massimo: pas 10 minutash eja ne zyre duhet te bejme disa pergatitje per mbledhjen e neserme.
Liana: ne rregull.
......
Pas 10 minutash ra dera.
Massimo: hyr- tha pa e ngritur koken nga shkresat qe kishte aty.
Liana: me kerkuat!
Massimo: po eja.
Dhe ajo shkoi tek pjesa pas tavolines ku ishte Massimo.
Massimo: Te gjithe keto dosjet- tregoi nje pirg te madh siper tavolines- duhet ti rishikosh edhe njehere sepse ne disa prej tyre ka gabime dhe dua qe neser te mi kesh gjetur gabimet dhe ti kesh rishkruar edhe njehere nga e para.
Liana: mos ia fut kot. Te gjitha ata do ti bej unee- tha me ze te ulet por qe ai e degjoi se ishte tek veshi i atij.
Massimo: kishe ndonje kundershtim?
Liana: po... kshu jo doja te thoja. Po i marr tani une keto. I mori ne dore por qe mezi i mbante kishte mbi 40 dosje.
Shkoi deri tek dera dhe u u kthye pas ashtu ne vend sic ishte.
Liana: a nuk mund te me shtosh edhe nje dite?
Massimo: jo.
Liana: te dalte jo- ja mu n balle ishalla pra- dhe iku.
Iku por se pa dot buzeqeshjen e vogel te cep te buzes se Massimos.
Ia kishte dhene kot ato dosje vec per te pare durimin e saj sepse e dinte qe ishte e pamundur ti bente ato deri neser.
